15 slechtste Stephen King-boeken (van slecht tot verschrikkelijk)

Om een ​​lijst te maken van de slechtste boeken van de meester van de horror zelf, Stephen King , is niet alleen een problematische, maar ook ontmoedigende taak. Er is een legioen fans die zullen beweren dat de meester van de horror geen slechte boeken heeft.

Ze zullen zeggen dat de meeste lijsten met King's werk subjectief zijn; ze zouden tot op zekere hoogte gelijk hebben, maar King zelf heeft verklaard dat hij betere boeken heeft dan anderen.

Dat is hoe deze lijst zal plaatsvinden, niet door grammatica te berekenen of duistere dingen op te roepen via een glinsterende dunne laag, eerder een subjectieve lijst van zijn mindere werken voor zijn meer ongelukkige. De lijst is alleen King, geen samenwerkingen, dus werken met Peter Straub of anderen worden niet overwogen. Dingen als tv-scripts om te boeken zullen worden. Waarschuwing spoilers vooruit.

Slechtste Stephen King-boeken

We zijn ons er volledig van bewust dat niet iedereen het met ons eens zal zijn over deze lijst, maar we hebben geprobeerd deze zo onbevooroordeeld mogelijk te maken. En we moeten je zeggen, ook al houden we van Mr. King, hij heeft tijdens zijn carrière een aantal slechte boeken geschreven. De meeste slechte komen uit zijn tijd als verslaafde, en dat is iets wat hij persoonlijk herkent. Laten we dus eens kijken naar de 15 slechtste Stephen King-boeken.

15. De Donkere Toren V: Wolven van Calla

De vijfde inzending van de Magnus opus-serie van Stephen King roept klassieke thema's op uit de Kurosawa-film Seven Samurai. Een kleine groep dappere samoerai verdedigt een dorp; hetzelfde principe herhaalt zich vervolgens in de Magnificent Seven, maar deze keer krijg je in plaats van met zwaard zwaaiende samoerai cowboys met geweren.

In The Dark Tower V: Wolves of Calla zien we Roland, een met wapens zwaaiende ridderboodschap en Ka-tet-bemanning, het met een lichtzwaard dragend, doctor doom groen gehuld leger van moordende robots die dodelijke sferen lanceren rechtstreeks uit een horrorfilm.

Het boek heeft last van convolutie die te veel tegelijkertijd gebeurt en soms te onpraktisch aanvoelt. Het is de verdienste dat het ons een glimp kan laten zien van hoe de revolverhelden werkten voordat de wereld verder ging en biedt de nodige karakterontwikkeling voor Roland en zijn bemanning, maar net als andere inzendingen in de Dark Tower-serie, bevordert deze inzending de plot enigszins , toch gooit de auteur meerdere verhaallijnen in een al bekend enorm verhaal; het is gewoon veel om op te nemen.

14. Cel

Het verhaal van een gebeurtenis op apocalyptisch niveau die de wereld op zijn kop zet, uitgezonden door een puls naar alle gebruikers van mobiele telefoons, is op zich niet de sterkste verhaallijn. Het voelt alsof King een belofte probeerde na te komen die hij deed in een van zijn Donkere Toren-boeken, waarin hij verwees naar een wereld die stierf en probeerde die leemte op te vullen met deze roman.

Het is niet alleen dat het uitgangspunt van het boek zwak is, het verhaal zelf voelt gehaast aan, waarbij de groep overlevenden niet alleen te maken heeft met zombie-achtige wezens, maar ook met andere overlevenden met psionische vermogens of wat bekend staat als de aanraking in de werelden van Stephan Koning.

Het einde lijdt ook onder het onvermogen van Stephen King om een ​​goed einde te orkestreren aan zijn bedreigingen op wereldniveau. Hij heeft dat gedaan in een ander boek zoals The Stand. Deze keer wordt het al te persoonlijke verhaal van een zombie-apocalyps die de remedie ontdekt, onbeantwoord gelaten. Het verhaal slaagt er niet in om een ​​bevredigend einde te geven. Het voelt als een niet-geviste aflevering van The Walking Dead na de dood van Rick.

