Hier zijn we. Een nieuwe vlaggenschipshow arriveert op Disney Plus. We hebben het natuurlijk over Andor, de nieuwste Star Wars show. Dit is een recensie van de eerste aflevering van een show die veel verantwoordelijkheid op zijn rug heeft. Niet alleen omdat het tot een van de belangrijkste franchises in alle cinema, en nu televisie, behoort, maar ook omdat het nauw verwant is aan wat veel fans beschouwen als de beste nieuwe Star Wars-film, Rogue One. Kan Andor de hoogten van zijn bronmateriaal bereiken? Kan Star Wars echt een filmisch universum zijn?
Het boek van Boba Fett werd niet zo goed ontvangen als het had moeten zijn. De verwachtingen van het hebben van een personage als Boba Fett in het Star Wars-universum en nu op de stoel van het hoofdpersonage waren te veel voor een show die niet wist wat hij met het personage moest doen. Of zelfs wat te zijn als een verhaal. Het resultaat was een van de meest luie seizoenen van televisie ooit op een streamingdienst, en zeker de slechtste van de Star Wars-shows tot nu toe. Hetzelfde zou gebeuren met Obi-Wan Kenobi, een show die een triomfantelijke terugkeer moest zijn, maar uiteindelijk een saaie puinhoop werd.
Deze keer heeft Star Wars besloten het serieus te nemen en Tony Gilroy, de leider van het project, heeft alles wat hij weet en geleerd heeft in de afgelopen tien jaar om deze show te maken, meegebracht. Dit is zonder twijfel de meest serieuze en donkerste Star Wars-show tot nu toe. Gilroy was verantwoordelijk voor de reshoots in Rogue One, en hij wordt meestal geïdentificeerd als de persoon die die film van een ramp heeft gered. De vraag blijft, kan Gilroy helemaal opnieuw een geweldige show maken? Reshoots doen is heel iets anders dan een project helemaal bedenken en uitvoeren.
Gilroy heeft een ongelijke staat van dienst die bestaat uit zeer goed aangeschreven drama's en ook enkele serieus saaie mislukkingen, zoals The Bourne Legacy. Het is duidelijk dat Gilroy meer een schrijver is dan een echte regisseur, en dus is schrijven het ding dat hij het meest heeft gedaan in deze show. Deze eerste aflevering dient meer als een introductie tot een situatie dan iets anders. De intro van de serie is donker, somber en visueel lijkt het ook erg op wat we zagen en waar we van hielden in Rogue One. Als het echter om het verhaal gaat, is het erg moeilijk om te zeggen waar dit naartoe gaat.
De aflevering begint met de introductie van ons titulaire personage, Cassian Andor, gespeeld door de altijd fantastische Diego Luna. Luna werkt al zo lang dat het echt een prestatie voelt om hem te zien als de leidende man van een show die zo belangrijk is als deze. De acteur mist geen beat en kruipt terug in de huid van een personage dat veel verliezen heeft geleden en niet goed weet hoe het verder moet. We kennen de eindbestemming van Cassian, dus de show en de schrijvers moeten een reis creëren die interessant genoeg is om ons tot het einde te laten kijken.
Tot nu toe moeten we zeggen dat hoewel het verhaal een groot potentieel heeft, het moeilijk zal zijn om Andor te beoordelen en te bekijken in termen van afzonderlijke afleveringen. Aflevering 1 begint en eindigt bijvoorbeeld op een manier die een volledig anticlimax voelt. De aflevering heeft geen eigen thema of boog; het is maar een klein stukje van een groter verhaal, en daarom vraag je je af. Zou Andor een van die shows kunnen zijn die beter als binge-watch had kunnen zijn? We moeten afwachten, maar mijn perceptie is dat Andor als film beter had kunnen zijn. Misschien zullen de volgende paar afleveringen iets spannends aan het verhaal toevoegen.
Visueel ziet de show er fantastisch uit. De persberichten en de reclamecampagnes hebben de productie van de show tot een verkoopargument gemaakt. De laatste tijd gebruiken Star Wars-shows The Volume om er hele seizoenen in op te nemen. Het volume is een geweldig hulpmiddel, maar voelt ook beperkt aan als je je realiseert dat het erg opvalt en de meeste omgevingen leeg laat voelen. Andor gaat de andere kant op en gaat voor volledig realisme door enorme sets te bouwen en de sets uit te breiden met behulp van de ouderwetse groene schermen. Het kost veel meer, maar het ziet er een stuk beter uit.
De visuele effecten tot nu toe zijn ook behoorlijk solide, en de score van Nicholas Britell past perfect bij de toon en visuals van de show. Het is nog erg vroeg om een oordeel te vormen over de nevenpersonages. Adria Arjona brengt Bix tot leven, en ze lijkt in orde, niets echt verbazingwekkends, maar Kyle Soller als Syril lijkt de uitblinker en ook een personage dat enkele van de beste verhaallijnen in deze show zou kunnen genereren.