Dit is de recensie van de derde aflevering van Andor, de nieuwste Star Wars Tv-serie die deze week op Disney Plus verschijnt. De eerste drie afleveringen van Andor komen dankzij deze derde aflevering echt samen als één geheel. Aflevering drie geeft ons een reeks geweldige actiescènes en ook een onheilspellend gevoel van sfeer dat de rest van de show zeker de stuwkracht zal geven die nodig is om dit verhaal tot het einde van de twee seizoenen te dragen. Regisseur Toby Haynes slaagt er echt in door ons een eerste kwartaal te geven dat hier en daar wat zou kunnen worden bijgesneden, maar dat desalniettemin behoorlijk goed blijft.
Het personage van Stellan Skarsgard is de enige show die nodig is om te transformeren in iets dat groter is dan wat het in de eerste twee afleveringen heeft laten zien. Had deze climax twee afleveringen nodig waarin het verhaal eigenlijk niets vorderde? Nee, het had ze niet nodig. Wat hier in aflevering drie gebeurt, lijkt genoeg om het personage van Cassian te dienen als springplank voor de rest van de serie. Aflevering 2 voelt echt alsof het had kunnen worden geknipt en dat er niets zou zijn veranderd. We kunnen alleen maar hopen dat de volgende afleveringen meer op deze en minder op aflevering 2 lijken.
Vanaf nu zal de serie worden uitgebracht met slechts één aflevering per week. De volgende afleveringen moeten het gevoel hebben dat er elke keer iets zinvols gebeurt, anders verliezen mensen al snel hun geduld en kunnen ze de serie mogelijk achterlaten. We zullen de show natuurlijk blijven behandelen, maar we kunnen alleen maar hopen dat Tony Gilroy en zijn team van filmmakers deze releasestrategie in gedachten hadden bij het schrijven en opnemen van de afleveringen. Pacing kan het momentum van een verhaal echt doden, en wat geweldig had kunnen zijn, kan uiteindelijk als verschrikkelijk worden herinnerd.
Hoe dan ook, aflevering drie is de beste aflevering van deze eerste batch, en dat is allemaal te danken aan de komst van Luthen, een personage dat meer is dan op het eerste gezicht lijkt. Zijn naam zegt het al, want het herinnert ons aan de historische figuur van Luther, die ooit tegen de kerk stond en een afscheidingsbeweging leidde die uiteindelijk de protestantse kerk werd die we vandaag kennen. Is Luthen degene die overal de vlam van rebellie zal ontsteken? We moeten afwachten, maar hij denkt zeker dat hij die vlam kan ontsteken in Andor, een personage dat voorlopig nergens in gelooft. Nog niet.
De aflevering drukt echt op alle acteerknoppen van de acteurs en de uitvoeringen zijn geweldig. Diego Luna blijft de onstuimige en altijd interessante Cassian Andor, en in deze aflevering kan hij zijn acteerspieren aanspannen. Skarsgard is ook fascinerend, zijn stem klinkt elke keer dat hij spreekt, waardoor je het gevoel krijgt dat je aandachtig moet luisteren, anders mis je iets belangrijks. Adria Arjona maakt ook indruk door haar karakter om te zetten in iets intrigerenders. Wat hier met haar gebeurt, zal zeker gevolgen hebben in de toekomst.
Kyle Soller blijft het hoogtepunt van de show. In de vorige afleveringen werd hij getoond als dit beeld van de perfecte keizerlijke officier; toegewijd aan de zaak, klaar om ten strijde te trekken en het insect te verpletteren dat misdaden durft te plegen terwijl hij onder keizerlijke heerschappij staat. Hoe durven ze? Welnu, Syril krijgt tijdens deze aflevering een wake-up call. Hij is niet dapper, hij begrijpt niet wat er gebeurt en hij is niet klaar om een oorlog te voeren. De manier waarop het personage uit elkaar valt aan het einde van de afleveringen is geweldig. We moeten afwachten of hij zich later in het seizoen weer kan opbouwen.
De flashback van Cassian komt ook tot een oplossing en het dient als een vrij schattige weerspiegeling van wat er in de huidige tijd gebeurt. De thematische ontwikkeling van het feit dat hij voor het eerst zijn thuisplaneten verlaat, lijkt echter een beetje vaag en onduidelijk. De flashback dient alleen om uit te leggen hoe Cassion bij Maarva is gekomen en waarom hij op zoek is naar haar zus. Maar omdat Cassian geen personage is in deze flashback, voelt de resonantie een beetje leeg aan. Als Kid Cassian misschien een persoonlijkheid had gekregen, dan zou het beter zijn geweest, omdat het zijn transformatie zou hebben gemaakt tot wie hij nu in het heden is.
De aflevering voelt ook als een grote stap voorwaarts op het gebied van visuals. Er is een zeer vermakelijke en visueel interessante actiescène in het midden van de aflevering met kettingen die echt de kroon trekken. Ook voelen veel van de schepen en de omgevingen gedetailleerder en levendiger aan. De show probeert echt elk scenario zo uitgebreid mogelijk te maken, omdat het ons het gevoel wil geven dat we dichter bij de mensen staan. Het hele bestaan van de rebellie rust op de schouders van de mensen en hun wil om in vrijheid te leven.
Andor Episode 3 dient als een goede afsluiter van dit eerste deel van de serie. Het tempo tussen alle drie de afleveringen had beter gekund. En Aflevering 2 voelt nog steeds als vulmiddel, maar als de rest van de serie net zo wordt als deze afleveringen, dan zou Andor wel eens een van de verrassingen van het jaar kunnen worden.