Filmrecensie van 'The Last Mercenary': offer, verraad en gerechtigheid.

Door Hrvoje Milakovic /28 augustus 202127 augustus 2021

De Fransen staan ​​bekend om hun fascinatie voor spionagefilms zoals 'OSS 117' en 'Spy Game'. 'The Last Mercenary' is de nieuwste film uit hun spionagekluis, hoewel het gepaard gaat met veel komedie. De film werd geregisseerd door David Charhon op basis van een scenario dat hij schreef in samenwerking met Ismael Sy Savane en ging in première op Netflix op 30 juli. Deze actiekomedie speelt de legendarische actiester Jean-Claude Van Damme met bijrollen voor Alban Ivanov, Assa Sylla en Samir Decazza.





' De laatste huurling ' heeft gelijke maten van komedie en actie die plaatsvinden met supersonische snelheid. Het verhaal ontvouwt zich in drie verschillende perspectieven die allemaal op verschillende manieren naar elkaar toe gaan. Ten eerste is er een huursoldaat die vakkundig degenen ontwijkt die hem proberen te volgen terwijl hij probeert opnieuw contact te maken met een zoon die hij in de steek heeft gelaten, dan is er een overheidsinstantie die verdachten ondervraagt ​​​​en vastbesloten is om een ​​overheidsoperatie uit het verleden genaamd Cup-And-Ball te behouden verborgen en een door Scarface geobsedeerde zoon van een maffiabaas die zich een weg baant door een drugsdeal.

De speelfilm vertelt het intrigerende verhaal van een mysterieuze voormalige geheimagent die huursoldaat werd, genaamd Richard Brumere of, als je van 'The Mist' houdt, dat wordt gespeeld door Van Damme. Hij kreeg deze naam omdat hij de neiging heeft om in het niets te verschijnen en te verdwijnen. Nadat de regering hem liet vallen toen een missie naar het zuiden ging in het Afrikaanse land Tsjaad in de jaren negentig, werd Brumere letterlijk van de aardbodem gevernist. Voordat hij zich neerlegde, sloot hij echter een deal met de regering om zijn zoon Archibald levenslange immuniteit en een maandelijkse toelage te verlenen. De legende wordt echter gedwongen opnieuw op te duiken in Frankrijk nadat zijn vervreemde zoon door de regering valselijk wordt beschuldigd van wapen- en drugshandel na een blunder van een overijverige bureaucraat en een maffia-operatie.



Met de veiligheid van zijn zoon op het spel, zijn verlangen om zichzelf voor te stellen en in een poging om de naam van zijn kind te zuiveren, is 'The Mist' nu weer in actie. Een reeks fascinerende gebeurtenissen, stoere kickboksscenario's en sputterende komedie volgen en uiteindelijk krijgt Archie zijn identiteit terug en worden de criminelen achter de hele identiteitsdiefstalsituatie en duistere illegale operaties door de veelgeprezen held en zijn handlangers tot stand gebracht.

Wanneer de film begint, is de scène prachtig, een eenmansreddingsmissie waarbij Van Damme zijn iconische split tussen twee muren doet, zijn stealth-toegang, de beheersing van zijn butt-kicking-vaardigheden, zijn charisma terwijl hij zijn tegenstanders gemakkelijk verslaat in een enkele beweging trekt het publiek de film in. Dit is echt nostalgisch, vooral voor grote fans van de Muscles uit Brussel. Een andere iconische scène die slepende herinneringen oproept, is de pubscène waar Jean Claude het op de dansvloer doodt voordat hij kennis maakt met een voormalige collega uit zijn hooidagen Marguritte een rol van de Franse schoonheid Miou Miou. Hij breekt enkele bewegingen uit zijn 'Kickboxer'-film, een dans die hij heeft uitgevonden, het verdient misschien geen plaats bij de beste, maar het is zeker uniek en gedenkwaardig en hij lijkt altijd plezier te hebben wanneer hij het doet.



De muziek wordt uitstekend gebruikt, gaat hoger en sneller tijdens de actiescènes om de adrenaline op te pompen en wordt zachter wanneer er intense emoties in het spel zijn. De film raakt ook de thema's van opoffering. Kiezen tussen familie en je plicht jegens hun land. Ook het echte probleem van de angst om een ​​slechte ouder voor je kinderen te zijn. Richard Brumere zou liever de rol van vader delegeren aan een vriend en zijn familie van een afstand bekijken, omdat hij niet dacht dat hij een goed voorbeeld zou zijn voor zijn zoon.

De verhaallijn is best oké. Hoewel het een beetje standaard is zonder wow-factoren, een aantal inconsistente verhaallijnen en een aantal ongekleurde grappen die niet zo goed landen, werkt het nog steeds dankzij het charisma en de charme van de hoofdrol. Een aspect dat het publiek echter zou moeten verbazen, is het feit dat je blijkbaar geamuseerd moet zijn door het vermogen van Jean Claude om als andere mensen te klinken zonder software te gebruiken die eerlijk gezegd niet zo indrukwekkend is. Het is gewoon raar om JCVD ​​niet als zichzelf te horen klinken, aangezien zijn stem en accent een personage op zich is dat een bepaalde smaak toevoegt aan welke rol hij ook speelt.



Een gedenkwaardige scène die klassiek is van Van Damme moet zijn wanneer hij zijn zoon Archie bevrijdt uit de politiehechtenis. De jongen weet niet hoe hij moet rijden en een team delinquenten die erop uit zijn om hen beiden te vermoorden zit hen op de hielen. Dus Brumere pakt het stuur vanaf de doorgangszijde terwijl Archie speelt met het rem- en gaspedaal. Ondanks al het schieten en het geschreeuw van zijn zoon als ze wegkomen, slaagt Van Damme erin zijn klassieke kalme, gemakkelijke gezicht te behouden, helemaal geen druk, geen paniek, gewoon soepele berekende bewegingen.

Als het gaat om de montage, als iemand een fervent fan van de Belgische ster is geweest, zouden ze merken dat deze film meer jump-cuts per reeks heeft in vergelijking met eerdere films van Van Damme, vooral in de actiescènes. Hoewel hij er nog steeds redelijk goed uitziet en vrij goed beweegt, is de ster 60 jaar oud, en het is logisch dat er meer montage zou zijn en mogelijk gebruik zou maken van een stuntteam in vergelijking met zijn hooidagen.

Al met al is 'The Last Mercenary' een geweldige liefdesbrief aan Jean Claude Van Damme en zijn nalatenschap op de meest hilarische manier gepresenteerd, en in de film is de actiester zowel een intimiderende huurling als een liefhebbende vader. Het is eigenlijk Van Damme die alles doet waar fans van hem houden en bizarre delen van actiekomedie omarmt, zoals het verwisselen van kostuums van poolboy Jean-Claude naar Pornstache Jean Claude naar blonde pruik Jean Claude, die een absoluut genot zijn om naar te kijken.

'The Last Mercenary' is nu beschikbaar voor streaming op Netflix.

SCORE: 6/10

Wie Zijn Wij?

Bioscoopnieuws, Serie, Strips, Anime, Games