50 beste Koreaanse films aller tijden

Inmiddels heb je waarschijnlijk al gehoord over de grote triomf van de Zuid-Koreaanse film Parasite, geregisseerd door Bong Joon Ho; won een Oscar in de categorie beste film, beste buitenlandse film, beste scenario en beste regie. Echte filmfans weten al lang hoe sterk de Koreaanse cinema is, en we vermoeden dat de belangstelling voor gelijkaardige titels sterk zou kunnen stijgen. Daarom hebben we besloten om deze lijst met de beste Koreaanse films aller tijden voor je te maken, dus bekijk ze hieronder.

Als het gaat om de kwaliteit van de film, kan tegenwoordig zelden iemand concurreren met Zuid-Koreanen. Maar dat is niet altijd zo geweest. Pas met het verschijnen van regisseurs als Chan wook-Park, Kim-ki Duk, Kim Jee-woon en Bong Joon-ho begon de Zuid-Koreaanse cinema echt te bloeien.

Zuid-Koreaanse regisseurs tekenen culttitels als Oldboy, Memories of Murder en A Tale Of Two Sisters, maar er zijn een aantal andere, iets minder bekende, die je misschien ook leuk vindt. We hebben een reeks humoristische drama's, romantische verhalen, onvoorspelbare misdaadthrillers uitgekozen, maar ook: griezelfilms die soortgelijke emoties zou kunnen opwekken als de grote parasiet.

Beste Koreaanse films aller tijden

Voor degenen die het niet weten, de nieuwe Zuid-Koreaanse filmgolf werd gecreëerd in 1998, met het verschijnen van een paar fantastische titels, geregisseerd door de bovengenoemde artiesten. Hun werken verbrijzelden toen zelfs de stoutste verwachtingen in die mate dat de wereld geen andere keuze had dan gewoon zijn hoed af te nemen en Zuid-Korea te accepteren als een nieuwe filmmacht.

Na het bizar grote succes van een aantal toonaangevende projecten van die nieuwe golf, begonnen mensen van over de hele wereld belangstelling te krijgen voor de Zuid-Koreaanse film. De overgrote meerderheid van de echte filmliefhebbers begon geïnteresseerd te raken in wat de cinematografie van dit land nog meer te bieden heeft, wat natuurlijk de grote filmhuizen en de staat zelf beïnvloedde om veel serieuzer te gaan investeren in de ontwikkeling van de binnenlandse film .

Dit heeft ons ook gedwongen om een ​​lijst te maken van de beste Koreaanse films die je moet zien en die je helemaal naar de Koreaanse cinema zullen trekken. Bekijk ze dus hieronder.

Een verhaal van twee zussen

In een psychiatrisch ziekenhuis herinnert tiener Soo-mi Bae zich in een gesprek met een psychiater de omstandigheden die leidden tot haar ziekenhuisopname. Na de dood van haar moeder keerde Soo-mi terug naar het huis van haar ouders, naar haar jongere zus Soo-Yeon en vader Moo-Hyeon. Beide zussen hielden niet van de nieuwe vrouw van hun vader en hun stiefmoeder Eun-Joo Heo, die ze moeder moesten noemen. Toen Soo-Yeon de littekens op haar handen ontdekte, concludeerde Soo-mi dat haar stiefmoeder haar zus misbruikte. Alles werd nog ingewikkelder toen ze allebei schrikken van angstaanjagende geluiden tijdens de nacht, wanneer ze onwerkelijke karakters zagen en wanneer er iets in hun bed begon te kruipen. Soo-mi concludeerde toen dat haar stiefmoeder hiervoor verantwoordelijk was en dat ze een duister geheim verborg.

Het bekroonde horrordrama, dat vrijelijk is gebaseerd op een Zuid-Koreaans sprookje met drie schermen, is een uiterst gelaagde prestatie, een intrigerend familiedrama dat zich richt op een klein aantal personages, hun personages en hun onderlinge relaties. Het geheel wordt gekenmerkt door geësthetiseerde fotografie met gebruik van ongebruikelijke en onverwachte hoeken, uiterst suggestieve angstige sfeer waarin beperkte en claustrofobische interieurs plaatsvinden waarin gebeurtenissen plaatsvinden, vakkundige upgrade van drama met briljant gebruikte elementen van horror. vakkundig spelen met de verwachtingen van het publiek en een zeer vrolijke acteervertolking.

Dorst

Een horrorthriller deels gebaseerd op Emil Zola's roman Thérese Raquin

Sang-Hyun is dienstdoende priester in een plaatselijk ziekenhuis. Hij gaat naar Afrika om te testen of hij een geneesmiddel heeft gevonden voor de ziekte die wordt veroorzaakt door het Emmanuel-virus. Maar hij werd al snel besmet en stierf. Hij zal spoedig terugkeren naar deze wereld als een vampier. Als hij thuiskomt, wordt hij een held en mensen geloven dat hij wonderen verricht. Dan begint hij een liefdesaffaire met de vrouw van zijn oude vriend. Ze wil haar man vermoorden en Sang-Hyun betrekken bij haar intriges...

Brandend

De film Burning is gebaseerd op een kort verhaal van Haruki Murakami.

Jong-Su is een twintigjarige bezorger die Haemi op het werk ontmoet, een meisje dat hij als kind kende maar waar hij in jaren niet aan had gedacht. Door hem eraan te herinneren dat hij haar fysieke verschijning wreed behandelde (wat Jongsu zich helemaal niet herinnert), verleidt dit mooie meisje de bezorger en begint zo hun abrupte relatie. Al snel vraagt ​​Hae-mi Jong-us echter om een ​​gunst: terwijl ze op reis is naar Afrika, moet hij haar kat in de gaten houden. Jong-Su is het daar natuurlijk mee eens, ook al begint hij te twijfelen aan haar gevoelens voor hem, vooral nadat Hae-mi terugkeert van de reis met Ben, een mysterieuze jongeman en zijn nieuwe (rijke) vriend.

