Door Hrvoje Milakovic /27 augustus 20214 september 2021 Op Netflix staat een Noorse serie genaamd Post Mortem: No One Dies in Skarnes. Het bevat onder meer thrillers, komedies en drama's. Oh, en het is ook een frisse kijk op het traditionele vampierverhaal. Deze serie uit Noorwegen is een waar pareltje.
Post Mortem: No One Dies in Skarnes is een nieuwe Noorse Netflix Original-serie. Seizoen 1 bevat slechts zes afleveringen met een looptijd van ongeveer 45 minuten, dus binge-watchen is niet lastig. Ja, je zult deze waarschijnlijk snel willen bekijken. Het is verslavend vanaf de eerste scène en afleveringen eindigen vaak met cliffhangers.
Er is ook wat subtiele humor die het allemaal naar huis brengt. De basisplot is gewoon een vampierverhaal met een twist. Hoewel er geen tanden zichtbaar zijn, is het verlangen naar bloed sterk. Die verbeterde zintuigen kunnen ook een groot probleem zijn als je plotseling wordt omringd door mensen die luid eten.
Lees hieronder verder voor mijn recensie van Post Mortem: No One Dies in Skarnes. Voor deze recensie heb ik alle zes afleveringen van seizoen één bekeken.
De eerste aflevering van deze serie begint met het lichaam van een jonge vrouw. Midden in een veld in de buurt van een klein Noors stadje wordt ze ontdekt. Is het mogelijk dat dit een natuurlijke dood was? Leeft ze nog? Nee, dat blijkt niet het geval te zijn. Ze wordt wakker op de autopsietafel, een scalpel stevig in haar ribbenkast.
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: als je hebt genoten van eerdere Noorse Netflix-aanbiedingen, zul je van deze serie genieten. Het heerlijk vreemde Home for Christmas speelt zich af in een kleine gemeenschap waar iedereen elkaar kent. Ragnarok speelt zich op dezelfde manier af in een klein Noors stadje met mystieke aspecten.
Post Mortem krijgt hopelijk meer seizoenen, zoals het geval was met de twee Noorse Netflix-programma's die eerder werden beschreven. In de daaropvolgende seizoenen kan Post Mortem ongetwijfeld worden uitgebreid. Als dat echter niet gebeurt, kan seizoen 1 op zichzelf staan en heeft het een goed einde.
Post Mortem: No One Dies in Skarnes (het laatste deel van de titel is een herhaald statement tijdens de show) bevat een fantastisch scala aan personages en getalenteerde acteurs. Kathrine Thorborg Johansen, die ik meteen herkende als de hoofdpersoon in Live, speelt de hoofdpersoon. Dit komt waarschijnlijk door haar rollen in de catastrofefilm The Quake (2018) en de Netflix-serie Ragnarok.
Hetzelfde kan gezegd worden van Elias Holmen Sørensen, die haar broer Odd speelt (die bekend zal zijn bij Lilyhammer-fans). Ja, dat is zijn naam, maar hij is niet wie hij beweert te zijn. Hij runt het uitvaartcentrum dat al eeuwen in zijn familie is, maar vanwege financiële problemen kan hij het misschien niet openhouden. Waarom? Omdat, zoals we allemaal weten, niemand sterft in Skarnes (Vreemd is degene die deze klacht regelmatig maakt).
In Post Mortem: No One Dies in Skarnes is Elias Holmen Sørensen fantastisch.
Maar ik moet Kim Fairchild benadrukken, die politieagent Judith speelt en fantastisch is. Serieus, deze vrouw is een totale knock-out. Haar gezichtsuitdrukkingen zijn op zichzelf al hilarisch, maar de zinnen die ze uitspreekt zijn dat evenzeer. Ik zou Kim Fairchild graag in meer Noorse Netflix-producties zien, dus ik plaats die wens nu gewoon in het universum!
Post Mortem: No One Dies in Skarnes is geschreven door Peter Holmsen, met Sofia Lersol Lund en yvind Rune Stlen die bijdragen aan bepaalde afleveringen. Beide schrijvers hebben eerder aan verschillende projecten gewerkt (waaronder televisieseries). Peter Holmsen, de maker van de show, regisseerde ook twee afleveringen (de twee laatste afleveringen van seizoen 1).
De eerste vier afleveringen werden geregisseerd door Harald Zwart, een Nederlands-Noorse regisseur met een indrukwekkende achtergrond. Hij regisseerde ook The 12th Man (2017), een oorlogsthriller die zich afspeelt in Noorwegen, evenals The Karate Kid (2010).
Het eerdere werk van Peter Holmsen bestond voornamelijk uit korte films, maar in deze serie blinkt hij uit. Dit kan te wijten zijn aan eerdere bekendheid met korte films. Ook moeten ze in korte tijd hele verhalen presenteren, zodat al het overbodige vet eruit wordt gehaald. Hetzelfde kan gezegd worden van deze serie, waarin de personages centraal staan.
Dat is het meest opwindende aspect van Post Mortem: Niemand sterft in Skarnes. Hoewel het een spannend vampierverhaal is over een vrouw die uit de dood ontwaakt om te beseffen dat ze nu naar bloed dorst, bevat het ook een aantal prachtige emotionele momenten en humor die je bezig zullen houden. Het verhaal vloeit prachtig voort en is vaak precies het tegenovergestelde van wat een typisch vampierverhaal zou kunnen inhouden.
Dit was een van mijn favoriete aspecten van Post Mortem: Niemand sterft in Skarnes. In de meeste andere vampierverhalen is de vampier extatisch over hun nieuwe vaardigheden. Dat is hier echter niet het geval. Live is perplex, doodsbang en onzeker over zichzelf als niet-mens. Mensen komen om als gevolg van haar verlangen naar bloed. Het is niet het ideale pad voor je leven om op een mooie ochtend te gaan, zoals dit personage laat zien.
Post Mortem: No One Dies in Skarnes is intrigerend, verontrustend en verdrietig tegelijk. Er zijn momenten van hulpeloosheid, gelach en dan een gevoel van naderend onheil. De serie haalt de perfecte klappen uit, en als je voorbij het vampierlabel kunt komen en op zoek bent naar iets anders, dan is dit de serie voor jou.
Hopelijk wordt Post Mortem een enorm succes en kunnen we in de nabije toekomst uitkijken naar meer Netflix-series van hem.
Op Netflix kun je Post Mortem: No One Dies in Skarnes bekijken.