13. De Donkere Toren IV: Tovenaar en Glas

De vierde inzending in de Dark Tower-serie lijdt aan een abrupte vertraging in het metaverhaal dat de epische zoektocht naar de Dark Tower wordt genoemd. De groep gaat van het vechten tegen de Tic Tok-man tot 's avonds rond een kampvuur zitten, wat zo lang zal duren als nodig is om het verhaal van Rolands te vertellen.

Het uitgangspunt probeert een coming-of-age-verhaal te zijn van een jonge man die erachter komt dat zijn ouders niet perfect zijn, in een gecompliceerde magische wereld, waar geloof gemakkelijk wordt gemanipuleerd om fouten te maken, zoals het te vroeg zoeken naar zijn test van mannelijkheid. Het verhaal introduceert nieuwe personages, onze held wordt verliefd, een krachtig artefact wordt onthuld en ze vechten zelfs tegen een heks.

Ondanks het effect op het algehele metaverhaal van de Donkere Toren, geeft het boek een klap aan het tempo van de serie. Lezers wilden beslist meer weten over onze revolverende hoofdrolspeler, behalve dat hij geobsedeerd was door de donkere toren waarvoor hij kinderen zou opofferen. Het had gewoon anders kunnen worden behandeld in misschien later in de serie of beter uitgespreid in 2 boeken.

12. Dromenvanger

Een van de betere boekpremissen die Stephen King naar voren brengt, is dat het kwaad kwaad is omwille van zichzelf en als zodanig kan worden aangepakt. Het verhaal dat hier wordt gepresenteerd, begint met pestkoppen die grappen maken en zelfs een kind met speciale behoeften lastigvallen.

In plaats daarvan willen ze hem echt pijn doen, om geen andere reden dan dat hij gewoon anders is. Dankzij 4 jonge vrienden redden ze de jongen van de pestkoppen en worden ze snelle vrienden. Het verhaal gaat verder in een reünie waar ze samenkomen in een hut voor een jachttocht. Ze halen herinneringen op aan hun kindertijd en hoe ze door tijd door te brengen met hun vriend met unieke behoeften, paranormale krachten zoals telepathie en het vermogen om menselijke beweging te zien verwierven.

Het verhaal vordert echter terwijl de reünie plotseling verandert in een survival-epos wanneer de 4 vrienden een buitenaardse invasie moeten ondergaan. Het is aan hen om uit te werken hoe ze zichzelf en zelfs de wereld kunnen redden.

Het probleem hier is dat het gewoon niet aanvoelt als een koningsboek. Het verhaal is meer huiveringwekkend dan eng, omdat het meer op een HP Lovecraft-boek lijkt; het is gevuld met lichamelijke horror met mensen die op een gegeven moment besmet raken met parasieten; er is een shit wezel bij betrokken. Hoewel loyaal aan zijn eigen regels, omdat in dit geval de goeden een kans hebben om te winnen, in tegenstelling tot een Lovecraft waar alles gedoemd is. Toch komt de overwinning op een stevige prijs.

11. De regelgevers

Gedrukt onder de naam Richard Bachman, een van Stephen King's nom de plume, dit misplaatste verhaal van een oud kwaad genaamd Tak, dat een krachtig psionische jongen bezit. Die zo krachtig is dat hij bijna alles kan toveren wat hij maar kan bedenken, maar is beperkt tot waar zijn geest zich het meest op kan concentreren, en dat cartoons en westerns.

De gemene Tak gebruikt dit in zijn voordeel om chaos in de buurt te zaaien en mensen te doden door handlangers op te roepen in rode busjes die schietend rondrijden. Ze worden The Regulators genoemd, zoals de westerse show waar de jongen zo van geniet. Uiteindelijk wordt het hele gebied veranderd in een westerse stad zonder ontsnappingsmogelijkheid. Het is een strijd om de ziel van een onschuldige jongen, gevoerd door een oud kwaad tegen een volk dat gevangen zit in buitengewone gebeurtenissen.

Hier is het probleem het zwakke uitgangspunt. King bracht een alternatief universum-verhaal uit met dezelfde personages, zij het in andere omstandigheden en een iets andere kijk op een veel beter boek. The Regulators voelen meer aan als een half verzonnen tv-aflevering van Black Mirror die de tweede productieronde net niet heeft gehaald.

10. De storm van de eeuw

Dit verhaal, gebaseerd op het tv-script, is een van de zwakkere benaderingen van de wereld van Stephen King. Het uitgangspunt is veelbelovend als een oud kwaad terugkeert naar een stad waar hij een pact sloot.