Hoop

Hoop, ook bekend als Wish , is een Zuid-Koreaanse film uit 2013, geregisseerd door Lee Joon-Ik, met Sol Kyung-gu, Uhm Ji-won en Lee Re. Het won Beste Film bij de 34e Blue Dragon Film Awards.

De film is gebaseerd op een waargebeurd verhaal , de beruchte Cho Doo-Soon-zaak in 2008, waarin een 8-jarig meisje, Na-young genaamd in de Koreaanse pers, werd verkracht en geslagen door een dronken 57-jarige man in een openbaar toilet. De rechtbank veroordeelde de man tot slechts 12 jaar gevangenisstraf, wat verontwaardiging veroorzaakte in het land vanwege de brutaliteit van de misdaad en de geschiedenis van de man van fysiek en seksueel geweld.

de jager

Regisseur Hongs debuutfilm The Chaser deed velen denken aan de meest succesvolle Koreaanse thriller 'Memories of Murder', het meesterwerk van Bong. Toegegeven, het debuut On Hong-jin Heritage heeft enkele overeenkomsten, maar het is een zelfbewuste, originele, ontroerende en geweldige Koreaanse film, superieur aan alle hedendaagse Hollywood-films met vergelijkbare thema's.

Voormalig politieagent Eom Joong-ho (Kim Yoon-Seok) is nu een pooier. Joong-Ho komt in grote financiële problemen nadat twee van zijn prostituees zijn verdwenen. Tot zijn beschikking staat onder meer de mooie Kim Mi-jin (Seo Yeong-he), de moeder van het meisje Eun-Ji (Kim Yoo-Jeong). Pas nadat hij Mi-Jin naar een klant heeft gestuurd, realiseert de pooier zich dat die klant verantwoordelijk kan zijn voor de verdwijning van zijn vriendinnen. De ongelukkige Mi-Jin bevindt zich al snel in de kelder van een meedogenloze seriemoordenaar...

De zee

De betekenis van de titel, Il Mare, betekent de zee in het Italiaans, en in deze geweldige Koreaanse film is het de naam van het huis aan zee dat de setting van het verhaal vormt. De twee hoofdrolspelers wonen er allebei twee jaar uit elkaar in de tijd, maar kunnen communiceren via een mysterieuze brievenbus.

Chilsu en Mansu

Chilsu and Mansu is het regiedebuut van Park Kwang-Su, die later niet alleen een volleerd regisseur zou worden, maar ook een invloedrijk rolmodel voor een nieuwe generatie sociaal bewuste filmmakers. De film markeert ook een van de meest memorabele uitvoeringen van twee beroemde ervaren acteurs, Ahn Sung-ki en Park Joong-hoon.

De gemakkelijke en overtuigende kameraadschap op het scherm van de twee mannen zou een voorbode zijn van hun terugkeer in de hitkomedie Two Cops (1993) en de actie-/kunstfilm Nowhere to Hide (1999). Zelfs Bae Jong-ok, die de vriendin van Chil-Su speelt, blijft haar stempel drukken op de hedendaagse cinema en speelt een veelgeprezen rol in de bekroonde Jealousy Is My Middle Name (2003).

De plot volgt een schilder die zijn baan opzegt en op zoek gaat naar een oude bekende voor werk en een verblijfplaats.

Nieuwe wereld

New World is afkomstig van regisseur Park Hun-Jeong (The Tiger: An Old Hunter's Tale, Night in Paradise) en heeft hoofdrollen voor Lee Jung-Jae, Choi Min-Sik, Hwang Jung-min, Park Sung-Woong en Song Ji-Hyo.

Undercoveragent Ja-sung (Jung-Jae Lee) infiltreert in het grootste misdaadsyndicaat in Korea en brengt acht jaar door in de gelederen. Wanneer het hoofd van de organisatie wordt gedood, wordt Ja-sung verscheurd tussen zijn loyaliteiten.

extreme baan

Van de regisseur Lee Byeong-heon komt een Koreaanse film Extreme Job. Het sterren Ryu Seung-ryong, Lee Ha-nee, Jin Sun-kyu, Lee Dong-hwi, Gong Myoung, Shin Ha-kyun, Oh Jung-se, Kim Eui-sung, Song Young-gyu, Heo Joon-seok, Kim Ji-young, Kim Jong-soo, Yang Hyun-min, Lee Joong-ok, Kim Kang-hyun, Tae Won-seok, Jang Ji-woong, Jang Jin-hee, Shin Shin-ae, Na Chul, Ji Chan , Jung Won-chang en Yoo Je-yoon.

Een drugsbrigade probeert een criminele organisatie neer te halen en ze moeten undercover gaan om dat te doen, dus beginnen ze te werken in een kippenrestaurant, dat beroemd wordt om zijn heerlijke kip. Door de onverwachte populariteit komen de rechercheurs in een situatie terecht die ze nooit hadden verwacht.

De duistere misdaadfiguur

Dark Figure of Crime is een Zuid-Koreaanse misdaaddrama uit 2018 onder regie van Kim Tae-kyun. De sterren van de film zijn Kim Yoon-seok en Ju Ji-hoon. Het werd uitgebracht op 3 oktober 2018. Dark Figure of Crime is losjes geïnspireerd door de 869e aflevering van Unanswered, een Zuid-Koreaans onderzoeks-tv-programma, dat een echt verhaal vertelt dat plaatsvond in Busan, waar nooit moorden werden gemeld, lichamen werden nooit gevonden , en onderzoeken zijn nooit gebeurd.

