Door Robert Milakovic /8 februari 20218 februari 2021 Gil-Galad was de zesde en laatste Hoge Koning van de Noldor, maar veel mensen weten niet hoe hij precies is overleden. Maar maak je geen zorgen, in dit artikel zullen we de belangrijkste details over zijn leven uitleggen en hoe Gil-Galad stierf.
Gil-Galad stierf terwijl hij ernstige brandwonden opliep door de hitte van Saurons hand, en dus ging hij naar de Hallen van Mandos.
Gil-Galad was een van de machtigste personages in de Lord of the Rings (Middle-Earth) mythologie. Hij en Elendil vormden de Laatste Alliantie en met een grote schare Elfen en Mannen marcheerden ze naar Mordor. Zeven jaar lang belegerden ze het bolwerk van Sauron. Aan het einde werden Gil-galad en Elendil gedood en werd Sauron omvergeworpen.
Maar laten we dit verhaal vanaf het begin beginnen, zoals het hoort.
Inhoudsopgave laten zien De biografie van Gil-Galad Eerste Leeftijd Tweede Leeftijd Hoe stierf Gil-Galad in The Lord of the Rings?De biografie van Gil-Galad
Eerste Leeftijd
Gil-galad werd hoogstwaarschijnlijk geboren in de vijfde eeuw van het eerste tijdperk en was nog jong tijdens de veldslagen van de Dagor Bragollach en Nirnaeth Arnoediad. Hij was de zoon van Fingon, die hem verbond met het Huis van Fingolfin. Hij woonde in Nargothrond tot zijn val en ontsnapte, en kwam uiteindelijk bij de monden van Sirion.
Na de dood van Turgon tijdens de val van Gondolin, ontving Gil-galad het koningschap van de Ñoldor. Toen de Sons of Feanor de Third Kinslaying beging, ontving Gil-galad het bericht van de plundering van de Havens, maar hij en zijn gastheer kwamen te laat om de Sons of Feanor tegen te houden, die vluchtten nadat de slag voorbij was.
De overlevenden van Sirion voegden zich echter bij Gil-galad en gingen met hem mee naar Balar, waar ze hem vertelden over de gevangenschap van Elrond en Elros. Na de War of Wrath verdwenen de overgebleven Sons of Feanor uit de geschiedenis. Maedhros pleegde zelfmoord terwijl Maglor spoorloos verdween en Elrond en Elros alleen achterliet. Daarom verwelkomde Gil-galad op een gegeven moment Elrond in zijn gelederen nadat de laatste ervoor had gekozen een van de Elfen-soort te zijn.
Tweede Leeftijd
In jaar 1 van het Tweede Tijdperk bleef Gil-galad in Midden-aarde en vestigde Lindon, dat sterk en veilig was tegen zijn vijanden. Op zijn hoogtepunt strekte zijn rijk zich oostwaarts uit tot aan de Misty Mountains en de westelijke delen van Greenwood the Great, hoewel de meeste Eldar in Lindon en in Elronds toevluchtsoord Rivendell bleven.
Gil-galad had een alliantie met de mannen van Westernesse, vooral met Tar-Aldarion (de zeeman), de gelovigen en Elendil. Gil-galad regeerde als Hoge Koning van de Ñoldor gedurende het Tweede Tijdperk. Gedurende deze tijd kreeg Gil-galad de zaden van mellyrn- of mallornbomen van Tar-Aldarion, die in die tijd de Hoge Koning van nummer . Maar de zaden wilden niet groeien in zijn land, dus gaf hij ze aan Galadriel voordat ze Lindon verliet.
Ze droeg deze zaden lange tijd bij zich en plantte ze uiteindelijk in Lindórinand. Toen ze in het land groeiden, werd het omgedoopt tot Lothlórien, Lórien of Blossom. Op een gegeven moment werden Gil-galad en Elrond benaderd door een vreemdeling genaamd Annatar, die zichzelf de Lord of Gifts noemde.
Zijn woorden en offergaven waren schone schijn, maar Gil-galad begreep dat deze Annatar niet was wat hij leek. Daarom weigerde hij met hem om te gaan en stuurde hij alle Elfen naar het buitenland om deze vreemdeling te mijden.
Annatar werd echter ontvangen in Eregion, waar hij de Elfen leerde hoe ze de Ringen van Kracht . Maar het wantrouwen van Gil-galad bleek juist te zijn, aangezien Annatar Sauron in vermomming was, en de ringen instrumenten waren voor zijn snode plannen om Midden-aarde te domineren. Later werd Gil-galad toevertrouwd door Celebrimbor met de Elfenringen Vilya (Ring of Air) en Narya (Ring of Fire), twee van de drie ringen , die hij doorgaf aan zijn heraut Elrond en zijn luitenant Cirdan voorafgaand aan zijn overlijden bij het beleg van Barad-dûr.