Hij houdt vol dat hij er alleen is voor wat hem rechtmatig toekomt en dat de storm zal verdwijnen en verdwijnen als hij eenmaal heeft gekregen wat hij nodig heeft. Hij heeft de kinderen van de stad nodig; het is duidelijk dat de plaatselijke sheriff en de stedelingen in het geweer komen en protesteren tegen de oude tovenaarsprijs.

Sheriff Mike Anderson neemt het op tegen de oude magiër Andre Linoge voor de zielen van de kinderen, terwijl hij onderzoekt hoe diep de oude demon met de stad verbonden is, en daarbij de geheimen onthult van de mensen die daar wonen.

Klinkt als een geweldig uitgangspunt, een koning zou het uiteindelijk onder de knie krijgen met het boek Under the Dome. De karakters zijn te algemeen voor iets van deze omvang, en soms is het erg voorspelbaar; de lezer weet dat de stad zondig is, ze begrijpen dat mensen zullen worden blootgesteld. Zijn reddende genade is zijn einde. De magiër lijkt een ongepaste naam te hebben. Hij zou Randall Flagg moeten heten, niet Andre Linoge. Hoewel ze dezelfde man kunnen zijn.

9. De Tommyknockers

Een schrijver van fictie uit het Wilde Westen stuit op een gecrasht ruimteschip; bij het verkrijgen van toegang tot het interieur, komt er een vreemd gas vrij. Dit gas verandert mensen en stelt hen in staat om te worden zoals de buitenaardse wezens die er ooit in woonden.

Na te zijn blootgesteld aan het gas, worden de meesten geniale uitvinders van het niveau; hoewel de meeste opzettelijk de ethische kant van hun creaties negeren. Onze hoofdpersoon is grotendeels immuun, dankzij een metalen plaat in zijn hoofd. Hij staat tegenover de stedelingen terwijl ze veranderen en hun verstand beginnen te verliezen.

Hij weet dat hij zou kunnen vertrekken, maar besluit te blijven om te proberen een vriend te helpen een van die wezens te worden. Hij baant zich een weg naar het schip en activeert het uiteindelijk met beperkte telepathie, waardoor het de ruimte ingaat en de meeste mensen doodt die aliens werden. De Amerikaanse regering ruimt vervolgens de rest op.

Net als Dream Catcher is dit een door Lovecraft geïnspireerd verhaal; dat is in dit geval niet erg. Wat dit verhaal opvalt, is de slappe grondgedachte van de hoofdpersoon. King schrijft meestal een meer eerlijke weergave van zijn personages. Kijk naar The Mist als zo'n voorbeeld van karaktermotivatie en karakterisering. Hier voelt het geforceerd aan dat onze hoofdpersoon zulke ontberingen moet doorstaan.

8. Slapeloosheid

Deze fantasy-horrormix is ​​een van de meest King-universumgerelateerde verhalen. Het linkt naar The Dark Tower, Geralds Game en vele anderen. Het verhaal zelf gaat over Ralph Roberts en hoe hij in de latere stadia van zijn leven aan slapeloosheid begint te lijden en als bijwerking een vorm van de tweede site krijgt die hem in staat stelt dingen te zien die er niet zijn, zoals aura's, een welwillende figuur genaamd de Groene Man en kleine kale sprites die hij Bald Doctors noemt, naast andere verontrustende beelden.

Het geschenk stelt hem in staat weerstand te bieden aan het kwaad dat wordt gemanipuleerd door de kale dokters die optreden als beïnvloeders van zonde. De passie van een persoon nemen en deze bewapenen. Ralph doet zijn best om zich te verzetten tegen de specifieke sprite die voor chaos lijkt te werken, maar later blijkt te werken voor de Crimson King. Een figuur lijkt zich te voeden met verwarring in het multiversum en is ook de belangrijkste antagonist in The Dark Tower.

Het verhaal is te ingewikkeld om er ten volle van te genieten. Je moet goed thuis zijn in het Dark Tower-multiversum. Dit lijkt een moeilijke voorwaarde, aangezien de lezer ten minste de eerste 4 boeken in de Donkere Toren-reeks zou moeten hebben gelezen. Het verhaal wordt ook complex omdat de inzet steeds hoger lijkt te worden voor een gepensioneerde oude man om het universum te redden.

