Door Hrvoje Milakovic /14 oktober 202114 oktober 2021 Veel speelfilms zijn gebaseerd op een roman, een toneelstuk, een gedicht, een stripboek, maar zelden krijgt men een titel die is beïnvloed door een lied. 'Hard Luck Love Song' is dat nummer dat is geïnspireerd op een hit uit 2006, 'Just Like Old Times', van countrycrooner Todd Snider. Net als nummers in het genre, is de functie eenvoudig, direct en eerlijk.
De titel is geregisseerd door de in Austin opgegroeide schrijver-regisseur Justin Corsbie, die meer materiaal moest toevoegen om het verhaal verder uit te werken, aangezien het deuntje slechts vier minuten duurt. 'Hard Luck Love Song' sterren Michael Dorman, Sophia Bush, rapper RZA, Dermot Mulroney, Eric Roberts en Brian Sacca en vertelt het verhaal van een zwervende troubadour zwaar beladen met verslaving, gokken en romantische ellende.
'Hard Luck Love Song' is zeer boeiend vanaf de openingsscène tot de aftiteling, grotendeels dankzij het optreden van Michael Dorman. Deze in Nieuw-Zeeland geboren hunk, vooral bekend van 'For All Mankind', neemt een indrukwekkend Amerikaans accent aan en belichaamt uitstekend de charismatische, knappe, gitaarspelende bad boy Jesse in de film.
Aan het begin van de film vestigt Jesse zich als deze rebelse bonafide man tijdens een omslachtige bestelsessie waarbij hij de serveerster vraagt om de kipsalade vast te houden, een verwijzing naar de klassieke film 'Five Easy Pieces' die de server in verwarring brengt. Hij gebruikt tal van denkspelletjes waar hij ook gaat in een poging om goedgelovige slachtoffers van hun geld te ontdoen. Ondanks de uitstekende terughoudendheid en het uiterlijke gedrag dat Jesse tentoonspreidt, is hij diep van binnen een gebroken man.
Hij is een mislukte artiest die pingpongt tussen wonen in goedkope motels en zijn verdriet verdrinken in drank. Sommige van de liedjes die hij op het scherm zingt, die trouwens een aantal te veel waren en op de een of andere manier constant de stroom van het verhaal verstoorden, zijn een duidelijk beeld van een diepbedroefd persoon die schijnbaar de weg kwijt is.
De film besteedt de eerste paar minuten aan de verschillende manieren waarop Jesse geld oplicht van verschillende mensen, kennissen en vreemden. Vanaf het allereerste begin is het publiek er vrijwel zeker van dat zijn daden hem vroeg of laat op de een of andere manier zullen blijven achtervolgen.
Hoewel hij een dronkaard en een kruimeldief lijkt, wordt Jesse afgeschilderd als een man met een hart van goud. Nadat hij in een nieuwe stad is aangekomen met het gips in zijn hand, vindt hij een biljet van $ 100. Nadat hij zichzelf heeft overgegeven en getrakteerd op sigaretten en alcohol van goede kwaliteit, geeft hij een redelijk bedrag aan een dakloze. Hij gunt hem zelfs een knuffel in het proces.
Jessie's hartproblemen zijn te danken aan degene die ontsnapte. Een vrouw genaamd Carla, een rol van Sophia Bush die nu werkt als escortdame. De voormalige tortelduifjes eindigden de dingen niet op een geweldige manier; toch besluit Jesse haar op te bellen in de hoop hun gedoofde vonk nieuw leven in te blazen. Carla geeft gehoor aan Jesse's oproep, en het duurt niet lang of ze raakt opnieuw verwikkeld in zijn web van manipulatie, leugens en drugs, het bewijs dat Jessie's gekonkel veel verder gaat dan geld.
