Hoeveel wezens hebben de ene ring gevonden en gebruikt in The Lord of the Rings?

In dit artikel zullen we je vertellen over alle wezens die de One Ring hebben gevonden en gebruikt in de Lord of the Rings-wereld.

Er waren zeven wezens die de Ene Ring in de Lord of the Rings vonden en gebruikten. Het zijn Sauron, Isildur, Sméagol en Déagol, Bilbo Balings, Frodo en Sam.

NIEUWSTE VIDEO'S

Laat ons je vertellen over alle wezens die de Ene Ring hebben gevonden (en hoe ze dat hebben gedaan), de Ene Ring hebben gebruikt, hun leven en hoe ze die hebben verloren.

De ene ring

De Ene Ring was een van de krachtigste artefacten die ooit in Midden-aarde zijn gemaakt. Het werd gemaakt door de Dark Lord Sauron in het vuur van Orodruin, ook bekend als Mount Doom, tijdens de Second Age.

Saurons bedoeling was om zijn eigen macht te vergroten en controle uit te oefenen over de andere Rings of Power , die was gemaakt door Celebrimbor en zijn mensen met de hulp van Sauron. Op deze manier hoopte hij heerschappij te krijgen over de Elfen en alle andere rassen in Midden-aarde.

The One Ring was ook bekend als de Ruling Ring, de Master Ring, de Ring of Power en Isildur's Bane.

Wezens die de ene ring in The Lord of the Rings hebben gevonden en gebruikt?

Zeven wezens hebben de Ene Ring gevonden en dat zijn Sauron, Isildur, Deagol, Smeagol/Gollum, Bilbo, Frodo en Sam.

We zullen ze chronologisch sorteren zoals de ring in hun bezit was. Laten we dus bij het begin beginnen.

sauron

De Ring werd rond het jaar 1600 gesmeed, in Sammath Naur op Mount Doom. Om zijn doel te bereiken om de volkeren van Midden-aarde onder zijn heerschappij te brengen, sauron wist dat de Ene Ring een buitengewone hoeveelheid kracht zou moeten bevatten.

Als zodanig concentreerde hij binnen de Ring een groot deel van zijn eigen fëa (ziel). Op deze manier werd het lot van Sauron verbonden met dat van de Ring. Als het zou worden beschadigd of vernietigd, zou dat ook de kracht en macht van Sauron zijn.

Kort daarna probeerde Sauron het eerst te gebruiken om de Elven-dragers van de andere Ringen te onderwerpen. Toen hij de Ring om zijn vinger plaatste, waren de Elfen zich echter onmiddellijk bewust van hem.

Ervan uitgaande dat zijn poging om de heerschappij te verwerven was verijdeld, stelde Sauron zijn legers samen om de Rings of Power met geweld te veroveren. Het conflict, dat bekend werd als de Oorlog van de Elfen en Sauron, begon in SA 1693.

Aanvankelijk verliep de oorlog erg goed voor Sauron. Hij veroverde Eregion in korte tijd en nam de Negen Ringen terug die daar werden bewaard, en veroverde Celebrimbor , de maker van de Elven Rings of Power . Hij martelde Celebrimbor totdat hij de... locatie van de Zeven Ringen . Celebrimbor stierf onder kwelling door Sauron en weigerde te onthullen wat hij had gedaan met de Three Rings, die hij het meest waardeerde.

Na de vernietiging van Eregion was Sauron in staat om vrij snel het grootste deel van het westen van Midden-aarde te veroveren, waarbij hij de Ñoldor onder Gil-galad naar de Havens dreef en Imladris belegerde. Maar in SA 1700, toen de Elfen de nederlaag naderden, leidde Tar-Minastir van Númenor een grote armada naar Midden-aarde en samen met Gil-galad , vernietigde Saurons legers volledig, waardoor Sauron gedwongen werd terug te keren naar Mordor om zich te hergroeperen.