Een seriemoordenaar wordt gepakt voor zijn zevende moord. Een agent probeert de eerste zes zaken op te lossen met de hulp van de moordenaar, maar begint te vermoeden dat hij bijbedoelingen heeft. Gebaseerd op een waargebeurd verhaal.

de dienstmaagd

In de jaren dertig stond Zuid-Korea onder Japanse bezetting. Op het prachtige landgoed woont de Japanse erfgename bij een dominante oom. Zodra ze een nieuwe meid hebben aangenomen, zullen ze betrokken raken bij een geweldige mix van evenementen. De meid heeft in feite een slecht plan. Ze besloot de erfgename met haar partner te verleiden, haar te beroven en op te sluiten in een psychiatrische inrichting. Maar als ze verliefd worden, gaan alle plannen mis.

De boog

The Bow is een film uit 2005, geschreven en geregisseerd door Kim Ki-duk. Het werd vertoond in de sectie Un Certain Regard op het Filmfestival van Cannes in 2005.

The Bow is voornamelijk gericht op een 60-jarige man en een 16-jarig meisje die in bijna afzondering op een vissersboot leven. Afgesproken is dat ze zullen trouwen als het meisje 17 wordt. Net als andere films van Kim Ki-duk bevat de film weinig dialoog en zit hij vol symboliek.

De gastheer

The Host is een Zuid-Koreaanse monsterfilm uit 2006, geregisseerd door Bong Joon-ho en met in de hoofdrollen Song Kang-ho, Byun Hee-bong, Park Hae-il, Bae Doona en Go Ah-sung. De film gaat over een monster dat de dochter van een man ontvoert en zijn pogingen om haar te redden. Volgens de regisseur kwam zijn inspiratie voor deze film uit een lokaal artikel over een misvormde vis met een S-vormige ruggengraat gevangen in de Han-rivier.

In februari 2000 werden giftige chemicaliën vrijgelaten in de Han-rivier vanaf een Amerikaanse militaire basis in Zuid-Korea. Zes jaar later duikt er een monsterlijke reptielvis op uit de rivier die de inwoners van Seoul begint aan te vallen. Het monster grijpt het meisje Hyun-seo en neemt haar mee de rivier in, en haar vader, andere leden van zijn familie en andere burgers die in contact zijn gekomen met het monster belanden in quarantaine. Gang-du krijgt een mobiel telefoontje van zijn dochter die hem vertelt dat ze de monsteraanval heeft overleefd en zich in het stadsriool bevindt. Omdat de autoriteiten hem niet vertrouwen, denkend dat het de illusie is van een vader overweldigd door pijn, ontvluchten Gang-du en andere familieleden de quarantaine om Hyun-seo te redden.

De wereld van ons

The World of Us is een Zuid-Koreaanse dramafilm uit 2016, geschreven en geregisseerd door Yoon Ga-eun in haar lange regiedebuut. De film werd uitgebracht in Zuid-Korea op 16 juni 2016.

De film concentreert zich op Sun (Choi Soo-in), een basisschoolmeisje en sociale outcast die tijdens de zomervakantie bevriend raakt met een transferstudent genaamd Jia (Seol Hye-in). Wanneer het nieuwe semester begint, wordt hun nieuwe vriendschap op de proef gesteld als Sun en Jia worden gepest en interne problemen krijgen. Zullen ze hun grenzen kunnen overschrijden?

Huis van Kolibrie

House of Hummingbird is een Zuid-Koreaanse dramafilm uit 2018, geschreven en geregisseerd door Kim Bora. De film debuteerde in competitie in de sectie New Currents van het Busan International Film Festival in oktober 2018, waar het de NETPAC Award en de KNN Audience Award won. De film heeft 59 prijzen gewonnen, waaronder de Grand Prix of Generation 14 plus de internationale jury voor de beste film op het 69e Internationale Filmfestival van Berlijn en de Best International Narrative Feature Award op het Tribeca Film Festival 2019.

Wat ze ook doet, Eunhee voelt zich een buitenstaander. Dan blijkt haar nieuwe leraar Chinees zo totaal anders te zijn dan alle anderen. Een meelevend en minutieus verteld verhaal over een ogenschijnlijk gewone zomer die niets onveranderd laat.

Een bitterzoet leven

Na het geweldige drama The Story of Two Sisters schoot de bekroonde Zuid-Koreaanse filmmaker Kim Ji-won (The Quiet Family, Three Extremes 2, The Good, the Bad, the Weird) deze gestileerde, visueel indrukwekkende, grotesk gewelddadige, zwarte humor. , en verrassend emotioneel gangsterdrama.

De jonge Sun-woo (L. Byung-hun) is een succesvolle hotelmanager, een rustige en vastberaden man die alle problemen altijd goed oplost. Als lid van de gangsterorganisatie van de meedogenloze baas Kang (K. Yeong-cheol) neemt Sun-woo vaak zijn toevlucht tot geweld. Wanneer Kang hem de taak van een soort lijfwacht toevertrouwt aan zijn jonge vriendin Hee-soo (S. Min), een begenadigd celliste waarvan Kang vermoedt dat hij een minnaar heeft, komt Sun-woo plotseling in grote problemen.

Namelijk, na op het eerste gezicht verliefd te zijn geworden op de aantrekkelijke Hee-soo, besluit Sun-woo Kangu stil te houden dat het meisje echt een minnaar heeft. Gedreven door jaloezie en toewijding aan zijn baas, slaat hij de jongeman, Sun-woo krijgt tijdens een nachtelijke autorit een conflict met twee leden van de andere gangsterclan. Diezelfde nacht braken criminelen zijn appartement binnen, sloegen hem en gooiden hem op een regenachtige en modderige straat. De jonge man komt erachter dat Kang achter alles zit, die geen conflict wil met de andere clan en vermoedt dat Sun-woo de minnaar van Hee-soo is.

het dienstmeisje

The Housemaid is een Zuid-Koreaanse melodramatische erotische thriller uit 2010, geregisseerd door Im Sang-soo. Het verhaal draait om Eun-yi, gespeeld door Jeon Do-yeon, die verwikkeld raakt in een destructieve driehoeksverhouding terwijl hij als dienstmeisje werkt voor een gezin uit de hogere klasse. Andere castleden zijn Seo Woo, Lee Jung-jae en Youn Yuh-jung. De film is een remake van de gelijknamige film uit 1960 van Kim Ki-young. Het streden om de Palme d'Or op het filmfestival van Cannes 2010.