7. Van een Buick 8

Deze mix van actie-horror ziet Ned, zoon van een onlangs overleden politieagent, de werkvrienden van zijn vader bezoeken in wat een poging lijkt te zijn om zowel het overlijden van zijn ouder als zijn levensstijl beter te begrijpen.

Het verhaal draait om de politie die Ned verschillende ontmoetingen vertelt met artefacten en wezens die door de Buick zijn geproduceerd. Het is gebleken dat de auto niet echt een auto is; zonder werkende motor en een onbeweeglijk stuur, blijft het een mysterie wie het heeft opgedoken en achtergelaten aan de balie. De belangrijkste over Ned, terwijl hij naar de informatie luistert en vaststelt dat de Buick zeker deel uitmaakt van de dood van zijn vader.

Vastbesloten om het op te blazen, gaat de troep verder om in te grijpen, wetende dat de auto niet kan worden vernietigd, omdat eventuele schade op magische wijze wordt gerepareerd. De politie vermoedt dat het echt een portaal is tussen dimensies dat als een drukventiel de werkelijkheid doorsluist. Zodra de politie Ned heeft behoed voor een deuropening, besluit hij zelf politieagent te worden, zodat hij een oogje kan houden op de Buick en wat die ook uitspuwt.

Het boek is zeker een vorm van een allegorie van de obsessie van de mens met gevaarlijke constructies en zijn vastberadenheid om te proberen het te beheersen. Helaas lijkt de verhalende monteur dwaas - een van de zwakkere multi-narratieve boeken gepresenteerd door de King of Horror.

6. Het meisje dat van Tom Gordon hield

Een gezin gaat wandelen in de bossen om weg te komen van hun meer alledaagse problemen. Onze jonge hoofdrolspeler Trisha een 9-jarig meisje valt en raakt hopeloos verdwaald in de steeds groter wordende wildernis. Het jonge meisje inventariseert haar voorraden en vindt weinig voedsel en water, plus haar gameboy en Walkman; ze vindt ook voedsel van wat vegetatie in het gebied dat ze als veilig beschouwt om te eten.

Trisha loopt door het bos, in de hoop haar weg te vinden voordat ze door haar voorraad heen komt; uiteindelijk vallen van zwakte veroorzaakte honger en uitdroging. Hier begint ze te hallucineren. Een deel van haar reis wordt die van een magisch-realistische reis waarbij ze een aantal behoorlijk gruwelijke obstakels tegenkomt die eindigen met haar geconfronteerd met wat zij gelooft dat de God van de Verloren is.

Het kind in gevaar verhaal is niet nieuw voor onze auteur. Hij heeft kinderen in gevaar gebracht, van de personages in I.T. naar de hoofdpersoon in Heart in Atlantis. Deze valt op omdat ze alleen is in wat aanvoelt als een allegorisch verhaal over het verdienen van het recht om op te groeien en te overleven. Het voelt bijna als een Niel Gaiman-verhaal, waarin de hoofdpersoon gevangen zit tussen twee rijken, beide even echt. Dat is het probleem. Het wijkt teveel af van Kings stijl. Dan is er nog het feit dat het slecht verouderd is. De titel, vooral de naam van de werper Tom Gordon, is niet erg bekend, tenzij je een grote fan bent van honkbal.

5. Doema-sleutel

Edgar Freemantle verliest zijn arm bij een bedrijfsongeval. De revalidatie is pijnlijk en zorgt ervoor dat hij heftige stemmingswisselingen krijgt. Deze zijn meestal gericht aan zijn vrouw, die vervolgens een scheiding aanvraagt. Edgar besluit naar Florida te verhuizen, in het bijzonder Duma Key; hier pakt hij het schetsen en schilderen weer op als een vorm van therapie.

Terwijl hij in zijn nieuwe woning schildert, ontdekt hij dat hij via zijn canvas de realiteit van de buitenwereld kan beïnvloeden. Wat begint als een zegen met Edgar die zijn vaardigheden gebruikt om gebeurtenissen te genezen en zelfs te wreken; zal uiteindelijk ontdekken dat de schilderijen vervloekt zijn en dat iedereen die ze bezit het gevaar loopt tot waanzin te worden gedreven en verschrikkelijk geweld te plegen. Het verhaal neemt een robuuste bovennatuurlijke wending als Edgar en zijn gezelschap het hoofd bieden aan geesten en vloeken, wat uiteindelijk leidt tot Edgars' laatste stuk op canvas, de vernietiging van Duma Key zelf.

Het verhaal mist originaliteit afkomstig van Stephen King. Het probleem hier is dat hij dit verhaal al eerder heeft gedaan en dit soort vaardigheden heeft gepresenteerd. Patric Danville, uit twee andere King-romans, kan ook de werkelijkheid beïnvloeden, net als Edgar. De spookvloek en het spookverhaal zijn ook een stijlfiguur waarop de auteur in eerder werk sterk leunde. De goedmaker is dat het op sommige punten zelfs een eng verhaal is.

4. Geralds-spel

Een misgelopen seksspel; Geralds Game ziet Jessie Burlingame en haar man Gerald naar een afgelegen hut in het bos reizen voor een geïmproviseerde sex-capade. Gerald handboeien zijn vrouw aan de bedstijl, maar deze keer voelt Jessie zich niet goed bij het seksspel. Ze smeekt hem om te stoppen, en realiseert zich plotseling dat haar afwijzingen hem alleen maar meer opwinden. Tot haar met afschuw vervulde realisatie, zal hij proberen haar te verkrachten.

Ze schopt Gerald in de borst, waardoor hij een hartaanval krijgt. Hier krijgt het verhaal een psychologisch horrorverhaal terwijl Jessie zich realiseert dat niemand haar of haar man enige tijd zal missen. Ze moet de hele tijd een manier vinden om zichzelf van de bedstijl te bevrijden. Ze wordt geconfronteerd met onderdrukte herinneringen, hallucinaties van zichzelf en zelfs een verschijning met een rieten mand vol goud en botten, een dreigende figuur die misschien de geest is van haar vader die haar als kind verkrachtte.

Eenmaal vrijgelaten, vlucht ze de hut uit om te laat te beseffen dat de verschijning van de rieten mand echt is en haar wil vangen. Ze slaagt in het vermijden van de dreiging en ontsnapt, maar crasht haar auto. Terwijl ze herstelt, confronteert ze haar problemen uit het verleden en realiseert ze zich dat de man van de rieten mand eigenlijk een seriemoordenaar was die is gepakt. Aan het einde van het verhaal kan ze eindelijk slapen.

De hoofdpersonen van King lijken allemaal één ding gemeen te hebben. Ze houden er allemaal van om hardop tegen zichzelf te praten. Toegegeven, de interactie zorgt ervoor dat het verhaal kan stromen, maar het moet een wereld zijn vol mensen die op straat lopen en luid tegen zichzelf praten. De interne reis die Jessie maakte, lijkt ook op een gedwongen therapiesessie die, als dit soort stressvolle situaties echt zouden werken, onderdeel zou zijn van reguliere psychologische sessies. Gelukkig is het nog steeds goed genoeg om te lezen.

3. Blaze

Blaze, gedrukt onder Richard Bachman, is een van de kortere King-verhalen. De hoofdpersoon, Clatyon Blaisdell Jr. Aka Blaze, is een man die lijdt aan een mentale handicap maar begiftigd is met wonderbaarlijke fysieke kracht. Een calamiteitsgevoelige oplichter die een plan bedenkt om een ​​baby van een rijke familie te ontvoeren om het losgeld te betalen. Onderweg ontdekken we dat Blaze hallucineert of de geest kan zien van zijn voormalige partner in crime George Thomas, de man die oorspronkelijk op het idee kwam en die nog steeds manieren vindt om Clayton te helpen. Het verhaal evolueert naar Clayton, die uiteindelijk van het kind houdt en wordt geconfronteerd met het idee om het terug te geven.

Het verhaal is een aanzienlijk geëvolueerd verhaal voor het pseudoniem Richard Bachman, en het is onmogelijk om dit verhaal niet te vergelijken met Johns Steinbeck's Of Mice and Men. Onze hoofdpersoon van 300 pond is moeilijk te identificeren, maar trekt wel de sympathie van het publiek als een man met een mentaal probleem die zijn plaats in de wereld probeert te vinden.

2. Joyland

Joyland is een coming-of-age-verhaal gecombineerd met een noodlottig spookverhaal dat uiteindelijk zijn doel mist. Hoofdpersoon Devin neemt een vakantiebaantje op een kermis aan. Daar voorspelt de plaatselijke waarzegger de toekomst van Devins, waar hij leert dat hij twee kinderen zal ontmoeten die een aanzienlijke impact op zijn leven zullen hebben.

Een jongen met een hond en een meisje met een rode hoed. Een van hen zal The Site hebben. Zodra Devin zijn onderdak heeft geregeld, komen hij en zijn vriendin overeen dat ze binnenkort voor het eerst samen zullen slapen. Dit gebeurt niet, en ze verlaat hem en breekt uiteindelijk zijn hart met een bijzonder harde brief.

Hij wordt getroffen door een depressie en stopt met eten en besteedt zijn tijd aan het luisteren naar muziek. Hij vindt troost in het kostuum van de carnavalsmascotte en maakt de kinderen blij. Op een dag redt hij een jong meisje van verstikking en een hotdog en wordt hij een plaatselijke held. Het is gedurende deze tijd dat we leren dat het Haunted House daadwerkelijk wordt achtervolgd door een moordslachtoffer.

Devin raakt bijzonder geïnteresseerd en begint de zaak te onderzoeken. Hij krijgt een hechte band met Annie en haar zoon, die ziek is maar The Site heeft. Devin organiseert een privébezoek aan de kermis voor het zieke kind. Hier zorgt het vermogen van de jongen ervoor dat de geest in het spookhuis kan vertrekken. Devin heeft uiteindelijk seks, wordt geconfronteerd met een moordenaar en beëindigt zijn tijd op de kermis.

Dit is een kort verhaal dat niet goed of slecht is. Daar is niets memorabels aan. De personages zijn flauw, het avontuur is beperkt in omvang en de motivaties van de hoofdpersoon zijn onder de held. Het lijdt er eerlijk gezegd onder dat het geen boek is dat het onthouden waard is.

een. Rose Madder

Deze laatste vermelding op de lijst lijkt een regelrecht vertrek voor King, aangezien hij inspiratie put uit de Griekse mythologie. Vooral het doolhof en de minotaurus. Het verhaal begint met Rose Daniels, een slachtoffer van huiselijk geweld door haar gewelddadige echtgenoot, die ook een politieagent is. In haar meest recente pak slaag verloor Rose haar baby van 4 maanden en overweegt ze haar man te verlaten, maar zijn positie is terughoudend om dit te doen. Ze besluit te blijven zitten, in de hoop dat de woede-uitbarstingen van haar man zullen afnemen.

Ze kiest hiervoor in de wetenschap dat ze in gevaar is, aangezien Noman wordt onderzocht voor het mishandelen en verkrachten van een zwarte vrouw; het onderzoek heeft hem alleen maar gewelddadiger gemaakt. Het duurt 14 jaar en een bloedneus om Rose te laten vluchten. Zodra ze dat doet, komt ze aan in een nieuwe stad waar ze nieuwe vrienden maakt. Ze helpen haar zich te vestigen en zodra ze een baan heeft besluit ze haar trouwring te verpanden. Ze verruilt de ring voor een portret en een date met de pandjesbaas.

Het schilderij is magisch van aard en stelt haar in staat om naar binnen te reizen, hier ontmoet ze twee vrouwen Dorcas en Rose Madder. Rose vraagt ​​haar om haar baby te redden van de halfblinde stier in het labyrint, wat Rose Daniels doet. In ruil daarvoor biedt Rose Madder haar bescherming. Na de jacht op zijn vrouw, arriveert Norman in de stad, vindt haar vrienden en vindt uiteindelijk zijn vrouw met een andere man. Tijdens de confrontatie leidt Rose haar man naar het schilderij waar Rose Madder hem vermoordt. Rose vestigt zich dan en moet een boom planten om haar woede naar toe te voeden.

Dit is het verste vertrek voor King. Het boek zelf is daardoor vooral memorabel. Geïnspireerd door de Griekse mythen en voelen als een ander magisch-realisme verhaal. Het probleem is dat Kings werk niet halverwege is. Als je een wandelende dode ziet opgewekt door een vervloekte begraafplaats, dan is dat wat het is. Zelfs de meer esoterische monsters zoals het spinachtige wezen uit de Thinny zijn precies dat. Een schilderij dat zowel een deuropening als een portaal naar Olympus is, is zeker een omweg.