Door Hrvoje Milakovic /15 september 202115 september 2021 Harry Potter is een rechttoe rechtaan franchise die niet veel symbolen bevat. Er is er echter een die zeer prominent wordt weergegeven: het symbool van de Relieken van de Dood. Het is te zien op nogal wat belangrijke plaatsen, zoals de handtekening van Perkamentus als vervanging voor de letter A of op de ketting van Xeno Leeflang. De kans is groot dat als je het ooit hebt gezien, je je waarschijnlijk hebt afgevraagd wat het symbool van de Relieken van de Dood precies betekent?
Het symbool van de Relieken van de Dood staat voor magische artefacten die worden beschreven in The Tale of the Three Brothers. The Elder Wand, The Resurrection Stone en The Cloak of Invisibility zijn de geschenken die door de dood aan de broers zijn gegeven, in het teken respectievelijk weergegeven door een driehoek, cirkel en een lijn.
Het grootste deel van de tovenaarswereld beschouwde het verhaal als een legende en dacht er nooit lang over na. De artefacten waren echter echt. Als je meer over hen en hun lot wilt weten, lees dan dit artikel helemaal tot het einde.
Inhoudsopgave laten zien De betekenis van het Driehoekssymbool van de Relieken van de Dood in Harry Potter Waar komt het symbool van de Relieken van de Dood vandaan? Het lot van de Relieken van de Dood
De betekenis van het Driehoekssymbool van de Relieken van de Dood in Harry Potter
Het driehoeksymbool dat we voor het eerst zagen aan het einde van de Harry Potter-filmfranchise vertegenwoordigt de Relieken van de Dood. De Hallows zijn drie extreem krachtige magische artefacten gemaakt door de Dood.
Elke vorm in het symbool vertegenwoordigt een van de drie artefacten waaruit de Relieken van de Dood bestaan. De buitenste driehoek vertegenwoordigt de Onzichtbaarheidsmantel, de binnenste cirkel vertegenwoordigt de Wederopstandingssteen en de lijn die door het midden loopt, vertegenwoordigt de Oudere Wand.
De meeste magische mensen geloofden dat de artefacten slechts een onderdeel zijn van een beroemd kinderverhaal en er zijn maar heel weinig tovenaars die zich realiseerden dat de Hallows echt waren en in hun wereld bestonden.
Volgens de legende zou degene die alle drie de artefacten bezat de macht over de dood krijgen. Een paar krachtige tovenaars waren na de Relieken van de Dood, misschien wel het meest opvallend Albus Perkamentus en Gellert Grindelwald .
Voor zover we weten had geen bekende tovenaar of heks alle drie tegelijk in hun bezit. De dichtstbijzijnde was Harry Potter die alle Hallows in zijn bezit had, maar nooit meer dan één tegelijk.
Een andere tovenaar in een soortgelijke hachelijke situatie is Albus Perkamentus, die korte tijd zowel de Oudere toverstaf als de Onzichtbaarheidsmantel in zijn bezit had.
Waar komt het symbool van de Relieken van de Dood vandaan?
Het Deathly Hallows-symbool komt van de cover van The Tales of Beedle the Bard. Het is een verzameling verhalen geschreven voor magische kinderen. Het bevat de meest populaire verhaaltjes voor het slapengaan uit de tovenaarsgemeenschap. [ een ]
Een van die verhalen is The Tale of the Three Brothers, dat het verhaal van de Relieken van de Dood vertelt. Het verhaal volgt de broers die een rivier proberen over te steken waar de Dood meestal zijn slachtoffers opeist.
Tijdens hun reis stuiten de broers op een diepe rivier die het leven zou kosten van iedereen die de rivier probeert over te steken. Omdat de broers uitzonderlijke tovenaars waren, bundelden ze hun krachten en creëerden ze een brug.
De dood was hierdoor boos en besloot de broers te misleiden. De dood verscheen voor hen en bood elk van hen elk geschenk aan dat ze wilden.
De oudste broer die een duellist was, vroeg om de toverstok die door geen ander verslagen kon worden en de dood maakte hem een van de tak van de nabijgelegen vlierboom.
De middelste broer besloot arrogant te zijn en vroeg de Dood om een steen waarmee hij mensen uit de dood zou kunnen halen om ze verder te vernederen. De dood plukte een kiezelsteen en creëerde de opstandingssteen.
De jongste broer vertrouwde de Dood echter niet, dus koos hij ervoor om iets te vragen waarmee hij verder zou kunnen gaan zonder dat de Dood hem zou kunnen volgen. Met tegenzin gaf de Dood de jongste broer een deel van zijn Onzichtbaarheidsmantel.
De broers gingen elk hun eigen weg, elk met het geschenk dat de Dood hen gaf. Spoedig genoeg zou de Dood zijn wraak nemen.
De oudste broer gebruikte de Oudere toverstaf in zijn duel met een van zijn vijanden in een nabijgelegen dorp waar hij woonde. Na het duel doodde de oudste broer de tovenaar onmiddellijk en begon op te scheppen over de onoverwinnelijkheid van zijn toverstok en vertelde het verhaal van hoe de Dood hem die toverstok gaf.