De affaire van een man met het dienstmeisje van zijn familie leidt tot duistere gevolgen. Eun-yi wordt ingehuurd als au pair voor Hae-ra (zwanger van een tweeling) en haar rijke echtgenoot Hoon. Eun-yi's primaire taak is het kijken naar de jonge dochter van het paar, Nami. Eun-yi wil graag contact met Nami, die langzaam maar zeker op haar verliefd wordt.

Hoon begint in het geheim te flirten met Eun-yi, haar te verleiden met glazen wijn en zijn pianospel, en ze beginnen uiteindelijk een seksuele relatie. Ondanks de affaire is Eun-yi nog steeds warm en vriendelijk tegen Hoons onwetende vrouw, Hae-ra. Ze spreekt zelfs haar enthousiasme en verrukking uit over de voortgang van Hae-ra's zwangerschap.

Verspreide nacht

Im Sang-soo regisseert scatter Night, en sterren van de film zijn Jeon Do-yeon, Lee Jung-jae, Seo Woo, Youn Yuh-jung, Park Ji-young, Ahn Seo-hyun, Hwang Jeong-min, Moon So- ri, Chae Tae-back, Jeon Sin-hwan, Noh Sang-min, Jang Soon-kyu, Cho Yong-jae en Lim Hyun-kyung.

Sumin en Jinho zijn broers en zussen die samenwonen. Hun ouders verklaren hun dat ze binnenkort zullen scheiden. Ze zeggen dat er nog niet besloten is hoe de vier leden van het gezin uit elkaar leven en vragen hen ongeveer 2 weken te wachten. Sumin maakt zich elke dag zorgen over bij welke ouders ze gaat wonen en of ze apart gaat wonen van Jinho. Op een dag doen haar ouders haar een suggestie.

Ik zag de duivel

Jank Kyung Chul is een gevaarlijke psychopaat die moordt voor mensenvlees. De slachtoffers variëren van jonge vrouwen tot zelfs kinderen. De politie jaagt al lang op hem. Binnenkort zal hij de dochter van een gepensioneerde politieagent vermoorden. Haar verloofde is een politieagent die er alles aan zal doen om de moordenaar te vinden. Hij besluit wraak te nemen op de onmenselijke moordenaar, ook al wordt hij een monster zoals hij.

Oase

Oasis is een Zuid-Koreaanse film uit 2002 onder regie van Lee Chang-dong. De plot van de film vertelt over de moeizame romance tussen een licht verstandelijk gehandicapte man die net is vrijgelaten uit de gevangenis na een 2^een/_twee- jaar cel voor onvrijwillige doodslag en een vrouw met ernstige hersenverlamming. In deze rollen speelt het stel uit de vorige film van Lee Chang-dong Pepermunt Snoep : Sol Kyung-gu en Maan So-ri. De film laat ook zien hoe de twee hoofdpersonen worden behandeld door hun families en waargenomen door de mensen om hen heen.

Oasis is een liefdesverhaal van twee jonge mensen die in de steek gelaten worden door families. Een jonge man die is vrijgelaten uit de gevangenis bezoekt de weduwe van de man die hij heeft vermoord tijdens het rijden onder invloed. Daar ontmoet hij haar dochter, rolstoelgebonden met hersenverlamming. Zullen deze twee verloren mensen een manier vinden om hun relatie te laten werken?

Herinneringen aan moord

Oktober 1986 Het lichaam van een jong meisje wordt gevonden in een klein stadje niet ver van Seoul. Het onderzoek wordt overgenomen door de lokale politierechercheur Park Doo-man (S. Kang-ho), die vastbesloten is de zaak snel op te lossen. Maar de zaken worden gecompliceerd wanneer snel een andere vermoorde vrouw wordt gevonden, waardoor de politie concludeert dat de misdaden met elkaar verband houden en dat de in het rood geklede slachtoffers tijdens de regen zijn omgekomen.

In de veronderstelling dat een omstander de dader was, slaat Park Doo-man hem in elkaar, maar realiseert zich dat zijn collega uit de hoofdstad Seu Tae-yoon (K. Sang-kyung) hem kwam helpen met het onderzoek. En hoewel Park een onverbeterlijk onbeleefde man is, probeert Sao de moordenaar op verschillende manieren te vinden. Hun eerste gedetineerde is echter niet degene die ze zoeken.

Oki's film

In een meerdelig verhaal verdeeld in vier hoofdstukken, vormt Hong een nieuw soort liefdesdriehoek. Oki is een jonge en mooie studente met als hoofdvak filmproductie en wordt verscheurd tussen de genegenheid van twee mannen: een oudere filmprofessor en een voormalig student/aankomend filmmaker. Terwijl het verhaal van de film van perspectief en tijdlijnen verandert, beeldt Hong elke relatie af met de authentiek ongemakkelijke ritmes van het echte leven.

Mijn brutale meid

My Sassy Girl is een Zuid-Koreaanse romantische komedie uit 2001, geregisseerd door Kwak Jae-yong, met in de hoofdrollen Jun Ji-hyun en Cha Tae-hyun. De film is gebaseerd op een waargebeurd verhaal dat wordt verteld in een reeks blogposts geschreven door Kim Ho-sik, die ze later bewerkte tot een fictieve roman.