In SA 3261 landde Ar-Pharazôn, de laatste en machtigste van de koningen van Númenor, in Umbar aan het hoofd van een nog gigantischer leger om de strijd aan te gaan met Sauron, in strijd met Saurons zelfverklaarde titel als Opperheer van Midden- Aarde en koning der mensen.

de pure grootte en macht van het leger van Númenóre waren genoeg om Saurons troepen te doen vluchten. Sauron begreep dat hij de Númenóreans niet door krijgsmacht kon overwinnen, gaf zich over aan Ar-Pharazôn en werd als gevangene teruggebracht naar Númenor. De overgave van Sauron was echter zowel vrijwillig als sluw, waardoor hij toegang kreeg tot de mensen van Númenor.

De Elfen hadden het bestaan ​​van de Númenóreanen niet geopenbaard Ringen van Kracht , en dus was Ar-Pharazôn niet op de hoogte van het bestaan ​​en de mogelijkheden van de Ene Ring. Sauron steeg snel op om de meest vertrouwde raadgever van de koning te worden en was in staat om de doodsangst van de Númenóreanen te gebruiken als een manier om hen tegen de Valar te keren en in de richting van de aanbidding van Melkor.

Hoewel het lichaam van Sauron werd vernietigd in de val van Númenor, was zijn geest in staat om de Ring terug naar Midden-aarde te dragen en hij hanteerde het in zijn hernieuwde oorlog tegen de Laatste Alliantie van Elfen en Mensen tussen SA 3429 en 3441.

Isildur

De ring is uit Saurons hand gesneden door Isildur aan het einde van het beleg van Barad-dûr in SA 3441, en hij verloor het op zijn beurt in de rivier de Anduin (bij de Gladden Fields) net voordat hij werd gedood in een hinderlaag van een ork (TA 2). Omdat het indirect de dood van Isildur veroorzaakte door van zijn vinger te glippen en hem aan de orks te onthullen, stond het in Gondor bekend als de vloek van Isildur.

Sméagol en Déagol

De Ring bleef bijna twee en een half millennia verborgen in de rivierbedding totdat een Stoor genaamd Déagol ontdekte het tijdens een visreis.

Zijn vriend en neef Sméagol stal de Ring en vermoordde Déagol. Sméagol werd door de invloed van de Ring gedurende meerdere eeuwen veranderd in het wezen dat bekend staat als Gollum . Gollum zocht, nadat hij uit zijn huis was verbannen, beschutting ver onder de Nevelbergen.

Daar bleven hij en hij bijna vijfhonderd jaar totdat de Ring hem in de steek liet en van zijn vinger viel. Men denkt dat dit een voorbeeld is van een van de meer opvallende krachten van de ring; de mogelijkheid om de grootte naar believen te veranderen. Het toont ook het feit dat de ring bewust is, met een deel van de geest van Sauron erin.

We kunnen niet precies zeker weten of Déagol de One Ring ooit echt heeft gedragen, maar we weten zeker dat hij hem vóór Sméagol vond.

Bilbo Balings

Zoals wordt verteld in The Hobbit, vond Bilbo Balings de Ring terwijl hij verdwaald was in de grotten van de Misty Mountains. Kort nadat hij het had ontdekt, kwam Bilbo Gollum zelf tegen, die van plan was geweest de verloren Hobbit op te eten. Bilbo slaagde erin Gollum zover te krijgen dat hij instemde met een raadselspel om zijn eigen lot te bepalen; als hij verloor, zou Gollum hem mogen opeten, en als hij zou winnen, zou Gollum hem een ​​uitweg uit de grotten moeten wijzen.

Gollum verloor de wedstrijd, maar was niet van plan Bilbo te laten vertrekken. Hij ging de Ring ophalen om zijn onzichtbare krachten te gebruiken om hem te helpen Bilbo te vermoorden, maar werd woedend toen hij ontdekte dat hij vermist was. Afleiden dat Bilbo het had uit zijn laatste vraag - Wat heb ik in mijn zak? - Gollum joeg hem door de grotten, niet wetende dat Bilbo de onzichtbare krachten van de Ring had ontdekt en hem volgde naar de uitgang van de grot. Op een gegeven moment, toen hij de uitgang naderde, kreeg Bilbo de kans om Gollum gemakkelijk te doden, maar hij gaf toe uit medelijden met Gollums erbarmelijke toestand.

