Hollywood heeft een probleem met ondertitels. De Amerikaanse filmindustrie is bang voor ondertitels. Zozeer zelfs dat wanneer de gelegenheid zich voordoet, ze bereid zijn om een hele film opnieuw te maken in hun taal, als dat betekent dat ze er niet op hoeven te vertrouwen dat het publiek ondertitels van een film kan lezen. Voor kijkers buiten de VS is het een verbijsterende angst, omdat films in hun oorspronkelijke taal slechts een deel zijn van het ervaren van het medium. Voor een Amerikaans publiek en voor Amerikaanse filmproducenten doe je dat echter niet. Laten we Goodnight Mommy eens bekijken, nog een remake die het bestaan ervan niet kan rechtvaardigen.
Goodnight Mommy is een film geregisseerd door Matt Sobel, en het is de remake van de Oostenrijkse film met dezelfde naam, uitgebracht in 2014. De filmsterren Naomi Watts, en Cameron en Nicholas Crovetti. De film vertelt het verhaal van twee tweelingen die een vreemde situatie doormaken wanneer hun moeder, een actrice, thuiskomt na plastische chirurgie. De tweeling begint te vermoeden dat de vrouw achter het verband misschien niet hun echte moeder is, maar iets anders, iets monsterlijks.
De originele Goodnight Mommy werd uitgebracht in 2014 en werd geregisseerd door Veronika Franz en Severin Fiala, die sindsdien horrorfilms zijn blijven regisseren en die onlangs The Lodge uitbrachten, met in de hoofdrol Riley Keough. De film werd meteen beschouwd als een solide voorbeeld van het nieuwe soort horrorcinema dat een hoofdbestanddeel zou worden van studio's zoals A24. De film had een aantal geweldige beelden, maar het was meer gericht op het creëren van spanning en sfeer dan op het leveren van bloed of angstaanjagende wezens. Het is een van die films die meer suggereert dan wat het hardop zegt.
Dus toen het nieuws kwam dat iemand de rechten voor een remake had gekocht, waren er overal rode vlaggen. De originele film is een zeer solide stuk filmmaken en het voelt alsof een remake er niets aan kan toevoegen. De remake is nu uitgebracht en het antwoord op de vraag wat het aan het origineel toevoegde, was wat we allemaal verwachtten. Deze remake van Goodnight Mommy volgt het plot stap voor stap, maar mist de spanning en sfeer van de originele film. Het soort spanning en sfeer dat maar één keer en onder de zeer specifieke voorwaarden van een Europese film kan worden gerepliceerd.
Naomi Watts is een van onze favoriete en beste actrices die vandaag werkt. Helaas heeft ze de pech dat ze vast komt te zitten in hele slechte projecten. Ze schittert sowieso in alles wat ze doet, maar hier is haar talent niet genoeg om de film van begin tot eind te dragen. Haar optreden is geweldig, en de film besteedt meer aandacht aan het feit dat de moeder in de film iemand is vol ijdelheid die niet zo veel om haar zonen geeft. Dit is iets dat een subtekst is in de originele film, maar het wordt duidelijker gemaakt in deze remake.
De tweeling, de gebroeders Crovetti, hebben de afgelopen jaren hun tijd in de schijnwerpers gezien. Vooral Cameron heeft ontdekt dat hij ook de hoofdrol speelt in The Boys, een van de meest populaire shows op Amazon Prime-video . Als een paar zijn de twee niet de beste acteurs die er zijn, dat is zeker, maar dat hoeft ook niet. De rol is zo afstandelijk en koud gemaakt dat je niet echt iets speciaals voelt voor de kinderen. In het origineel voelde je een beetje schaamte en medelijden omdat deze kinderen lieten zien dat ze echt liefde nodig hadden, maar er werd niets aan hen gegeven.
Visueel volgt de film dezelfde technieken en probeert dezelfde sfeer als het origineel na te bootsen. Het mislukt omdat dit een Amerikaanse film is en de dingen op een heel bijzondere manier worden gedaan. Ondertussen is het origineel gemaakt in Oostenrijk, waar het ook op een heel bijzondere manier wordt gedaan. De film voegt niets toe als het gaat om de presentatie van het verhaal, dus je vraagt je af waarom de rechten oppakken om een film opnieuw te maken en er vervolgens niets interessants mee doen. Is het feit dat je hetzelfde verhaal bekijkt zonder ondertitels genoeg om deze film te rechtvaardigen?
Wanneer het einde komt en de wending zich afspeelt, voel je je hetzelfde als in de originele film. Niet omdat het goed gemaakt was, maar omdat de originele film ook dezelfde fouten in zijn verhaal heeft als deze remake. De wending zou verrassend moeten zijn, maar er zijn genoeg aanwijzingen in de hele film dat als het zover is, je je meer als 'eindelijk' voelt dan wat dan ook.
De remake van Goodnight Mommy herinnert eraan dat Hollywood moet begrijpen dat ze niet meer het centrum van de industrie zijn. Deze inspanningen om films uit andere landen opnieuw te maken en niets te doen om ze te veranderen of te verbeteren, moeten stoppen. Het veranderen van de gesproken taal van een film van Oostenrijks naar Engels is niet genoeg, daar zijn dubs voor. Misschien kun je er iets uit halen als je het origineel niet hebt gezien, maar toch is deze remake van Goodnight Mommy erg moeilijk om van te houden.