Een dweeby, zachtaardige man komt een dronken jonge vrouw te hulp op een metroperron. Hij weet niet hoeveel problemen hij heeft.

Geen spijt

No Regret is een Zuid-Koreaanse film uit 2006 en het regiedebuut van Leesong Hee-il, gebaseerd op zijn eerdere korte film Good Romance. No Regret wordt ook beschouwd als de eerste 'echte' Koreaanse homofilm, en is ook de eerste Zuid-Koreaanse speelfilm die is geregisseerd door een openlijk homoseksuele Koreaanse filmmaker.

Sumin is een wees die werk in een fabriek probeert te combineren met een studie aan een kunstacademie en een avondbaan. Op een nacht maakt een rijke jonge zakenman een voorschot op hem tijdens een van zijn autorijbaantjes.

Dreigen

Minari, geregisseerd door Lee Isaac Chung, is een teder en meeslepend verhaal over wat ons wortelt. Het volgt een Koreaans-Amerikaanse familie die naar een boerderij in Arkansas verhuist op zoek naar hun eigen American Dream. Het ouderlijk huis verandert volledig met de komst van hun sluwe, grofgebekte, maar ongelooflijk liefhebbende grootmoeder. Temidden van de instabiliteit en uitdagingen van dit nieuwe leven in de ruige Ozarks, toont Minari de onmiskenbare veerkracht van het gezin en wat een thuis echt maakt.

De weg naar huis

The Way Home is een film uit 2002, geschreven en geregisseerd door Lee Jeong-hyang. Het vertelt het hartverwarmende verhaal van een grootmoeder en haar in de stad geboren kleinzoon die bij haar in een landelijk dorp komen wonen. De film, die de jongere generatie herinnert aan de onvoorwaardelijke liefde en zorg die ouderen onbaatzuchtig geven, won het Zuid-Koreaanse equivalent van de Oscars voor beste film en scenario. Het was de op een na meest winstgevende film van eigen bodem in Zuid-Korea in 2002.

Het verhaal begint op een mooie zomerochtend wanneer San-woo en zijn moeder op een bus naar het land stappen. Het wordt al snel duidelijk dat de onervaren plattelandspassagiers de zevenjarige stadsjongen ergeren. Zijn moeder neemt hem mee naar zijn 78-jarige stomme, maar niet dove, grootmoeder terwijl ze op zoek is naar een nieuwe baan nadat een zakelijke onderneming in Seoul is mislukt.

Obaltan

Obaltan is een Zuid-Koreaanse tragediefilm uit 1960 onder regie van Yu Hyun-mok. De plot is gebaseerd op de gelijknamige novelle van Yi Beomseon. Het is vaak de beste Koreaanse film ooit gemaakt genoemd.

Twee broers - Chul-ho, een accountant met kiespijn en een zwangere vrouw, en Yong-ho, een werkloze ex-soldaat die gewond is geraakt in de strijd - navigeren door het leven in het naoorlogse Korea.

De dag dat hij arriveert

The Day He Arrives is een Zuid-Koreaanse dramafilm uit 2011 geschreven en geregisseerd door Hong Sang-soo. De film is in zwart-wit. Het ging in première op 19 mei 2011 in de sectie Un Certain Regard van het 64e filmfestival van Cannes. Het heeft 45.223 opnames ontvangen op zijn binnenlandse release.

Sang-Joon is een professor op de filmafdeling van een provinciale universiteit. Hij gaat naar Seoul om zijn senior, Young-Ho, te ontmoeten, die als filmcriticus werkt. Sang-Joon verblijft 3 dagen in een noordelijk dorp in Seoul.

Moord

Assassination is een Zuid-Koreaanse spionage-actiefilm uit 2015 die mede is geschreven en geregisseerd door Choi Dong-hoon.

In het door Japan bezette Korea krijgen drie vrijheidsstrijders een missie toegewezen om een ​​genocidale militaire leider en zijn topmedewerker te vermoorden. Maar het plan loopt volledig mis te midden van bedriegers, tegenmoorden en een schokkende onthulling over het verleden van een van de moordenaars.

de outlaws

The Outlaws is een Zuid-Koreaanse misdaadactiefilm uit 2017, geregisseerd door Kang Yoon-sung. De sterren van de film zijn Ma Dong-seok en Yoon Kye-sang.

In Chinatown worden wet en orde op zijn kop gezet wanneer een drietal verwilderde Chinese gangsters arriveert, burgers begint te terroriseren en territorium toe-eigent. De belegerde lokale gangsters werken samen met de politie, geleid door het stoere losse kanon Ma Seok-do, om ze neer te halen. Gebaseerd op een waargebeurd verhaal.

Geschilderd vuur

Chi-hwa-seon of Chwi-hwa-seon, (ook bekend als Painted Fire, Strokes of Fire of Drunk on Women and Poetry), is een Zuid-Koreaanse dramafilm uit 2002, geregisseerd door Im Kwon-taek over Jang Seung-eop (vaak bekend onder zijn pseudoniem Owon), een negentiende-eeuwse Koreaanse schilder die de richting van de Koreaanse kunst veranderde.

Het begint ermee dat de Koreaanse kunstenaar wantrouwend staat tegenover een Japanse kunstliefhebber die waarde hecht aan zijn werk. Het verhaal gaat dan terug naar de vroege jaren van zijn man. Begonnen als een zwerver met een talent voor tekenen, heeft hij een talent voor het imiteren van andermans kunst, maar wordt aangespoord om door te gaan en een eigen stijl te ontwikkelen. Dit proces is pijnlijk en hij gedraagt ​​zich vaak heel slecht, wordt dronken en is vijandig tegenover degenen die om hem geven en hem proberen te helpen.