Deze keer realiseert Carla het zich echter vroeg genoeg, en als de twee een verhitte discussie krijgen, komt men erachter dat beiden in het verleden beslissingen en keuzes hebben gemaakt waar ze niet trots op zijn. Carla vond echter een manier om ermee te leven, terwijl Jesse leidde tot oneindige zelfvernietiging. De verhitte uitwisseling tussen het paar is meeslepend en rauw en stuurt de film in de richting die belooft te eindigen met een hoge noot.
Op een gegeven moment racet 'Hard Luck Love Song' lomp een ander genre binnen terwijl het uitstekende karakterwerk aan de kant wordt geschoven om het verhaal overeind te houden. De film leidt tot een gewelddadige confrontatie en vertoont absurd en pretentieus geweld dat nergens op slaat. Corsbie en zijn co-schrijver Craig Ugoretz slagen er niet in om dit verhaal samen te brengen met de realistische toets van de troubadour-routine, verbale relatiesparring en de verkenning van verslaving. De laatste helft van de film is ongetwijfeld helemaal voorbij en slaat nergens op.
Wanneer een eigenschap een constant iets wordt, ontwikkelt het zich tot een gewoonte waar men zichzelf niet aan kan helpen. Men doet gewoon waar hij goed in is zonder te poseren om na te denken en de gevolgen in te schatten. Zoals te verwachten is, pakt Jesse de verkeerde man aan, een misdadiger genaamd Rollo, die wordt belichaamd door romcom-ster Dermot Mulroney die duidelijk maakt dat hij er niet van houdt om opgelicht te worden, en als Jesse hem probeert te bespelen, hij zal dood en begraven eindigen waar niemand hem ooit zou vinden.
Aan de andere kant heeft Carla een pooier gespeeld door rapper slash-acteur RZA die op komt dagen om zijn eigendommen op te halen. Al deze verwikkelingen met gevaarlijke individuen, in combinatie met de pijn van hun verleden op de loer in de schaduwen, dreigen de tweede poging van de exen op liefde te ruïneren.
Deze functie voelt authentiek ondergedompeld in de Juke-gezamenlijke kennis, en in sommige gevallen straalt het de sfeer uit van een uitgebreide muziekvideo in plaats van een volwaardige film. Corsbie laat de partituur het grootste deel van de emotionele verhalen vertellen. Tegelijkertijd zoomt de cinematografie in op de destructieve manieren van de hoofdpersoon terwijl hij ringen rook uit zijn constante puffen blaast terwijl hij voortdurend flessen op flessen whisky verdrinkt.
De aantrekkingskracht van een geweldig nummer ligt in de kleine details en het algemene gevoel dat het deuntje creëert. Dus, om trouw te blijven aan dit aspect, benadert Corsbie de noten vanuit het perspectief van een eerste speler. Elk frame wordt geleverd in triest, verzadigd blauw, koud neongroen en maakt gebruik van straatverlichting en glas-in-lood swag-lampen om de filmische diepteschaduw te versterken. Ondanks dat de film niets specifiek nieuws of verrassends bevat, wordt er veel liefde en aandacht besteed aan de film, wat de authenticiteit van de titel versterkt.
Als het hoofdpersonage geeft Dorman een prijswaardige uitvoering die het publiek niet anders kan dan ondanks zijn slechte gewoonten. Aan de andere kant is Carla niet zo ontwikkeld, ondanks dat ze een speciaal iemand wordt genoemd, een cruciaal aspect dat nooit wordt onderzocht buiten haar constante steun voor haar verspilde vriend Jesse. Toch hebben beide leads een geweldige chemie en het publiek kan het niet helpen, maar wortel voor hun zoektocht naar geluk.
'Hard Luck Love Song' is misschien bezaaid met clichés, en de muziekveranderingen zijn een beetje voorspelbaar, maar dat is waar countryfans van houden, dus het werkt duidelijk voor hen. Of je nu een fan bent van het muziekgenre of niet, deze film is het bekijken waard, alleen al om de inspanningen van de regisseur te waarderen en natuurlijk om te genieten van een aantal geweldige deuntjes.