Door Hrvoje Milakovic /5 oktober 20215 oktober 2021 Schandalen in de sport zijn geen nieuw fenomeen, aangezien ze teruggaan tot 1919 toen de Black Sox het tegen Cincinnati Reds moesten opnemen in de NFL. Tonya Harding voor vals spel en Lance Armstrong voor doping om er maar een paar te noemen.
Deze industrie wordt geteisterd door lelijke schandalen, en terwijl die als de meest grimmige schandalen het publiek bereikten, zijn er andere die net zo erg zijn, maar een beetje onder de radar vlogen. Dit is waar Netflix' nieuwste serie 'Bad Sport' over gaat. De show probeert deze gevallen bloot te leggen, die geen publieke verontwaardiging veroorzaakten, simpelweg omdat het publiek ze niet leerde kennen of die mensen gewoon zijn vergeten.
De serie ontvouwt zich in de vorm van interviews met de aanbevolen atleten, sportfunctionarissen en wetshandhavers, afgewisseld met beelden uit het verleden van de gebeurtenissen in kwestie. Aangezien de documentaire zes verschillende verhalen omvat, geproduceerd door Georgina Cammalleri, werd een gelijk aantal regisseurs ingeschakeld om het project te leiden, waaronder Miles Blaydon-Ryall, Georgina Cammalleri, James House, Lizzie Kempton, Alex Kiehl en Luke Sewell.
Zoals eerder vermeld, volgt de zesdelige docuserie die op 6 oktober op Netflix in première gaat, zes verschillende verhalen over sport en misdaad, verteld door de atleten zelf, coaches en wetshandhavers. Het duikt diep in de donkere onderbuik van de sportwereld en onthult de lelijke waarheid die schuilgaat achter alle schoonheid en pure concurrentie in het veld.
De show werpt een schijnwerper op hoe sommige atleten, louche functionarissen en schimmige buitenstaanders gemotiveerd door politieke belangen, ambitie of hebzucht de zuiverheid aantasten die gepaard gaat met betrokkenheid bij de fysieke wereld van sport. 'Bad Sport' vertelt de verhalen van persoonlijkheden die zich diep in het gat van corruptie hebben gegraven en hoge prijzen hebben betaald voor hun misdaden en onverantwoordelijkheid.
De hele serie beschrijft de tegenslagen en fouten die verschillende personen uit de verschillende sportcategorieën hebben begaan.
De openingsaflevering getiteld 'Hoop Schemes' gaat terug tot 1994 en zoomt in op het schandaal van de Arizona State University basketball point-shaving. De personen die betrokken zijn bij de wandaden zijn star point guard Steven 'Hedake' Smith en Isaac 'Ice' Burton. In exclusieve sit-downs met de producers vertelt het duo hoe ze samenzwoeren met bookmarkers om punten te scheren in veel wedstrijden.
Deze twee waren niet de enigen die achter de schermen vuil speelden, aangezien Joe Gagliano op afstand het brein achter de hele oplossing was, die onthulde dat hij op 22-jarige leeftijd een absurd bedrag verdiende met het verhandelen van obligatiefutures in Chicago.
Smith zat tot aan zijn nek in de gokschulden en hij kreeg te horen dat zijn last van zijn schouders zou kunnen worden kwijtgescholden en hem wat extra geld zou kunnen opleveren als hij een paar spelletjes zou spelen. Dus reikte hij naar Gagliano, die een weddenschap van $ 1,1 miljoen plaatste op de eerste game. Dit stuk bracht veel geld op voor Smith en zijn maat Burton. Zoals gewoonlijk, met degenen die een enorme hoeveelheid geld tegenkomen, iets wat ze niet gewend zijn, raakten ze overweldigd en verloren ze hun hoofd, het geld op diamanten, luxe auto's, dure kleding en allerlei luxe materiële dingen opblazen.
Dit trok natuurlijk het alziende oog van de autoriteiten, en het duurde niet lang of het trio zat in de gevangenis. Hoewel ze enorm berouw hebben over hun daden, zeiden ze wel dat wat ze deden vrij eenvoudig was en nog steeds kan worden gedaan in het moderne tijdperk.
Andere persoonlijkheden in de docuseries zijn Randy Lanier. Deze professionele coureur nam deel aan alle race-evenementen van het hoogste niveau, waaronder de 24 uur van Le Mans, waardoor hij in 1986 als nieuwe coureur op nummer 10 eindigde op de Indianapolis 500. Terwijl hij bezig bleef op het circuit, werkte als wietsmokkelaar terwijl zijn bedrijf over de grenzen heen groeide. Hij kreeg levenslang, maar werd in 2019 vrijgelaten na 27 jaar te hebben gediend.
Luciano Moggi was hoofddirecteur van de prestigieuze Italiaanse club Juventus. In de jaren 2000 trommelde hij om functionarissen te laten interesseren voor de interesse van de club om wedstrijden te spelen waarbij het beroemde team betrokken was. Alleen dat het kampioenschap niet zo discreet was als hij dacht en dat de telefoon werd afgeluisterd om de topfunctionarissen van de scheidsrechterscommissie onder druk te zetten om zijn wens in te willigen. Zijn acties leidden tot zware straffen voor Juventus en hij bracht enige tijd door in de gevangenis.
Als het publiek dacht dat de eerste drie gevallen schandalig waren, dan staat hun een traktatie te wachten als ze ontdekken wat ene Tommy Burns deed. Deze man was de seriemoordenaar uit de jaren 80, alleen waren zijn slachtoffers springpaarden die door hun eigenaren waren verzekerd voor duizenden dollars. De eigenaren zouden hem een bepaalde korting voor hun paarden betalen. Daarna zou hij het leven van de majestueuze dieren nemen door ze te elektrocuteren, een proces dat volgens hem snel en pijnloos was. Dit werd beschouwd als een van de lelijkste gruweldaden tegen dieren om verzekeringsmaatschappijen op te lichten.
Hansie Cronje was in de jaren 90 een geweldige aanvoerder van het Zuid-Afrikaanse nationale cricketteam. Hij werd bewonderd en geëerd door zijn teamgenoten en medeburgers totdat hij de zuidelijke natie schokte toen hij bekende dat hij internationale wedstrijden had geregeld.
In 2002, tijdens de Olympische Winterspelen, nam het Canadese kunstschaatsduo Jamie Sale en David Pelletier het op tegen het Russische team bestaande uit Elena Berezhnaya en Anton Sikharulidze. Afgaande op hun prestaties waren de eerstgenoemden de duidelijke winnaars; de gouden medailles gingen echter naar de laatste. De beslissende stem werd uitgebracht door een Franse rechter die haar beslissing terugdraaide en toegaf te zijn gedwongen om op de Russen te stemmen. Aan het eind van de dag werden er voor de vrede twee medailles uitgereikt.
'Bad Sport' gaat terug naar al deze zwarte vlekken in de industrie, wat bewijst dat bijna elke grote sport ter wereld is besmeurd door de corruptie die altijd werd verdedigd en gemotiveerd, voornamelijk door hebzucht en het verlangen naar macht. Ook in deze serie komt naar voren hoe goed betaalde atleten zijn om dit soort verleidingen te vermijden. Als je je wilt verbazen over de vreselijke dingen die mensen kunnen doen voor geld, dan is 'slechte sport' gewoon perfect, en je kunt tijdens het proces een paar dingen leren over de aanbevolen sporten.