Bilbo ontsnapte aan Gollum en de Orcs die de Nevelbergen bewoonden door onzichtbaar te blijven, en vertelde een vervalst verslag van zijn avonturen aan Thorins gezelschap en Gandalf, waarbij hij beweerde dat hij erg behendig was geweest in het donker en aan de goblins was ontsnapt. Gandalf, die ook met de Dwergen reisde, stond wantrouwend tegenover Bilbo's verhaal en tegenover de Ring zelf, die hij onmiddellijk herkende als een van de Grote Ringen van Kracht vanwege de vertragende effecten die het had op het verouderingsproces van Gollum.

Een paar jaar na Bilbo's terugkeer naar de Gouw, slaagde Gandalf erin Bilbo het echte verhaal af te dwingen over hoe de Ring in zijn bezit was gekomen. De waarheid, zoals later bleek, was vrij onschuldig geweest en leek zo op Bilbo's verzinsel dat Gandalf geen echte reden zag waarom Bilbo in de eerste plaats over zijn verhaal zou hebben gelogen, behalve misschien om zijn claim op de Ring boven alle mogelijke te stellen. twijfel.

Gandalf kwam al snel tot de overtuiging dat de Ring een onheilzaam effect had op de eigenaar die vrijwel onmiddellijk aan het werk ging, omdat het niet in Bilbo's aard lag om te liegen, vooral met betrekking tot iets dat zo schijnbaar triviaal was. Hij zag echter geen echt gevaar om Bilbo de Ring te laten houden, ondanks de vreemd bezitterige houding van de Hobbit ertegenover.

In TA 3001 verzon Bilbo een plan om de Gouw te verlaten voor Rivendell, en zowel hij als Gandalf waren aanvankelijk van plan om Bilbo's neef en erfgenaam Frodo te adopteren om zowel Bilbo's landgoed als de Ring te erven.

Toen de tijd kwam voor Bilbo om het op te geven, werd hij echter uiterst terughoudend om de Ring aan zijn neef door te geven, en zijn koppigheid over de kwestie bracht Gandalf ertoe hem rechtstreeks over de Ring te confronteren. Op dit moment, hoewel Gandalf nog niet precies wist wat de Ring was, kon hij zien dat het zowel kwaadaardig was als veel invloed op zijn oude vriend kreeg. Als zodanig adviseerde hij Bilbo in de sterkste bewoordingen om de Ring aan Frodo te geven. Na een kort, boos debat kalmeerde Bilbo en slaagde erin de Ring uit eigen vrije wil op te geven. Hij vertrok toen uit de Gouw en Frodo kwam in het bezit van de Ring.

frodo

Wetende dat Sauron alle beschikbare middelen zou gebruiken om het terug te krijgen, instrueerde Gandalf: frodo om ermee naar Rivendell te vluchten, omdat het de dichtstbijzijnde veilige haven was.

Gandalf was van plan geweest om hen te vergezellen, maar werd naar Isengard gelokt en gevangengezet door Saruman, die de locatie van de Ring wilde hebben zodat hij hem voor zichzelf kon nemen. Voordat hij was vertrokken, had hij echter een brief aan meneer Butterbur, de herbergier van de steigerende pony in Bree, gegeven met de opdracht dat deze onmiddellijk aan Frodo moest worden bezorgd. De brief bevatte een waarschuwing aan Frodo dat hij de Gouw onmiddellijk moest verlaten en bevatte ook wat informatie over Aragorn, die Gandalf had opgedragen om op de hobbits te letten en hen te helpen als hij kon.

De brief werd echter nooit afgeleverd en als zodanig stelde Frodo zijn vertrek uit in de hoop dat Gandalf gewoon te laat was. Uiteindelijk besloot Frodo echter dat hij niet langer kon wachten, en samen met zijn metgezellen gingen Samwise Gamgee, Peregrin Took en Meriadoc Brandybuck zonder hem op weg naar Rivendell.