Poëzie

Poëzie is een Zuid-Koreaanse dramafilm uit 2010 geschreven en geregisseerd door Lee Chang-dong. Het vertelt het verhaal van een vrouw van in de zestig die interesse begint te ontwikkelen voor poëzie terwijl ze worstelt met de ziekte van Alzheimer en haar onverantwoordelijke kleinzoon.

Yoon Jeong-hee speelt de hoofdrol, wat haar eerste rol in een film was sinds 1994. Poëzie werd geselecteerd voor de hoofdcompetitie op het filmfestival van Cannes in 2010, waar het de prijs voor beste scenario won. Andere onderscheidingen zijn de Grand Bell Awards voor Beste Film en Beste Actrice, de Blue Dragon Film Awards voor Beste Actrice, de Los Angeles Film Critics Association Award voor Beste Actrice en de Asia Pacific Screen Award voor Prestatie in Regie en Beste Prestaties door een Actrice.

Zorg voor mijn kat

Take Care of My Cat is een Zuid-Koreaanse coming of age-film uit 2001, het speelfilmdebuut van regisseur Jeong Jae-eun. Het vertelt het leven van een groep vrienden - vijf jonge vrouwen - een jaar nadat ze van de middelbare school zijn afgestudeerd, en toont de hartverscheurende veranderingen en inspirerende moeilijkheden waarmee ze worden geconfronteerd in zowel hun vriendschappen als de werkende wereld in de context van globalisering.

De modieuze Hye-joo richt zich op haar carrière bij een makelaardij. Ze verdient een behoorlijk inkomen, maar haar collega's kijken op haar neer. Tae-hee wordt het beu om onder de duim van haar dominante vader te moeten leven. Ze besteedt haar tijd aan vrijwilligerswerk voor een dichter met hersenverlamming. Sullen Ji-young leeft in armoede bij haar grootouders en worstelt om werk te vinden. De meisjes, goede vrienden op de middelbare school, drijven uit elkaar terwijl hun volwassen leven vorm begint te krijgen.

Red de groene planeet!

Red de groene planeet! is een Zuid-Koreaanse sciencefictionkomedie, geschreven en geregisseerd door Jang Joon-hwan, uitgebracht op 4 april 2003. Het basisverhaal begint wanneer de hoofdpersoon, Lee Byeong-gu, een andere man ontvoert, ervan overtuigd dat deze een buitenaards wezen is.

Een jonge man gelooft dat de leiders van zijn land eigenlijk giftige reptielachtige aliens zijn die zijn gestuurd om een ​​overname van zijn geliefde aarde te lanceren. Dus besluit hij ze te ontvoeren en de waarheid voor de camera te forceren in zijn kelder die tevens dienst doet als filmstudio en martelkamer.

Moeder

Nog een film op deze lijst, gesigneerd door het genie Bong Joon-ho. Het verhaal van de film Mother, oftewel Madeo is vrij eenvoudig. Hier volgen we een weduwe die op alle mogelijke manieren probeert te bewijzen dat haar geestelijk gestoorde zoon het meisje voor wie hij een levenslange gevangenisstraf uitzit niet heeft vermoord.

Madeo is een ideale aanbeveling voor al die filmliefhebbers die graag met details omgaan en opnieuw evalueren wat er werkelijk op het scherm gebeurt.

Oke

Bong Joon-Ho richt de focus van zijn zesde speelfilm op Miya, een meisje dat opgroeit in de Zuid-Koreaanse bergen, met haar trouwe vriend, het supervarken Okya. Okja is een van de 26 wezens die op natuurlijke wijze zijn gefokt in de laboratoria van Mirando Corporation om het probleem van honger in de wereld op te lossen. Deze dieren laten een minimaal spoor achter op de natuur, groeien uit tot ongelooflijke afmetingen, eten minimaal voedsel en, natuurlijk, op een dag worden ze een diner van superieure smaak. De reden waarom Okja in het wild opgroeit in plaats van de gevangenschap van Mirando Corp, is de marketingactie van Lucy Mirando (Tilda Swinton), de CEO van het bedrijf, die probeert de positieve beoordeling van haar bedrijf te verhogen. Lucy heeft superpigs uitgedeeld aan lokale boeren over de hele wereld. Na tien jaar is ze van plan terug te keren voor haar dieren, het beste exemplaar te selecteren en toe te kennen, en vervolgens de massaproductie van vleesproducten uit te breiden.

Mirando Corp. stuurt zijn gekke wetenschapper Johnny Wilcox (Jake Gyllenhaal) om Mia en Okju te scheiden en het supervarken naar een wedstrijd in New York te brengen. Natuurlijk laat Mija haar vriend niet zonder slag of stoot gaan en mengt het Animal Liberation Front (Paul Dano, Steven Yeun, Devon Bostick, Lily Collins) zich in het verhaal, een terroristische organisatie die Okja wil redden voor zijn eigen stam. doelen.

Regisseur Joon-ho serveert ons een emotionele, actievolle reis van de heldin Mija vergezeld van een opmerking op sociale media, een obsessie met digitale technologieën en succes.

Trein naar Busan

Yeon-Sang ho (The Fake) is de regisseur en scenarioschrijver van een film die een groep overlevenden volgt tijdens de Koreaanse zombie-invasie. Deze mensen hebben een simpele taak, ze moeten zien te overleven in de trein die naar Busan reist.

Train to Busan is een van de populairste zombiefilms ooit geworden. Ook een van de meest succesvolle en lucratieve Zuid-Koreaanse werken. Een typische film over zombies waarin zombies slechts een hulpmiddel zijn om het menselijk karakter te tonen, is eigenlijk een eigentijds verhaal over ons gedrag.

Seok is een erg drukke gescheiden vader die probeert werk en privé te combineren. Ontevreden met de inspanningen van zijn vader, wilde zijn dochter naar haar moeder gaan. Hij kon haar niet alleen laten gaan met de trein, dus besloot hij met haar mee te gaan. Gespannen tussen de zorg voor zijn dochter en telefoontjes, gebeurde er iets nog ergers. Er verschenen zombies. In kritieke situaties komt ons ware gezicht naar boven. Daarom zie je door de film verschillende personages en hun voor- en nadelen.

