Door Hrvoje Milakovic /15 november 20216 november 2021 Fantasiefilms zijn moeilijk te vinden. Het genre heeft de afgelopen decennia in een stupor geleefd, althans als het gaat om zijn leven op het witte doek. De Lord of the Rings-franchise heeft de productiewaarden en het vertellen van verhalen naar torenhoge niveaus getild, en het is voor studio's erg moeilijk geweest om die hoogtepunten weer te bereiken. Dit soort films zijn duur om te maken en ze kosten ook veel personeel. Je hebt eigenlijk allerlei soorten ontwerpers en technisch bekwame filmmakers nodig die deze woorden kunnen maken en ze geloofwaardig genoeg kunnen maken om op het scherm te verschijnen.
Alpha Rift probeert zo'n fantasiefilm te zijn. Een die een beroep doet op de nerdcultuur die stripboekfilms het afgelopen decennium bovenaan de kassa heeft geplaatst, evenals een die videogames en andere nerdy-dingen mainstream heeft gemaakt. Helaas heeft de film niet genoeg middelen om zijn ambities waar te maken.
Alpha Rift is geschreven en geregisseerd door Dan Lantz en heeft hoofdrollen voor Lance Henriksen, Aaron Dalla Villa, Rachel Nielsen en Philip N. Williams. De film vertelt het verhaal van Nolan Parthmore, die een magische helm vindt die hem in de geheime wereld van moderne magische ridders werpt, terwijl hij ontdekt dat dit misschien altijd zijn lot is geweest.
Vanaf de eerste minuten van Alpha Rift is het vrij duidelijk dat dit de definitie is van een low-budget film. We hebben goedkoop ogende locaties en productieontwerp, kasten die mogelijk eigendom zijn van de acteurs zelf, slechte visuele effecten en wat misschien wel de meest flagrante is, de goedkoop ogende wash van het oude videoformaat. Dit laatste voelt bijna als een belediging als er commerciële films worden gefilmd op een iPhone die er zoveel beter uitzien dan dit.
Dus vanaf het begin heeft de film een paar dingen tegen. Het probeert meer te kauwen dan het kan slikken en zelfs met de weinige middelen die het heeft, slaagt het er niet in om de lat hoger te leggen die de meeste low-budgetfilms proberen te bereiken. Als er geen gevoel voor compositie in je opnamen zit, realiseer je je misschien dat dit niet de beste poging van iemand is.
Dit alles is erg triest omdat het uitgangspunt en het verhaal dat de film probeert te vertellen vol potentieel is. Stedelijke fantasie is een nichegenre en heeft het moeilijk gehad om met succes film en televisie te maken. Het gedijt goed in boekvorm, met zulke langlopende series als The Dresden Files en Sandman Slim die het in dat medium doden. Laten we duidelijk zijn, het uitgangspunt en het verhaal zijn absoluut niets nieuws en de personages zitten vol clichés, maar daar is eigenlijk niets mis mee. Een film kan al die dingen hebben en toch leuk zijn. Het probleem met Alpha Rift komt neer op de uitvoering.
Dus, als de film niet genoeg geld heeft om zijn potentieel te realiseren? Wat moet er gedaan worden? Het meest logische zou zijn om de film niet te maken. Als je iets niet goed kunt doen, doe het dan niet. Maar de filmmakers hier konden die logica niet volgen. Misschien zouden ze het verhaal veranderen, het hier en daar aanpassen aan de middelen die ze hebben? Blijf dromen. Misschien, heel misschien, zouden ze proberen zich te concentreren op de personages in plaats van op de decorstukken? Dat zou redelijk kunnen zijn, maar de film wordt ook het slachtoffer van het hebben van back-artiesten in de cast.
Misschien is het het resultaat van een gehaaste productie, slechte regie en dergelijke, maar het meeste acteerwerk in de film gaat van slecht tot lachwekkend slecht. Het helpt niet echt dat de lijnen op zich nogal op de neus en bijna mechanisch zijn, maar ook dat het lijkt alsof geen van de acteurs de film serieus genoeg neemt. En zonder dat is de inzet van het verhaal niet voelbaar.
Alleen Nielsen komt er ongedeerd uit, dankzij een aangeboren dosis charisma. Maar zelfs het uiterlijk van Henriksen, hoewel gewaardeerd, maakt de hele productie ook een beetje goedkoper, aangezien het duidelijk is dat de acteur lang geleden uit de gratie is geraakt en dat dit misschien het enige werk is dat hij kan vinden. Een acteur acteert, maar dat maakt het nog niet goed.
En toch valt de meeste schuld op de hand van Lantz. Wie slaagt er in feite niet in de regisseurstest door niet in staat te zijn om shots te componeren of de camera op de juiste plaats te zetten, zodat we kunnen zien wat er op het scherm gebeurt. Er is een duidelijk gebrek aan visie dat de film had kunnen helpen. Zelfs een met zulke beperkte middelen.
Als je op zoek bent naar een lichte avonturenfilm, dan zijn er nog veel meer die je tijd veel meer waard zijn. Maar als je op zoek bent naar een goed Urban Fantasy-verhaal, ga dan naar de boekwinkel, waar het genre enkele van zijn grootste verhalen vertelt en je leven er beter van zal worden.