Dit is de recensie van de tweede aflevering van Andor, de nieuwste Star Wars show te komen op Disney Plus. Andor blijft een verhaal beloven dat serieuzer en donkerder zou moeten aanvoelen dan enig ander tot nu toe, en het lijkt erop dat de show met deze tweede aflevering die belofte blijft waarmaken. Het is echt leuk om te zien dat Star Wars zichzelf een keer serieus neemt. Het merk Disney heeft de franchise echt veranderd in een gezinsvriendelijker pand dan ooit tevoren. Het is logisch, familiebezit verkoopt tonnen speelgoed en koopwaar, maar het is prettig om te zien dat het onroerend goed iets anders kan opleveren.
Terwijl de persjunkies voor de show maar doorgaan, is het echt indrukwekkend om te zien dat de meeste leden van de cast fans zijn van Rogue One. Die film is echt iets speciaals onder de recente Star Wars-inspanningen. Het nam zijn uitgangspunt serieus en leverde in bijna elk aspect; actie, emotie, thema's en zelfs een flinke dosis fanservice om het publiek te laten juichen. Tot nu toe heeft Andor niet echt een soort fanservice, wat prima is, maar het levert ook niet echt op in een van de andere aspecten.
Het lijkt erop dat Andor een grote trage brand gaat worden. Wetende dat seizoen twee eigenlijk al in productie is, moet betekenen dat de Disney-executives het leuk vinden wat ze zagen, en dat is hun voordeel. Ze hebben de meeste, zo niet alle afleveringen gezien, terwijl het publiek één aflevering per week moet zien. Aflevering 2 bevestigt alleen maar dat Gilroy en zijn teams van filmmakers één grote film maken die in verschillende afleveringen is opgedeeld, in plaats van elke aflevering afzonderlijk te benaderen en te proberen ze zo goed mogelijk te maken.
Deze eerste twee afleveringen delen bijna nul plotprogressie, wat heel vreemd is. De afleveringen voelen echt alsof ze een enkele hadden kunnen zijn. Misschien is dit de reden dat ze op dezelfde dag samen worden vrijgelaten. Disney en vele andere streamingdiensten gebruiken deze strategie waarbij verschillende afleveringen als seriepremière worden uitgebracht, maar met Andor voelt het alsof dit de enige manier was om de serie in première te brengen. Ik kan me voorstellen dat het een vreselijke vergissing zou zijn geweest om deze eerste twee afleveringen een week na elkaar uit te brengen.
Als Disney Plus deze eerste twee afleveringen afzonderlijk had uitgebracht, denk ik dat veel leden van het publiek de derde aflevering niet zouden hebben bereikt. Dit verhaal voelt tot het uiterste uitgerekt. Aflevering drie zou echt van versnelling moeten veranderen en het verhaal moeten gaan ontwikkelen of dingen in een andere richting moeten sturen. Het is niet dat de show slecht is, maar het kan zoveel beter. Andor seizoen 1 en 2 hebben elk 12 afleveringen. Als deze twee afleveringen een indicatie zijn van wat er in de toekomst gaat gebeuren, zouden we kunnen zeggen dat de show misschien in totaal 12 afleveringen had moeten zijn.
Nogmaals, alles kan in de toekomst veranderen, en laten we hopen dat dat het geval is. Tony Gilroy kan een fantastische schrijver zijn, maar iets zegt me dat iemand deze scripts had moeten aanpassen. Gelukkig is het acteerwerk geweldig en beginnen de personages een stuk meer getekend te worden. Cassian blijft hetzelfde, maar het karakter van Bix krijgt vorm in iemand die interessanter is. Een personage met een diep belangenconflict tussen het leven dat ze wil en het leven dat ze nodig heeft.
Het is echter Syril, het personage dat zich steeds weer onderscheidt van de rest. In de vorige aflevering werd hij voorgesteld als een zeer streng lid van de keizerlijke politie. Hij zag er zelfverzekerd uit en was klaar om ten strijde te trekken. In deze tweede aflevering zijn de zaken behoorlijk veranderd, en nu voelt Syril zich twijfelachtig en angstig. Het lijkt erop dat deze missie waarop hij zich bevindt de eerste keer is dat hij het veld ingaat, in plaats van alles te overzien vanaf het bureau van zijn officier. Het is een geweldig stukje karakterisering en maakt Syril tot nu toe het beste personage.
Het personage van Stellan Skarsgard wordt ook geïntroduceerd in deze aflevering. Hij praat echter nauwelijks en we kennen zijn naam niet eens. Het lijkt erop dat zijn verhaal binnenkort zal instorten met dat van Andor. Het is iets om onze ogen op te houden. Een ander interessant stukje is de flashback naar de kindertijd van Cassian op zijn thuisplaneet Kenari. De flashback ziet Cassian als een kind in wat zijn eerste contact met het rijk lijkt te zijn. Een moment dat zeker zijn leven zal bepalen en dat hem ook vormt om de oprichting van de opstand te dienen.
Aflevering 2 van Andor houdt de dingen hetzelfde en verbetert nauwelijks de plot of de personages. Misschien zal Episode 3 deze drie afleveringen tot een mooi pakket afronden, maar tot nu toe lijkt het erop dat Andor veel meer tijd nodig heeft om zijn verhaal te vertellen dan zou moeten.