Door Hrvoje Milakovic /29 oktober 202129 oktober 2021 'Army of Thieves' is een prequel op de zeer succesvolle zombierooffilm 'Army of the Dead' die in 2021 werd uitgebracht. Terwijl het eerste deel voor de 'Army of the Dead'-franchise werd geregisseerd door de veelgeprezen filmmaker Zack Snyder, delegeerde hij de regie regeert voor de prequel van Matthias Schweighofer. Als fans het zich herinneren, speelt Schweighofer de geniale kluizenkraker in de eerste film, die hij in dit nieuwe deel opnieuw speelt.
Snyder werkt opnieuw samen met Shay Hatten om het scenario te schrijven van een verhaal dat hij zelf heeft bedacht. In het eerste hoofdstuk offerde Ludwig, het personage van Schweighofer, zijn leven om Vanderohe te redden; hij krijgt echter de kans om te pronken met zijn uitzonderlijke vaardigheden in deze functie. Een ander personage dat hun rol van de voorganger herneemt, is Hiroyuki Sanada, die Bly Tanaka speelde maar als een stilstaand beeld verschijnt in film nummer twee.
Andere castleden zijn Nathalie Emmanuel, vooral bekend als de vlijmscherpe hacker uit de 'Fast and Furious'-saga, en Missadei in de tv-serie 'Game of Thrones'. Ze speelt een stoere juwelendief in deze film. Guz Khan speelt de chauffeur van de vlucht; Ruby O. Fee belichaamt Korina, een wispelturige Boheemse hacker, Stuart Martin neemt de rol van Brad Cage, een zelfbenoemde actiekerel die interessant genoeg lijkt op een woedende Hugh Jackman, Jonathan Cohen die Interpol-agent Delacroix speelt, en Peter Simonischek. ‘Army of Thieves’ is vanaf 29 oktober te streamen op Netflix. Snyder is vastbesloten om deze saga zo snel en iconisch mogelijk te laten groeien als een direct vervolg, en naar verluidt is er een anime-prequel-serie in de maak.
Het verhaal speelt zich zes jaar voor de gebeurtenissen van 'Army of Dead' af tijdens de beginfase van de zombie-apocalyps. Het werpt een schijnwerper op de zeer uitstekende veilige hacker, Ludwig Dexter. Het begin van de gebeurtenissen die leidden tot de eerste film zijn nog steeds te zien, zij het op de achtergrond, omdat de personages zich niet lijken te storen aan de dreigende apocalyps.
Dieter is alleen in theorie een kluizenkraker, die de intrigerende activiteit voor de lol doet. In het echte leven is hij een vrij eerlijke burger die lange dagen maakt als bankbediende, voortdurend beledigd door klanten, een beroep dat hem volkomen saai is. Hij brengt zijn tijd door als een eenling en plaatst tutorials op YouTube, waar helaas niemand ooit naar kijkt, totdat iemand het doet en komt aankloppen.
Deze nieuwe baas is een mysterieuze vrouw genaamd Gwendoline, een rol van Nathalie. De laatste huurt het veilige genie in om te helpen bij het uitvoeren van de overval van de eeuw, waarbij een reeks kluizen wordt opengebroken die onmogelijk toegankelijk zijn zonder inloggegevens met de hulp van een buitenbeentje dat bestaat uit aspirant-dieven.
Deze kluizen behoren tot de categorie Ring Cycle en zijn vernoemd naar elk segment van de cyclus. Gerangschikt naar moeilijkheidsgraad bij het kraken ervan, zijn er de Rheingold, de Valkyrie, de Siegfried en Twilight of Gods. Die laatste is toevallig de Vegas-kluis in film nummer één. Dieter gelooft dat hij de benodigde vaardigheden goed heeft, nadat hij het idee heeft overwonnen om zichzelf voor het eerst in zijn leven een misdrijf te zien plegen.
Fans die de eerste film al hebben gezien, weten al dat de hoofdpersoon van dit tweede hoofdstuk sterft in de gebeurtenissen die plaatsvinden. Dus, aangezien de regisseur het hoofdpersonage is, probeert hij de film overeind te houden met een lichte kloptoon, nooit proberend de film te maken tot iets dat het niet is.
Het script is intelligent samengesteld uit het speelboek van de overvalfilm zonder pogingen om het genre opnieuw uit te vinden, waardoor de plot plezierig en rechtlijnig blijft, waardoor het een intrigerende ontmoeting wordt. Elke kluis bevindt zich in een andere stad in Europa, dus de film springt van locatie naar locatie, waarbij Dieter zelfverzekerder en kurkiger wordt met iedereen die ze kraken.
Naast de verschillende prachtige shots van de verschillende steden waar de bende doorheen reist, is een ding dat visueel en mentaal bevredigend is, de ins en outs en de fijne kneepjes van wat het kraken van een kluis inhoudt. De kleine details in de effecten van de mechanica van het vaartuig terwijl Dexter zijn magie bewerkt, voegen een aangename flair toe aan een proces dat onder normale omstandigheden eerder als vermoeiend en onaantrekkelijk zou worden beschouwd. Ook de montage van deze scènes is geestig en oubollig, waardoor elk moment plezierig is.
De prestaties van Schweighofer zijn fantastisch, zowel voor als achter de camera. 'Army of Thieves' is eigenlijk de vijfde film die deze veelzijdige ster heeft geregisseerd, en het lijdt geen twijfel dat hij zowel voor als achter de schermen uitstekend is. Met zijn moeilijk te weerstaan goofy gimmick die een warme, goed uitgevoerde uitvoering uitstraalt, is het publiek constant onder de indruk van alles rondom deze ster.
Hij houdt de zaken in beweging met dit fatsoenlijke gevoel voor tempo, timing en spanningsopbouw. De fantastische partituur van de Hollywood-componist Hans Zimmer past uitstekend in de hele film, is vakkundig en opzettelijk geplaatst om de gebeurtenissen in de verschillende scènes te definiëren.
Emmanuel brengt ook wat van haar romcom-ervaring in voor wat romantiek met het personage van Schweighofer, wat een beetje overbelast is voor een film die ruim twee uur luchtig zou moeten zijn. De laatste act in deze feature is een beetje doorhangend als de onontkoombare double-crossing naar voren komt. Eerlijk gezegd zijn de wendingen van deze film niet zo briljant als de schrijvers lijken te denken.
Iets fantastisch aan 'Army of Thieves' is echter een intrigerend gedoemde melancholie die de film helemaal aan het einde bedekt, gezien het lot van het personage van Dieter, waardoor de film zeker met een knal eindigt.
De glimpen die worden geboden van de zombie-invasie zijn uitstekend, en ze herinneren het publiek er steeds weer aan waar het leven van Dexter naartoe gaat, al snel realiseert hij zich. De wandelende doden vormen op dit moment echter geen bedreiging voor de cast, dus ze dienen als afleiding voor de overvallen die de bemanning achter de schermen uitvoert.
Het aspect van het kraken van deze geavanceerde kluizen is een nieuwe draai aan de gebruikelijke verhaallijnen van overvalfilms en zorgt voor een soort intrige in deze titel. Wat meer tijd besteden aan het geven van diepte aan de personages zou de functie echter recht hebben gedaan. Desalniettemin is 'Army of Thieves' een fantastische film om naar te kijken en zal het de kijkers bezig houden en de verwachting cultiveren voor de volgende aflevering, die al in ontwikkeling is.