Geven de onsterfelijke landen onsterfelijkheid?

Tolkien's Legendarisch is een van de grootste, meest populaire en meest interessante fictieve universums die we hebben. Het is - in zekere zin - de belichaming van een op fantasie gebaseerd universum en diende als een prototype voor alle latere vergelijkbare universums die deel uitmaken van het fantasiegenre. Het universum van Tolkien heeft veel mysteries en hoewel sommige onduidelijk zijn, zijn er enkele die zijn opgelost, maar die verdere verduidelijking nodig hebben. Een van deze mysteries houdt verband met de Undying Lands, het legendarische rijk dat wordt bewoond door de Ainur en de Eldar. Het rijk is afgesloten voor de meeste races in Middle-earth en is een notoir veelvoorkomend onderwerp van discussie geworden onder fans, die zich afvragen of de Undying Lands onsterfelijkheid schenken of niet. wij bij Valcoursailing Club. hebben je onderzoek voor je gedaan en een antwoord voorbereid!

Zoals Tolkien in zijn brieven bevestigde, verlenen de Undying Lands geen onsterfelijkheid en verlengen ze evenmin het leven van enig wezen dat nog niet onsterfelijk was toen hij de Undying Lands binnenging.

In het artikel van vandaag gaan we je iets vertellen over de Undying Lands en hun rol in Tolkiens Legendarisch . Daarna gaan we de titelvraag beantwoorden en je onthullen of degenen die de Undying Lands binnengaan echt onsterfelijk worden of niet.

Wat zijn de onsterfelijke landen?

De Undying Lands zijn een rijk dat wordt bewoond door de Ainur en Eldar in Tolkien's Legendarisch . Het gebied omvatte het vasteland van Aman en het eiland Tol Eressëa. De Belegaer Oceaan scheidde de Undying Lands van de westelijke kusten van Midden-aarde. Alleen onsterfelijken en ringdragers mochten in dit koninkrijk wonen.

Oorspronkelijk mochten stervelingen handel drijven met die van Valinor in de Onsterfelijke Landen, maar ze mochten niet naar het westen zeilen buiten het zicht van Númenor. In SA 3319 (tijdens de Second Age) bedroog Sauron Ar-Pharazôn, de toenmalige koning van Númenor, door hem te vertellen dat de heerser van de Undying Lands onsterfelijkheid zou verkrijgen. Om de invasie van de koning te voorkomen, vernietigde Ilúvatar Númenor onder de oceaan en zette de Undying Lands voor altijd buiten het bereik van sterfelijke mensen. Elfen mochten nog steeds over de zee naar de onsterfelijke landen zeilen als ze dat wilden (wat de meeste deden).

In TA 3021 (tijdens het derde tijdperk) vergezelde Círdan de scheepsbouwer Elrond, Galadriel en Gandalf , de Keepers of the Rings, op reis naar de Undying Lands waar ze wilden blijven. Ze werden ook vergezeld door Frodo en Bilbo Baggins, de twee hobbits die tot de weinige sterfelijke wezens behoorden die toegang kregen tot de Undying Lands. Ten slotte vertrokken Samwise Gamgee, een andere hobbit uit de Gouw, en de dwerg Gimli, samen met zijn grote vriend Legolas, naar de Undying Lands.

Geven de Undying Lands onsterfelijkheid?

Nu weten we dat de Undying Lands alleen toegankelijk zijn voor onsterfelijke wezens en Elfen, terwijl stervelingen ze niet mogen betreden tenzij ze daar specifiek toestemming voor hebben gekregen. Dit gebeurde aan het einde van De terugkomst van de koning , toen de Keepers of the Ring toegang kregen tot de Undying Lands, als blijk van dankbaarheid voor hun dienst aan Middle-earth door Sauron te doden. Dus, gezien het feit dat ze toegang kregen tot het land van de onsterfelijken, zou je natuurlijk aannemen dat ze zelf onsterfelijk zouden kunnen worden door daar te zijn. Is dat waar? Laten we eens kijken wat Tolkien hierover zei in zijn brieven:

'Helaas! er zijn enkele wonden die niet volledig kunnen worden genezen', zei Gandalf - niet in Middle-earth. Frodo werd gestuurd of mocht over Zee gaan om hem te genezen - als dat kon, voordat hij stierf. Hij zou uiteindelijk moeten 'verdwijnen': geen sterveling kan of kan voor altijd op aarde of in de tijd blijven. Dus ging hij voor een tijdje zowel naar een vagevuur als naar een beloning: een periode van bezinning en vrede en een beter begrip van zijn positie in kleinheid en grootheid, nog steeds doorgebracht in de tijd te midden van de natuurlijke schoonheid van 'Arda Unmarred ', de aarde onbedorven door het kwaad.

– Brief 246

En ook:

Wat Frodo of andere stervelingen betreft, ze konden slechts voor een beperkte tijd in Aman verblijven - of het nu kort of lang was. De Valar hadden noch de macht noch het recht om hen 'onsterfelijkheid' te verlenen. Hun verblijf was een 'vagevuur', maar een van vrede en genezing en ze zouden uiteindelijk overlijden (sterven naar eigen wens en vrije wil) naar bestemmingen waarvan de Elfen niets wisten.

– Brief 325

Dus, zoals we kunnen zien, bevestigde Tolkien zelf, zij het buiten de boeken, dat een sterveling niet onsterfelijk kan worden. De Ene Ring verlengde iemands leven en - in zekere zin - het zou een persoon voor altijd kunnen laten leven, maar dat is geen onsterfelijkheid in de zin waar we het hier over hebben. Dus, volgens Tolkien, verlenen de Undying Lands geen onsterfelijkheid - onsterfelijke wezens blijven zelfs daar onsterfelijk, terwijl sterfelijke wezens sterfelijk blijven. Dit wordt bewezen door het feit dat alle sterfelijke personages die naar de Undying Lands gingen, op een bepaald moment stierven, wat eveneens bewijst dat de Undying Lands geen onsterfelijkheid verlenen, omdat deze personages niet zouden zijn gestorven.

Kun je terugkomen uit de Undying Lands?

Een andere relevante vraag is of personages die de Undying Lands betreden, daaruit kunnen terugkeren. Historisch gezien was het mogelijk omdat stervelingen vaak zaken deden met de Valinor in de Undying Lands, maar sinds stervelingen daar werden verdreven, is het erg moeilijk geworden om te doen. De elven die daarheen gaan tijdens de derde en vierde eeuw lijken permanent te gaan, maar er is niets dat erop wijst dat degenen die de onsterfelijke landen binnengaan niet konden vertrekken met de uitdrukkelijke toestemming van de Valar. In feite weten we dat de tovenaars uit de Undying Lands kwamen, dus er is niets dat erop wijst dat het, zoals sommige mensen aannemen, onmogelijk is.

En dat was het voor vandaag. We hopen dat je het leuk vond om dit te lezen en dat we hebben geholpen dit dilemma voor je op te lossen. Tot de volgende keer en vergeet ons niet te volgen!