Gil-galad voerde lange tijd oorlog met Sauron. Maar de Hoge Koning werd geholpen door de Numenoreanen en werd toen geregeerd door Tar-Minastir, wat de troepen van Sauron belemmerde. Sauron, die ternauwernood ontsnapte met een lijfwacht, keerde terug naar Mordor, waar hij zich neerlegde, zijn krachten verzamelde en wraak beraamde tegen de Dunedain.
Hij werd later geconfronteerd met de Numenoreans en als een gevangene teruggebracht naar hun thuisland, waardoor Gil-galad vrij was om in vrede over Midden-aarde te heersen. In de afwezigheid van Sauron groeide de macht van Gil-galad tot het punt waarop Sauron verbijsterd was toen hij terugkeerde van de ondergang van Numenor. Toch kwamen de overlevenden van Numenor, bekend als de Gelovigen, aan in Middle-Earth en vestigden hun koninkrijken.
Ze behielden hun vriendschap met de Elfen, en zowel Elendil als Gil-galad beraadslaagden hoe ze met Sauron moesten omgaan. Uiteindelijk besloten ze al hun gastheren te verzamelen en Sauron aan te vallen voordat hij zijn kracht kon herwinnen.
Hoe stierf Gil-Galad in The Lord of the Rings?
Met de opkomst van Sauron bundelde Gil-galad zijn krachten met de koning Elendil om de macht van Mordor te verslaan, opnieuw herboren met de terugkeer van Sauron. Hun grote, goed opgeleide, verenigde strijdkrachten hebben de legers van Sauron meerdere keren ingeschakeld in het conflict dat bekend staat als de War of the Last Alliance.
Het beroemde wapen van Gil-galad was een speer genaamd Aeglos - wat Icicle betekende; niemand kon het weerstaan. Uiteindelijk, tegen het einde van de oorlog, trokken de Elfen en Mannen Mordor binnen en belegerden Barad-dûr, waar Gil-galad en Elendil met Sauron zelf een duel aangingen. Tijdens hun strijd hebben Gil-galad en Elendil genoeg dodelijke wonden toegebracht aan de Heer van het Duister om zijn lichaam te vernietigen, hoewel ze in ruil daarvoor vreselijke wonden opliepen.
Door dit offer kon Isildur de Ring van de hand van de Dark Lord scheiden. Maar Gil-galad liep ernstige brandwonden op door de hitte van Saurons hand, en dus ging hij naar de Hallen van Mandos. Het was niet bekend dat hij een vrouw had en ook geen kinderen, dus het koningschap van de Ñoldor eindigde in Middle-earth en Círdan was vanaf dat moment de heer van de Grijze Havens en Lindon.
Gil-galad was een Elfenkoning.
Van hem zingen de harpspelers treurig;
de laatste wiens rijk eerlijk en vrij was
tussen de bergen en de zee.Zijn zwaard was lang, zijn lans scherp.
Zijn stralende helm was in de verte te zien;
de ontelbare sterren van het veld van de hemel
werden weerspiegeld in zijn zilveren schild.Maar lang geleden reed hij weg,
– From The Fall of Gil-galad, vertaald door Bilbo Balings
en waar hij woont kan niemand zeggen;
want in de duisternis viel zijn ster
in Mordor waar de schaduwen zijn .
We leren over het lot van Gil-Galad tijdens de Raad van Elrond. Volgens de kroniek van Isildur over de strijd met Sauron, werd Gil-Galad door Saurons hand tot de dood verbrand.
Welk kwaad het zegt weet ik niet; maar ik traceer hier een kopie ervan, opdat het niet onherroepelijk vervaagt. De Ring mist misschien de hitte van Saurons hand, die zwart was en toch brandde als vuur, en dus [waarmee] Gil-galad werd vernietigd;
– The Fellowship of the Ring: The Council of Elrond
En van The Silmarillion hebben we een account van derden. Sauron stond tegenover twee vijanden en slaagde erin beide te doden, maar werd daarbij neergehaald.
Maar uiteindelijk was het beleg zo zwaar dat Sauron zelf naar voren kwam; en hij worstelde met Gil-galad en Elendil, en ze werden allebei gedood, en het zwaard van Elendil brak onder hem toen hij viel. Maar Sauron werd ook naar beneden gegooid, en met de gevestscherf van Narsil sneed Isildur de Regerende Ring uit de hand van Sauron en nam het voor zijn eigendom.
– De Silmarillion: VAN DE RINGEN VAN KRACHT EN DE DERDE LEEFTIJD
Er is een mooi concept art-beeld uit de recente Peter Jackson-film die illustreert wat (waarschijnlijk) is gebeurd.
bronnen: