Door Hrvoje Milakovic /17 oktober 202117 oktober 2021 Actiefilms maken is geen gemakkelijke taak. Echt, het maken van een soort film is geen gemakkelijke taak. De film is een samenwerkingsproces waarbij mensen met verschillende achtergronden, verschillende ideeën en talenten samenkomen om één kunstwerk te creëren. Maar vooral actiefilms zijn een ander dier. Ze vergen veel voorbereiding om sequenties te laten zien die hopelijk het publiek interessant en opwindend kan vinden, en ze hebben ook voorbereiding nodig om een goed beveiligingsniveau voor iedereen op de shoot te bereiken. Slaagt Last Man Down erin om deze geweldige actiescènes te creëren? Lukt het om een goede actiefilm te zijn? Of faalt het in elk aspect van het genre?
Last Man Down is een film geschreven en geregisseerd door Fansy Njie met in de hoofdrollen Daniel Stisen, Olga Kent en Daniel Nehme. De film vertelt het verhaal van John Wood, een man die leeft in een post-apocalyptische wereld waar de beschaving is gevallen na een dodelijke pandemie. Nu zijn vrouw dood is, is John Wood een kluizenaar geworden totdat vijanden uit het verleden hem weer opsporen om alles van hem af te pakken.
Het is heel triest om te zeggen, maar Last Man Down is een verschrikkelijke film. Het is echt verschrikkelijk. Waarom? Je kunt je afvragen, en de reden wordt duidelijk binnen de eerste paar minuten van de film. Waar we in een scène worden gegooid die tragisch en emotioneel zou moeten zijn, maar die elke vorm van impact mist dankzij slecht acteerwerk, slecht schrijven en zelfs de slechtste plaatsing in het verhaal. Afgezien van het werk van cameraman Markus A Ljungberg, voelt elke inspanning van de verschillende afdelingen op zijn best amateuristisch en in het slechtste geval incompetent, waardoor de film bijna onkijkbaar is.
Het eerste grote probleem van de film is de structuur en het uitgangspunt. Aan het geluid van de bovenstaande beschrijving lijkt het alsof de film probeert een enorme wereld te bouwen waar een virus het leven op aarde heeft getransformeerd. Maar de film heeft niet de middelen om die wereld op te bouwen, dus het publiek ziet het nooit, maar hoort er alleen over praten. Als je de belofte van je uitgangspunt niet eens kunt waarmaken, is het misschien tijd om het hele verhaal van je film opnieuw te evalueren. Er zijn veel handen op het script, maar elke scène, opzet, grap en dialoog voelt nep en ongemakkelijk aan.
Dit kan het gevolg zijn van het feit dat de film is vertaald uit zijn moedertaal Zweeds, zodat elke acteur in zijn tweede taal praat in plaats van in zijn moedertaal. Het punt is dat het verhaal absoluut niets vertelt, en het creëert geen enkele betrokkenheid bij het publiek. Al snel maakt de ambitie plaats voor luiheid, en de 87 minuten van de film zijn gevuld met bijna geen karakter- of plotontwikkeling.
Actiefilms hebben echter geen geweldig verhaal of geweldige personages nodig om op zijn minst cool te zijn, toch? Ze kunnen die problemen overwinnen door een reeks verbazingwekkende actiescènes af te leveren die het publiek met spanning zullen vullen om te zien wat het volgende coole ding is dat de filmmakers presenteren. Helaas faalt Last Man Down ook op de afdeling.
Maar hoe? Er is een groot probleem met de film en de mensen die we erin zien acteren. Het zijn allemaal vreselijke acteurs en ze kunnen geen regel leveren die niet ongemakkelijk klinkt voor het leven van hen. Stisen is de slechtste van allemaal, en het is verbijsterend dat hij de hoofdrol van de film zou kunnen krijgen. Er komt geen gevoel van de acteur, en hij is misschien een robot voor zover we weten.
Stisen is een bodybuilder en hij heeft een zeer indrukwekkende bouw, maar Stisen is geen vechter en zijn bewegingen zijn traag en zwak. De choreografie is misschien wel een van de slechtste voorbeelden van actiechoreografie die ooit op het scherm is gezien. Het grootste deel van de actie beperkt zich tot enkele trappen en stoten en vervolgens een aantal zeer generieke vuurgevechten, en dat is alles. De geweldige actiefilm die de film zou moeten zijn, lijkt uiteindelijk meer op een inside joke van de filmmakers.
De overige acteurs doen het even slecht. Wanneer de aflevering van uw acteurs het gevoel heeft dat ze van notitiekaarten lezen buiten het kader van de opname, dan heeft u een probleem met uw film. De macho-look van elk van deze acteurs wekt verwachting. De film zegt dat we op het punt staan iets te zien dat lijkt op Commando of Predator. In plaats daarvan wordt het een saaie film over een virus dat we nooit zien, met personages die we niet zien en actiescènes die er gewoon zijn om de tijd te doden.
Last Man Down lijkt misschien een prima optie om op een luie zondag te streamen. Maar geloof me, er zijn talloze betere opties, vooral in het actiegenre, waar films als The Raid en John Wick al een standaard hebben gecreëerd waartegen moeilijk terug te komen is. Kies een andere film dit jaar, en je zult het beter doen dan naar Last Man Down te kijken