Toen hij eenmaal een nabijgelegen herberg had bereikt, koos hij ervoor om daar de nacht te blijven, hoe buiten het medeweten van hem, terwijl hij sliep, een dronken, moorddadige tovenaar zijn kamer binnenkroop, zijn keel doorsneed en zijn toverstok stal. De oudste broer stierf dronken aan de macht.
De middelste broer keerde terug naar zijn huis en gebruikte de steen die de Dood hem had gegeven om een meisje terug te brengen van wie hij hield vóór haar vroegtijdige dood.
Het meisje verscheen voor zijn ogen en keerde terug naar de sterfelijke wereld, maar ze hoorde daar niet echt thuis en dat deed haar lijden. Ook zij kwam niet terug in vlees maar louter als geest, wat de middelste broer nog meer pijn en verlangen bezorgde.
Nadat hij zich realiseerde hoe verdrietig en koud het meisje was in de sterfelijke wereld en hoe ongelukkig zijn acties haar maakten, werd de middelste broer tot waanzin gedreven. Hij hing zichzelf op aan het balkon in zijn huis om echt weer bij haar te zijn. De middelste broer stierf uit liefde.
De dood eiste het leven van zowel de oudste als de middelste broer; het was echter niet in staat om de jongste te vinden. Hij gebruikte de mantel om aan de Dood te ontsnappen en toen hij eenmaal lang genoeg leefde, gaf de jongste broer de mantel aan zijn zoon en begroette de Dood als een oude vriend.
Het lot van de Relieken van de Dood
De Elder Wand is de krachtigste toverstaf in het tovenaarsuniversum, precies zoals het verhaal het beschrijft. De toverstok stelt zijn ware meester in staat om toverkunsten uit te voeren die normaal gesproken onmogelijk zijn, zelfs voor de meest buitengewone tovenaars.
Het werd door gevechten doorgegeven van de oorspronkelijke eigenaar, Antioch Peverell. In tegenstelling tot andere toverstokken die door de subtiele wet van toverstokken alleen loyaliteit kunnen veranderen als ze eenmaal zijn gewonnen of geërfd, kan de Oudere toverstaf zijn meester alleen veranderen als de meester is ontwapend.
Hoewel je hem kunt stelen, zal de toverstok de persoon die hem heeft gestolen of hem op een andere manier heeft verkregen niet goed dienen, net zoals hij Lord Voldemort niet diende tijdens zijn laatste stand.
De toverstok viel in handen van Albus Perkamentus nadat hij eigendom was van een lange reeks tovenaars die hem voor het kwaad gebruikten en hij probeerde zijn reputatie te veranderen door hem te gebruiken voor het grotere goed van anderen.
Na zijn dood werd het doorgegeven aan Draco Malfidus die hem ontwapende, voordat Severus Sneep hem doodde. Na het duel in het landhuis Malfidus veranderde de toverstok van trouw aan zijn laatst bekende eigenaar, Harry Potter, nadat hij Draco had ontwapend.
Harry gebruikte de Oudere toverstok na het gevecht om zijn originele toverstok te repareren, omdat hij er meer vertrouwd mee was en plaatste hem in het graf van Perkamentus. Na Harry's natuurlijke dood zou de toverstok zijn kracht verliezen.
De Wederopstandingssteen werd doorgegeven via de stamboom van de oorspronkelijke eigenaar, Cadmus Peverell. Het verliet het bezit van de familie pas toen Tom Riddle het onbewust stal toen hij Marvolo Gaunt's Ring nam die het op dat moment verborg.
Het bleef in de ring totdat Perkamentus het Gruzielement vernietigde en de steen verborg in de verklikker die Harry ving tijdens zijn eerste Zwerkbalwedstrijd.
Hij liet de Snaai na aan Harry na zijn dood en Harry opende hem voordat hij Voldemort aankeek die op weg was om gedood te worden. De Steen liet hem zijn ouder, Remus en Sirius zien, waarna Harry de Steen in het Verboden Bos liet vallen met de bedoeling hem voor altijd kwijt te raken.
Ignotus Peverell was de eerste eigenaar van de Onzichtbaarheidsmantel. De mantel was uniek voor andere dergelijke items, omdat het de drager eeuwige bescherming bood, terwijl de effecten van andere na verloop van tijd vervaagden.
De verblijfplaats is onbekend, afgezien van het feit dat het werd gebruikt door James Potter en later werd doorgegeven aan Harry. Het werd hem gegeven door Albus Perkamentus, die James vroeg hem het te laten zien voor zijn dood en het vasthield totdat het aan Harry werd gegeven.
Harry gebruikte het voor de laatste keer tijdens de slag om Zweinstein om weg te sluipen om Voldemort te vinden zonder dat de anderen het merkten en in de nasleep terwijl hij Ron en Hermelien probeerde te vinden.
De mantel bleef in zijn bezit totdat hij hem aan zijn kinderen gaf.