Door Hrvoje Milakovic /20 september 202120 september 2021 Het verhaal van Alfred Rott (Timothy Spall), een architect in opdracht van een excentrieke miljonair die zichzelf de groothertog van Corsica (Peter Stormare) noemt om zijn graf te bouwen, wordt verteld in The Obscure Life of the Grand Duke of Corsica. Rott raakt verder verweven met het leven van de miljardair - en inderdaad zijn dood - terwijl hij gefascineerd raakt door het werk en de hertog.
In veel opzichten is The Obscure Life of the Grand Duke of Corsica een moeilijke film om te waarderen. In verschillende gevallen is het tempo vreemd en ongelijk. De film kronkelt bijvoorbeeld met zijn voeten om bij het hoofdverhaal te komen, maar snelt ook voorbij de uitwisseling van sleutelfiguren zodra de verhaallijn begint, waardoor de interpersoonlijke dynamiek in het hart van het verhaal niet tot bloei kan komen. De bewoordingen zijn ook ongelijk, waarbij het grootste deel van het gesprek afwisselend te bloemig en poëtisch is om op een losse en onnatuurlijke manier natuurlijk en vulgair te lijken.
Ondanks deze tekortkomingen slaagt de productie erin om innovatief en meeslepend samen te komen, waardoor het veel meer is dan de som der delen. Hoewel het verhaal soms voelt alsof het soms te veel probeert te bereiken, met als gevolg dat verschillende plotlijnen en karakterbogen halfbakken lijken, is het algehele verhaal samenhangend genoeg dankzij de continue verenigende thema's van leven, dood en erfenis. Een griezelig profetisch onderzoek naar ziekten en pandemieën (in dit voorbeeld malaria) heeft een andere impact in een samenleving die nog steeds wordt getroffen door Covid-19.
De plot wordt ook gered door de uitstekende uitvoeringen van de ensemblecast, waarbij de artiesten hard werken om het stuk bij elkaar te houden en de gebreken te compenseren. Vooral Spall en Stormare hebben een geweldige chemie als de no-nonsense Rott en de eigenzinnige groothertog. Hoewel er misschien meer is gedaan om te profiteren van de chemie van de twee acteurs, is er genoeg om het beeld op het scherm te dragen.
Deze charmant excentrieke film vertelt zijn verhaal op een onorthodoxe, vaak uitdagende, maar uiteindelijk vermakelijke manier. Hoewel The Obscure Life of the Grand Duke of Corsica ongetwijfeld een verworven smaak is, compenseert het structurele problemen en schrijfproblemen met een solide verhalende kern, een geweldige cast en een duidelijke thematische visie.