Review ‘Intrusion’: een film die je van mijlenver ziet aankomen

Door Hrvoje Milakovic /23 september 202123 september 2021

De grote hoeveelheid inhoud die beschikbaar is op Netflix maakt het de koning als het gaat om het bevredigen van het gevoel iets te vinden om naar te kijken. Het bedrijf is erin geslaagd om de kwaliteit van zijn reeks films in principe te standaardiseren, en de resultaten zijn zeer consistent, maar de resultaten laten veel te wensen over. De standaard Netflix-release valt tegenwoordig in het bereik van verschrikkelijk tot redelijk, en met minstens één nieuwe filmrelease per week, kan het moeilijk zijn om die output van kwaliteit in de nabije toekomst te veranderen. In welke categorie valt Inbraak?





Intrusion is geregisseerd door Adam Salky en heeft in de hoofdrollen Freida Pinto en Logan Marshall-Green. De film vertelt het verhaal van een stel dat in een majestueus huis in een heel klein stadje woont. Wanneer ze het slachtoffer worden van een inbraak in huis, begint de vrouw te twijfelen over de reden van de misdaad en begint ze zeer gevaarlijke geheimen op te graven.

De output van films van Netflix is ​​een zeer interessant fenomeen geworden om te ervaren en te bestuderen. Ze zijn erin geslaagd om elke week minstens één nieuwe film uit te brengen, en wanneer andere streamingdiensten moeite hebben om nieuwe inhoud te maken, heeft Netflix er genoeg van. Helaas breekt Intrusion in geen enkele vorm de mal als het gaat om de nieuwe Netflix-film van de week. De film is precies zoals zoveel eerdere films, zowel qua toon, productieniveau als verhaallijn.



Wat begint als een zeer solide uitgangspunt, verandert al snel in dezelfde oude stijlfiguren en conventies die we vaak in vele, vele andere films zien. Op het moment dat de aftiteling begint te rollen, heb je zeker het gevoel dat je dit al eens eerder hebt gezien. Het is niet slecht, maar ook niet goed. Het is gewoon weer een mislukte poging om iets nieuws te creëren met dezelfde methoden die zoveel andere filmmakers eerder hebben gebruikt. Het is eigenlijk iets dat heel dicht bij de definitie van waanzin ligt, maar Netflix en talloze filmmakers blijven het om de een of andere reden doen.

En dat is het grootste minpunt van de film. Als een thriller moet het verhaal je meenemen op een reis van vragen, en het moet de antwoorden beetje bij beetje onthullen, om tempo, spanning en mysterie te creëren. De vraag die Intrusion stelt wordt vrijwel direct beantwoord, maar de film blijft doen alsof er geen antwoord is. Het wordt frustrerend om naar het personage van Freida Pinto te kijken, wetende dat er iets mis is maar er niets aan doen, en doen alsof de antwoorden misschien niet voor haar neus liggen.



Wanneer de conclusie komt met zijn voorspelbare antwoord op het mysterie, is er geen schok of catharsis. Er is gewoon een diep gevoel van opluchting dat de film binnenkort voorbij zal zijn.

Gelukkig heeft Salky twee uitstekende acteurs in de hoofdrollen die veel van het zware werk doen als het erom gaat het verhaal serieus te nemen. Zelfs wanneer de karakterkeuzes onsamenhangend of zelfs dom overkomen, komen Pinto en Marshall-Green over als serieuze acteurs die hun best doen. Marshall-Green is echter een speciaal geval. Hij heeft gedurende zijn hele carrière bewezen dat hij een zeer solide acteur is, in staat om een ​​zeer uitgebreide reeks rollen te spelen, van komisch tot echt dramatisch. Het lijdt dus geen twijfel dat hij een rol als deze kan vervullen. Het probleem komt met de visuele styling die de productie aan het personage gaf. Vanaf het eerste moment dat je hem voor de camera ziet, weet je wie dit personage is en wat hij gaat doen. Het vernietigen van elk gevoel van mysterie en een voorspelbare film maken in een nog meer voorspelbare, als dat mogelijk is.



Pinto, aan de andere kant, blijft het mooie gezicht dat we ons allemaal herinneren, maar haar acteervaardigheden zijn tegenwoordig veel verbeterd. Haar karakter tart echter geen speciaties. Je weet wat ze gaat doen en wat er met haar gaat gebeuren, en je zult niet verkeerd zijn. Geen van de acteurs is slecht, maar het materiaal waarmee ze werken sleept ze naar beneden en ze kunnen niet veel doen om het materiaal te verheffen. Wanneer Pinto's karakterboog ten einde loopt, voelt het heel erg als een onverdiende resolutie.

Qua visuals is de film goed geschoten en het huis dat dienst doet als hoofdlocatie is zeer indrukwekkend. Het is jammer dat Salky niet weet hoe hij moet profiteren van het landschap en het huis, waardoor de film gewoon en kaal aanvoelt. Er waren hier zoveel geweldige mogelijkheden voor het visueel vertellen van verhalen en om de compositie van de opnamen naar iets interessants te duwen. Maar Salky lijkt niet zo'n regisseur te zijn, of is niet van plan één te worden met die dingen in gedachten.

De film werkt ook alleen op een oppervlakkig niveau, het verhaal bevat geen enkel commentaar in welke vorm dan ook. Het hoeft niet. Er zijn veel films die precies zijn wat ze lijken te zijn, en dat is heel goed. Maar hier ontbreekt de uitvoering, dus het voelt alsof de inspanning daar gewoon stopt. Meer zit er niet in.

Intrusion kijken is een hersenloze taak, en tegen het einde zul je je een beetje vermaakt of helemaal verveeld voelen. De Netflix-filmfabriek heeft inhoud nodig, en het heeft er tonnen van nodig, maar als het antwoord op het krijgen van zoveel inhoud de constante verlaging van de kwaliteit is, is het moeilijk te vragen of het de moeite waard is.

Laten we hopen dat de kwaliteit de komende jaren kan oplopen tot de kwantiteit die wordt aangeboden.

SCORE: 5/10

Wie Zijn Wij?

Bioscoopnieuws, Serie, Strips, Anime, Games