Recensie 'Vader Kerstmis is terug': de verloren vader keert terug

Door Hrvoje Milakovic /8 november 202111 december 2021

Terwijl de kerstvakantie snel nadert, worstelen kanalen en streamingplatforms om aan de toenemende vraag naar inhoud te voldoen door nieuwe titels met een kerstthema te lanceren. 'Father Christmas Is Back' is de nieuwste film die uit de Netflix-kluis komt en kan vanaf 7 november worden gestreamd.





Deze Britse komedie wordt geleid door een gezamenlijke inspanning van Philippe Martinez en Mick Davis op basis van een script geschreven door Martinez in samenwerking met David Connoly en Hannah Davis.

'Father Christmas Is Back' heeft een mix van doorgewinterde acteurs en nieuwkomers, waaronder Ania Marson, April Bowlby, Caroline Quentin, Elizabeth Hurley, John Cleese, Kelsey Grammer, Kris Marshall, Nathalie Cox, Ray Fearon en Talulah Riley.



Caroline Christmas-Hope, een rol gespeeld door Nathalie Cox, is nogal een gespannen persoon, een controlefreak als je mag, en kijkt uit naar de perfecte kerstvakantie met haar grote familie, die helaas zeer disfunctioneel is.

Het is een understatement om haar familie veel te noemen, aangezien de clan zo divers is als maar kan. Om te beginnen is er Caroline's suffe echtgenoot Peter, een rol van Kris Marshall, haar zussen, high-end moderedacteur Joanna, tassenmeisje Vicky en Paulina, een afgestudeerde geobsedeerd door de Beatles gespeeld door Elizabeth Burly, Talulah Riley en Naomi Frederick, respectievelijk.



Gelukkig is haar moeder Elizabeth, belichaamd door Caroline Quentin, een beetje relaxed en maakt ze nu contact met oom John, een rol van John Cleese omdat vader James, gespeeld door Kelsey Grammer, het gezin 27 jaar geleden op deze gedenkwaardige vakantie in de steek liet en nooit meer terugkwam .

Caroline is vastbesloten om deze iconische vakantie terug te winnen, en dan komt uit het niets Father Christmas terug en gooit alles uit de koers als er iets op de baan was, om mee te beginnen. Hij arriveert met zijn Amerikaanse vriendin Jackie, een rol die tegen April Bowlby met hem speelt, en zet een reeks ongelukken, ongemakken en verkeerd opgevatte misverstanden op gang die het lang begraven geheim blootleggen dat hun familie zoveel jaren geleden uit elkaar scheurde.



Elk personage in deze kerstfilm varieert van onaangenaam zoals te zien is in Joanna, die een hekel heeft aan kinderen, inclusief de kinderen van haar zus, tot ronduit schokkend kijken naar Paulina's personage, van de manier waarop ze zich kleedt, tot haar sprekende maniertjes, elk aspect van haar loopt over van Beatles' referenties, wat een beetje overdreven is, om eerlijk te zijn.

'Father Christmas Is Back' mist karakterbogen, verontschuldigingen en de van hart tot hart gevallen die een meerderheid van de ingrediënten voor dit genre vormen. In sommige gevallen laten de personages hun verkeerde daden bijna leuk lijken.

Het script haalde het veelbelovende met sterren bezaaide ensemble neer omdat het elk cliché van een kerstfilm gebruikte zonder het publiek een echt verhaal te bieden. De karakterontwikkeling was extreem slecht, de humor was droog en de climax was even voorspelbaar als plakkerig. Hoewel 'Father Christmas Is Back' zo hard zijn best deed om sentimenteel te zijn, vielen zijn inspanningen plat op zijn gezicht omdat er geen enkele reden werd geboden voor zijn hardhandige sentimentaliteit.

Soms lijkt de score verkeerd geplaatst, waardoor het raar en misplaatst aanvoelt. Hurley, wiens Joanna de film binnenkomt gekleed in een look die de echtheid van Elvis uit de hoge couture dient, lijkt de tijd van haar leven te hebben met deze rol; de absurde partituur zuigt echter het leven uit deze scène, waardoor het tandeloos wordt zonder enige betekenisvolle impact.

Het ensemble in deze kerstfilm is behoorlijk solide; ze worden echter een beetje in de steek gelaten door een zwak script en de slechte verlichting die de kwaliteit verstoort en dit beeld van zijn visuele aantrekkingskracht berooft.

Quentin, als de matriarch van de familie, is betrouwbaar warm en grappig, terwijl de weggelopen vader Grammer verrassend genoeg meer warmte uitstraalt dan komedie als de onbegrepen patriarch.

Een opmerkelijke scène die deze warmte tentoonspreidt, is een bijzonder ontroerende scène met zijn kleindochter, die de broodnodige vage gevoelens toevoegt.

Hurley maakt zichzelf behoorlijk belachelijk terwijl ze een versie van haar media-persoonlijkheid speelt. Cleese brengt zijn jarenlange ervaring als de angstaanjagende country-gent met zich mee, terwijl Cox een belichaming is van een stripfiguur in de centrale rol die een paar hit-and-miss-exemplaren naar voren brengt binnen de toon van de film als geheel.

Stereotypen zijn een voor de hand liggende prestatie binnen deze gigantische familie. De kerstsetting mist originaliteit en verbeeldt het gevoel dat het publiek voor de komst van deze speelfilm al vele malen heeft ervaren.

Interessant is dat zodra de slappe vader Grammer arriveert met zijn toekomstige trofee-vrouw Jackie, de sympathie van het publiek naar het paar verschuift, ongeacht het feit dat deze twee duidelijk bedoeld zijn als antagonisten van de film.

Aangezien er geen enkele reden is waarom het personage van Grammer niet vanaf het begin wordt afgeschilderd als een regelrechte slechterik, probeert het script niet eens een verkeerde richting uit. Een groter deel van deze functie speelt zich af, zoals dit aardige Amerikaanse stel wordt mishandeld door de slechtste familie in Engeland.

'Father Christmas Is Back' heeft de classificatie PG 13; daarom is het niet geschikt voor mensen onder de vastgestelde leeftijd vanwege de toespelingen, impliciete seksuele inhoud, frequente indrinking van alcohol en het gebruik van sterke taal. Het is dus zeker niet de perfecte keuze voor een familiefilmavond, tenzij je af en toe constant de oren en ogen van de kleintjes wilt bedekken, wat erg vervelend kan zijn.

'Father Christmas Is Back' legt de beroering vast die men doorstaat als men de feestdagen doorbrengt met een stel familieleden die niet stoppen met het uiten van hun ongevraagde meningen, wat resulteert in vernietigende dingen die worden gezegd, die helaas niet ongedaan kunnen worden gemaakt.

Hoewel er een paar gevallen zijn die niet goed zijn voor jonge kijkers, is deze functie niet aanstootgevend, en het is zeker niet een van de beste kerstfilms die ooit zijn uitgebracht, maar kijk deze gewoon als je genoeg tijd tot je beschikking hebt of niets anders om je bezig te houden. Je kunt het eenvoudigweg omschrijven als een totale verspilling van immens talent, dat anders waanzinnig had kunnen worden.

SCORE: 4.5/10

Wie Zijn Wij?

Bioscoopnieuws, Serie, Strips, Anime, Games