Lente, zomer, herfst, winter... en lente

Spring, Summer, Fall, Winter… And Spring Again volgt een boeddhistische monnik die met een bepaalde jongen in een ongewone tempel midden in het water woont, ver verborgen in het hart van het Koreaanse woud. Elke dag zitten ze met zijn tweeën in een boot en roeien richting het bos, om boodschappen en andere kleine dingen te vinden die ze nodig hebben om te overleven in deze ongewone omgeving.

Hoewel hij het overgrote deel van zijn tijd in stilte doorbrengt, probeert de boeddhist de jongen tijdens de eerste helft van de film zo goed mogelijk op te voeden. Tijdens de eerste 40 minuten leert hij hem belangrijke levenslessen, evenals al die waarden die hij als een verstandig persoon moet koesteren.

Naarmate de tijd verstrijkt, luistert de student echter steeds minder naar de monnik. Zijn aard en instinct leiden hem in een heel andere richting. Hij raakt geïnteresseerd in alle kleine dingen van het leven in de moderne omgeving die de monnik hem ontzegde. Vastbesloten om zijn leven ergens anders op te bouwen, verlaat de jongen de monnik op een gegeven moment, maar door een samenloop van ongelukkige omstandigheden keert hij al snel terug naar zijn leraar, op zoek naar verlossing voor bepaalde daden die hij in de tussentijd heeft begaan.

oude jongen

Choi Min-sik blinkt gewoon uit als een martelaar die om onverklaarbare redenen wordt ontvoerd door een groep onbekende personages en 15 jaar wordt vastgehouden in een kamer op een onbekende locatie, om op een dag plotseling vrijgelaten te worden, ook zonder enige echte en zinvolle reden.

Voor degenen die het niet weten, Oldboy wordt beschouwd als de meest populaire, belangrijkste en meest gewaardeerde filmtitel afkomstig uit Korea. Hij heeft het genre waartoe hij behoort voor altijd opnieuw gedefinieerd en begon een lawine van fantastische Zuid-Koreaanse misdaadthrillers, die te zien zijn vanuit het vliegtuig dat zijn uiterste best doet om zoveel mogelijk te imiteren wat Park in deze film liet zien.

Boomloze berg

Treeless Mountain is een Zuid-Koreaanse dramafilm uit 2008 geschreven en geregisseerd door So Yong Kim. Met Hee Yeon Kim, Song Hee Kim, Soo Ah Lee, Mi Hyang Kim en Boon Tak Park. De film ging in première op 5 september 2008 op het Toronto International Film Festival 2008 en kreeg op 22 april 2009 een beperkte release in de Verenigde Staten.

In Seoul, Korea, moeten twee zussen voor elkaar zorgen als hun moeder hen verlaat om op zoek te gaan naar hun vervreemde vader.

De serie Whispering Corridors

Whispering Corridors is een Zuid-Koreaans bovennatuurlijk wezen horrorfilm serie. De serie maakt gebruik van een all-girls middelbare school voor de setting van de films. Elke Whispering Corridors-film heeft een ander plot, personages en sfeer. Deze dramaserie staat bekend om de oprichting van de New Korean Wave als een aparte filmische beweging, terwijl ze ook taboe-onderwerpen onderzoekt, zoals een onderdrukkend onderwijssysteem, homoseksualiteit en zelfmoord onder tieners na de liberalisering van de censuur.

Mevrouw Park, die bang is, begint de jonge leraar Eun-young Hur te bellen en haar te vertellen dat de overleden Jin-ju Jang is teruggekeerd. De lijn valt uit en mevrouw Park wordt aangevallen en gedood door een geest. De volgende dag wacht de tiener Jae-yi Yoon op haar vriend Ji-oh Lim, die geesten kan oproepen, en ze vormen een hechte band. Een gevaarlijke en agressieve Mr. Oh, ook bekend als Mad Dog, vervangt mevrouw Park en verbiedt Ji-oh om te schilderen en vergelijkt de uitvoeringen van het lieftallige So-young Park en de rare Jung-sook Kim, waardoor de twee vrienden uit elkaar gaan. Miss Hur mist haar voormalige vriend Jin-ju, die zelfmoord heeft gepleegd, en terwijl ze haar hand reikt, onthult ze een duister geheim rond mevrouw Park en haar vriend.

Geheime zonneschijn

Secret Sunshine is een Zuid-Koreaanse dramafilm uit 2007 onder regie van Lee Chang-dong. Het scenario is gebaseerd op de korte fictie The Story of a Bug van Lee Cheong-jun die zich richt op een vrouw die worstelt met vragen over verdriet, waanzin en geloof. De Koreaanse titel Miryang (of Milyang) is vernoemd naar de stad die diende als decor en filmlocatie van de film, waarvan Secret Sunshine de letterlijke vertaling is.

Jeon Do-yeon won de Prix d'interprétation féminine (Beste Actrice) op het Filmfestival van Cannes 2007 voor haar rol in de film. De film won ook de prijs voor Beste Film bij de Asian Film Awards en bij de Asia Pacific Screen Awards.

De koning en de clown

The King and the Clown is een Zuid-Koreaanse historische dramafilm uit 2005, met in de hoofdrollen Kam Woo-sung, Lee Joon-gi en Jung Jin-young. Het is een bewerking van het toneelstuk uit 2000, Yi (You) over Yeonsangun van Joseon, een koning uit de Joseon-dynastie en een hofclown die hem bespot.

