Door Robert Milakovic /8 september 20218 september 2021 'Pulk' is een misdaadverhaal geschreven, geregisseerd en geredigeerd door Julian Filigno. De filmsterren Filigno, Christian McKenna, Dennis Lewis Haug, Mari Bensadoun, Alexandra Flores Matic, Mark Paci en Alfio Foti, en vele anderen. De film is op 3 december 2020 in de Verenigde Staten uitgebracht.
'Pulk' is een fragment van drie verhalen verbonden door een centraal verhaal over een jonge man genaamd Adrien Graham die werd gearresteerd voor de verdwijning van twee zussen. Als de film begint, wordt Adrien geïnterviewd door een journalist over de beschuldigingen die tegen hem zijn geuit. Hij is niet zo'n prater en de verslaggever zet het gesprek voort met minimale reactie van Graham. Het ontvoeringsverhaal wordt herhaaldelijk herhaald, verweven met de andere drie fragmenten van het hele verhaal.
Het eerste segment vertelt het verhaal van een gezin van drie, vader, zoon en moeder. Ondanks dat er heel weinig dialoog is, ziet dit gezin er bedroefd en disfunctioneel uit. Ten eerste lijkt het alsof ze helemaal geen interactie hebben met de buitenwereld. Ze zitten opgesloten in hun huis in het bos. De vader lijkt de zoon zonder enige reden pijn te doen. Hij heeft een vlek op zijn oog, hoogstwaarschijnlijk van de verwondingen die zijn vader heeft toegebracht. De moeder is als een zombie, zit altijd stil, zegt nooit een woord, haar gezichtsuitdrukkingen zijn leeg en ze doet niets anders in de film dan alleen fysiek aanwezig te zijn.
Op een gegeven moment vraagt de vader de zoon om van de grond te eten, blijkbaar omdat hij in de Zoo-zone was. Er wordt ons helemaal niet verteld waarom iedereen in dat gezin zich gedraagt zoals ze doen, hoe ze functioneren of wat het conflict is. Ergens in het verhaal is een omroeper over de tv te horen die vertelt en updates geeft over de Adrian Graham-zaak, mogelijk om een connectie te laten zien die het publiek pas in de laatste paar minuten van de film krijgt.
Het volgende deel van het verhaal begint met een jonge vrouw die autopech lijkt te hebben in een afgelegen gebied. Een man wiens gezicht nooit wordt getoond, komt haar helpen haar lekke band te repareren. Ze stompt hem meerdere keren en laat hem voor de dood achter. Dan zien we dezelfde vrouw als magazijnmedewerker die emotioneel pijn lijkt te hebben. Ze werkt alleen in een enorm magazijn; ze ziet er radeloos uit, wat we later leren van de brutaliteit van haar baas. Op een bepaald moment in het verhaal valt de werkgever haar seksueel aan tijdens een nachtdienst. Er is het constante gebruik van het woord anderen. Er is maar één ander meisje dat in het magazijn verschijnt. Ze ziet er ook depressief uit, zegt geen woord, pakt haar koffers en vertrekt.
Het laatste fragment gaat over een zelfdestructieve monteur. Als we aan hem worden voorgesteld, heeft hij een blauw oog dat behoorlijk in slechte staat is. Hij ziet er overdreven gestrest uit, beweegt zich als een zombie zonder doel met zijn hoofd laaghangend. Hij komt een poster tegen over iemand die is overleden, kijkt ernaar, lijkt licht aangeslagen en gaat weg. We leren later dat hij degene is die de overleden man met zijn auto heeft vermoord, de plaats van het ongeval heeft ontvlucht en nu probeert het land te ontvluchten.
De verhalen zijn inderdaad afzonderlijk interessant. Maar als geheel was het samenvoegen niet zo goed gedaan. De bewerking is niet de beste. Er zijn tonnen zwarte frames die als overgangen door de film fungeren. Dit zorgt voor een verbroken verbinding met de persoon die ernaar kijkt. Er is helemaal geen creativiteit bij het aan elkaar naaien van de opnamen. Het lijkt alsof iemand net is verteld om de film alleen maar in elkaar te zetten.
De opnames zijn ook niet creatief qua variatie en hoeken. De cameraman houdt het vooral bij de brede opnames. We zien nauwelijks de emotionele stukjes van de personages, omdat er nauwelijks close-ups zijn. Er zijn geen oprichtingsschoten of cutaways. Je kunt niet eens zien waar de verschillende locaties zijn; je voelt je erg claustrofobisch, wat, om eerlijk te zijn, de film erg saai maakt.
'Pulk' zou een misdaadverhaal moeten zijn. Het is langdurig en sleept door zijn looptijd. Er is niet genoeg dialoog die het verhaal vooruit had kunnen stuwen. Het is gewoon een reeks lichamen die doelloos rondbewegen. Men maakt helemaal geen verbinding met de personages omdat het publiek niet begrijpt wat hen dwarszit.
Het acteerwerk deed de film totaal geen recht, vooral het ontbreken van de dialoog. Van de uitvoeringen werd verwacht dat ze het verhaal interessant zouden vertellen, maar helaas gebeurt dat niet, en veel kijkers zullen merken dat ze amper 15 minuten in de film indommelen.
De film wordt in feite voortgebracht door de natuurlijke achtergrondgeluiden. Je hoort het geluid van een generator op de set die de lichten van stroom voorziet. Er is geen score voor de film. Gewoon muziek van gadgets gespeeld door de personages die leiden tot nul emoties, nul spanning, nul spanning.
Pulk van Zwaartekrachtondernemingen Aan Vimeo .
Tegen de tijd dat deze film zijn connectie met het hoofdverhaal onthult, is het te laat in de film, en het grootste deel van het publiek heeft het waarschijnlijk al opgegeven om ernaar te kijken. We leren dat een vrouw haar man vermoordde en vervolgens haar zoon, verwijzend naar hoe het eerste verhaal eindigde. Een jonge vrouw stak een man neer die kwam helpen een band te verwisselen. We leerden dit vanaf het begin van het tweede verhaal; hoewel we eerder niet wisten waarom. We komen er echter nooit achter wie de man precies is.
Aan het einde van de film wordt Adrian Graham vrijgelaten, daarbij verwijzend naar een gebrek aan bewijs. We zien hem comfortabel zijn auto pakken en naar een oud huis rijden, weg van de stad. Aan de achterkant van zijn vrachtwagen ligt ducttape en touwen, ook worden de beelden van het winkelcentrum getoond. Je kunt Adrien de verslaggever horen vertellen dat monsters op dit moment niet worden gebouwd, en niemand begrijpt waarom mensen doen wat ze herhaaldelijk doen, eraan toevoegend dat er niet altijd een reden voor actie is.
Over het algemeen is 'Pulk' geen spannende film. Ja, het concept is er, maar de manier waarop het is samengesteld, ontbreekt. Het heeft helemaal geen visuele aantrekkingskracht, geen spatje creativiteit, nauwelijks dialoog, en de meeste mensen zullen waarschijnlijk in slaap vallen bij het kijken naar deze film. Het faalde waar het een fatsoenlijk horloge zou zijn geweest.