‘Aquaman: King of Atlantis Hoofdstuk Een – Dode Zee’ Review: Een Nieuwe Heruitvinding Van De Klassieke Superheld

HBO Max is de nieuwe streamingdienst van Warner Bros. en tegenwoordig wil iedereen een stukje van de streamingtaart. Zoals Netflix keer op keer heeft bewezen, is streaming waar het geld is, maar om dat enorme bedrag te krijgen, heb je inhoud nodig. Warner Bros is een legendarische studio en bezit enkele van de meest legendarische en herkenbare IP's van de moderne tijd.

Hiermee rekening houdend, is het logisch dat de studio zijn portfolio wil diversifiëren door een aantal IP's uit hun comfortzone te halen en ze om te zetten in iets nieuws en fris. Experimenteren is de naam van het spel, en Aquaman: King of Atlantis is precies dat. Wordt het experiment een succes of een complete mislukking?

Aquaman, meer dan enig ander lid van de Justice League, heeft het moeilijk gehad om het publiek hem serieus te laten nemen. Het personage is het grootste deel van zijn bestaan ​​het doelwit geweest van grappen, en pas toen Zack Snyder het geniale idee kreeg om Jason Momoa als zijn Aquaman te casten, begonnen de dingen een wending te nemen. De blonde grapversie, die alleen met vissen sprak, verandert in deze grizzly maar sympathieke kerel die nog steeds tegen vissen praat. Maar in plaats van dat vermogen dat hem een ​​grap maakt, is het datgene wat hem speciaal maakt, zelfs onder de Atlantische mensen.

Maar als we aan komedie denken, schrijven de grappen voor Aquaman eigenlijk zichzelf. Dus producer James Wan, die ook de live-action film voor het personage regisseerde, neemt het personage een nieuwe richting in. De krachtige, actievolle verhalen van superhelden worden gecombineerd met het onzinnige wonder van shows als Ren & Stimpy en Adventure Time. Het resultaat is een plezierig avontuur vol actie, grappen en avontuur.

Aquaman: King of Atlantis met Cooper Andrews, Gillian Jacobs, Thomas Lennon en Dana Snyder. In deze eerste van drie afleveringen getiteld: Dode Zee, probeert koning Aquaman van Atlantis, die de troon heeft bemachtigd door zijn broer Ocean Master te verslaan, de beste koning te zijn die hij kan zijn. De dingen zijn echter niet zo eenvoudig als de inwoners van Atlantis hem niet vertrouwen omdat hij een buitenstaander van hun cultuur is.

De eerste aflevering van de miniserie lijkt direct na het einde van de live action-film te beginnen, dus het kijken naar die film zou het plezier van deze miniserie behoorlijk kunnen vergroten. Zelfs wanneer de stijlen van beide mediums, zowel qua toon als visueel, zo opvallend verschillend zijn, vloeit het ene op een heel natuurlijke manier over in het andere.

VERWANT: Beste DC-tv-programma's gerangschikt

De aflevering is prachtig geanimeerd, met een stijl die in enkele seconden van mooi naar grotesk gaat. De stijl is erg in lijn met shows als Adventure Time of Rick & Morty, dus bereid je voor op een aantal werkelijk ongelooflijk psychedelische beelden gedurende de hele aflevering. Met een looptijd van 45 minuten ziet de animatie eruit als een verbetering ten opzichte van andere shows in zijn soort door in sommige frames verbazingwekkend vloeiend en gedetailleerd te zijn. Er is altijd iets in beweging, en de personages verdrijven zoveel persoonlijkheid en energie dat het moeilijk is om ze niet te zien.

Het verhaal is ook een stuk boeiender dan je zou verwachten voor een show als deze. Zonder in spoilers te vervallen weet het verhaal een perfect vervolg te geven op de live action film en moet Aquaman wennen aan zijn nieuwe titel als King of Atlantis. Het avontuur toont ook een erg leuke en eigenlijk gevaarlijke schurk die in veel scènes de show steelt. Als deze schurk zou kunnen worden vertaald in live-actie, zou het op zijn zachtst gezegd zowel leuk als opwindend zijn.

Dode Zee heeft ook veel actie, en de manier waarop het animatieteam de actiescènes best grappig maakt zonder het randje te verliezen dat er iets echt gevaarlijks aan de hand is, is behoorlijk indrukwekkend.

Een van de beste elementen van de show is de behandeling van Aquaman zelf. Zoals we eerder zeiden, werd het personage al vele, vele jaren als een grap beschouwd, dus enkele van zijn grootste kwaliteiten uit de strips zijn altijd een mysterie gebleven voor het reguliere publiek. In deze aflevering nemen de schrijvers echt de tijd om Aquaman zichzelf meer als diplomaat en minder als bruut of wandelende grap voor te stellen dan veel andere serieuze shows ooit hebben gedaan. Als dit is wat het reguliere publiek nodig heeft om een ​​van de belangrijkste eigenschappen van het personage te leren kennen, dan is het de moeite waard.

Dode Zee is een heel leuk eerste deel van deze trilogie van verhalen. En zelfs als de aflevering zijn eigen resolutie heeft, laat het einde je volgende week wachten op meer. Laten we hopen dat de miniserie dit kwaliteitsniveau van begin tot eind kan behouden.

SCORE: 8/10