Na hun avontuur door Moria, waarin Gandalf viel, en hun tijd in Lothlórien, werd de Fellowship verspreid toen Frodo en Sam afgesplitst van de rest van de groep na een Uruk-hai aanval. Ze gingen alleen verder van Nen Hithoel naar Mordor, zonder enig idee hoe ze Mordor moesten bereiken.

Frodo en Sam raakten al snel verdwaald in de Emyn Muil, waar ze Gollum tegenkwamen, die hen sinds Moria schaduwde. Frodo en Sam slaagden erin hem te vangen, en nadat hij een eed had gezworen om de eigenaar van de Ring te dienen (in het directe geval Frodo), kreeg Gollum de opdracht om hen naar Mordor te leiden, omdat hij daar eerder was geweest en de weg kende.

Terwijl ze door de Dode Moerassen liepen, kwamen de hobbits bij de Zwarte Poort en maakten zich klaar om Mordor binnen te gaan. Echter, Gollum, die pas bij hun aankomst hoorde van Frodo's intentie om daadwerkelijk Mordor binnen te gaan, onthulde dat er een andere manier was om binnen te komen; de pas van Cirith Ungol.

Op weg naar de pas kwamen de hobbits Faramir en een groep Ithilien-rangers tegen. Toen Faramir hun doel vernam, stemde hij ermee in om hen te helpen door voedsel en water aan te bieden, in plaats van de Ring te nemen zoals zijn vader zou hebben gewild.

Sam

Toen ze Minas Morgul bereikten, begonnen de hobbits de wenteltrap op te klimmen naar een lange tunnel. Hier verraadde Gollum hen, want in de tunnel woonde de monsterlijke spin Shelob, die de twee hobbits probeerde te verteren. Sam en Frodo ontsnapten bijna, maar Frodo werd gestoken door Shelob en gevangen genomen door haar.

Sam slaagde erin de gigantische spin weg te jagen, maar in de overtuiging dat Frodo dood was, nam hij de Ring en besloot de zoektocht zelf af te maken.

Frodo was echter gewoon verlamd door het gif van Shelob, waardoor hij dood leek. Hij werd gevangen genomen door een groep Orks terwijl hij zich niet kon bewegen, maar Sam, die de Orks had horen praten over Frodo's toestand, volgde hen naar de Toren van Cirith Ungol.

Kort daarna redde Sam Frodo in de nasleep van een muitende strijd tussen de Orks die hem gevangen hadden genomen, wat ertoe had geleid dat bijna het hele garnizoen van de toren elkaar had gedood. De twee keerden de Ring terug naar Frodo en begonnen aan de zware tocht naar Mount Doom.

Vernietiging van The One Ring

Na een paar dagen bereikten Frodo en Sam de vulkaan, maar werden overvallen door Gollum. Om hem af te weren, ging Frodo verder naar de Crack of Doom. Maar tijdens zijn zoektocht bleef de Ring zijn greep op Frodo's geest verstevigen.

Frodo kwam binnen en kwam naar de Crack of Doom, claimde de Ring voor zichzelf en deed hem om. Sauron zag hem onmiddellijk en, zich bewust van de omvang van zijn dwaasheid, stuurde hij de Nazgûl op gevleugelde rijdieren om hem op te halen. Maar zoals het geluk wilde, viel Gollum, die even daarvoor door Sam was gespaard, Frodo aan en beet op de Ring en het grootste deel van de vinger die hij aan Frodo's hand had vastgemaakt.

Toen, dansend van vreugde bij het ophalen van de Ring, nam Gollum één misstap en viel over de rand van een klif in de Crack of Doom (er wordt gezegd dat dit een van Eru's weinige interventies was op de gebeurtenissen in Midden-aarde). Daar werd de Ring snel ongedaan gemaakt, waardoor Saurons macht ongedaan werd gemaakt en hem voor onbepaalde tijd werd overwonnen.