Twee mannelijke straatclowns en koorddansers, Jangsaeng (Gam Wu-seong) en Gong-gil (Lee Joon-gi), die zich afspelen aan het einde van de 15e eeuw tijdens het bewind van koning Yeonsan, maken deel uit van een entertainersgroep. Hun manager prostitueert de mooie Gong-gil aan rijke klanten, en Jangsaeng wordt ziek van deze praktijk. Nadat Gong-gil de manager heeft vermoord ter verdediging van Jangsaeng, vlucht het paar naar Seoul, waar ze een nieuwe groep vormen met drie andere straatartiesten.

het geweeklaag

De incompetente politieagent Jong-gu staat voor de moeilijkste uitdaging van zijn carrière wanneer hij gedwongen wordt de waarheid te achterhalen achter een reeks bloedige moorden die plaatsvonden in een afgelegen dorp in Zuid-Korea. Hij staat voor een uiterst moeilijke taak omdat de misdaden geen betekenis of motief hebben. Het enige dat hen verbindt, is het ongewone gedrag van de moordenaars. Kan Jong-gu de waarheid onthullen voordat de geweldepidemie zich verspreidt?

Parasiet

De film Parasite ging de geschiedenis in als de eerste niet-Engelstalige film die een Oscar won voor Beste Film en voor Beste Buitenlandse Film.

De met een Oscar bekroonde film van de gewaardeerde Zuid-Koreaanse regisseur is het verhaal van twee families: rijke Parks en arme Kim. Nadat hun levens onverwacht met elkaar verweven zijn, besluit de sluwe Ki-woo Kim Parks naïviteit te gebruiken om zijn gezin te laten ontsnappen aan de armoede.

Pepermunt Snoep

Peppermint Candy is een film uit 1999, de tweede van de Zuid-Koreaanse regisseur Lee Chang-dong. De film begint met de zelfmoord van de hoofdpersoon en gebruikt omgekeerde chronologie om enkele van de belangrijkste gebeurtenissen van de afgelopen 20 jaar van zijn leven die tot zijn dood hebben geleid, weer te geven. Het was de negende meest winstgevende binnenlandse film van 2000 met 311.000 opnames in Seoul.

In het voorjaar van 1999 komt een groep oude vrienden bijeen om hun 20-jarige reünie te vieren. Onder de groep bevindt zich Yeong-ho, een koude, ongelukkige man wiens gedrag een domper op de festiviteiten zet. De ernst van Yeong-ho's depressie wordt echter duidelijk wanneer hij een spoorbrug beklimt en eruitziet alsof hij zou kunnen springen. Op dit cruciale moment overspoelen herinneringen aan zeven cruciale afleveringen uit Yeong-ho's verleden zijn geest.

Een taxichauffeur

De plot is gebaseerd op een waargebeurd verhaal en het middelpunt van de gebeurtenissen is de beroemde democratische opstand in de stad Gwangju in 1980.

Het verhaal volgt taxichauffeur Kim uit Seoul (Kang-ho Song), die na de dood van zijn vrouw de enige reden ziet om door te stoten in zijn dochter. Hij kan de eindjes aan elkaar knopen, hij moet enkele maanden huren en voor het geld wendt hij zich tot een man die ook zijn huisbaas is. Hij ziet een kans op redding in een willekeurige opmerking van een collega, die opschept dat hij de taak heeft om een ​​buitenlander voor fijn geld naar Gwangju te rijden. Kim steelt zijn toonbank, het blijkt dat de buitenlander in feite een Duitse verslaggever is genaamd Jürgen (Thomas Kretschmann), en toen hij in de stad aankwam, bemoeide hij zich per ongeluk met beroemde gebeurtenissen.

vergeten

Forgotten is een Zuid-Koreaanse mysteriethriller uit 2017, geregisseerd door Jang Hang-jun. De filmsterren Kang Ha-neul, Kim Mu-yeol, Moon Sung-keun en Na Young-hee.

Wanneer zijn ontvoerde broer terugkeert als een schijnbaar andere man zonder herinnering aan de afgelopen 19 dagen, gaat Jin-seok achter de waarheid achter de ontvoering aan.

Medeleven

Zuid-Koreaanse film die 13 prijzen won op verschillende filmfestivals en er nog eens 17 werd genomineerd.

Kang-do is een harteloze man zonder een levend gezin wiens taak het is om schuldenaren te bedreigen om geld terug te betalen aan zijn klanten, die op hun beurt 10 keer meer eisen dan ze de lening hebben gegeven. Op een dag krijgt hij bezoek van een ongewone vrouw die beweert zijn lang verloren gewaande moeder te zijn. Kang-do vertrouwt haar niet, maar ze blijft hem de komende weken volgen, wat voorheen onbekende gevoelens bij hem oproept.

Sneeuwpiercer

Snowpiercer is een sciencefictionfilm van Bong Joon Hoa met elementen van drama, actie en veel maatschappijkritiek.

Het verhaal neemt je mee naar de toekomst waarin de poging om de temperatuur in de wereld te verlagen, als een soort strijd tegen de opwarming van de aarde, fout liep… Gewoon fout. De temperatuur is zo laag dat de hele planeet bedekt is met sneeuw en ijs. Niemand overleefde behalve degenen die erin slaagden aan boord te gaan van een enorme trein genaamd de Snowpiercer

Het is een trein die non-stop de wereld rondreist – jarenlang en decennia. Velen zijn erin geboren en weten niet hoe bloemen, aarde of bomen eruitzien. Natuurlijk heeft de samenleving zich ondertussen in de wagons ontwikkeld – de armen en mensen zonder levensrecht worden in de achterste wagons gepropt, en de heren genieten van de weg vooruit. En voor degenen die niets hebben, is alles pijnlijk.

Dit is de duurste in Korea geproduceerde film in de geschiedenis en is grotendeels in het Engels. Chris Evans speelt de hoofdrol, en er zijn ook Ed Harris, John Hurt en Song Kang Ho.

.