Review: Zack Snyder's Justice League (2021)

Toen de #ReleaseTheSnyderCut-beweging begon, leek het alsof niemand echt geloofde dat de druk die de fans uitoefenen op de leidinggevenden van Warner Bros. zou resulteren in iets anders dan vier jaar na Joss Whedon's bijna verschrikkelijke vertolking van het oorspronkelijke idee van Zack Snyder, hebben we eindelijk onze handen te pakken op de Justice League van Zack Snyder. Het was een geweldige rit en elk moment van het wachten was het echt waard, nu we het epos van Snyder hebben gezien, een meesterwerk van vier uur.

Allereerst moeten we het feit herhalen dat: Zack Snyder's Justice League is een compleet nieuwe film. Het volgt hetzelfde uitgangspunt en heeft enkele gedeelde scènes met de film van Whedon, maar het is een heel andere film. De aanpak is donkerder en veel breder, het verhaal is veel duidelijker en alle elementen vormen samen één logische eenheid, met weinig tot geen onbeantwoorde vragen of vreemde momenten. Dus als je dacht dat dit slechts een langere versie was, is dat niet zo – het is in elk opzicht een compleet andere film.

Hoe zijn we zelfs op het punt gekomen waarop dit epos werd uitgebracht op HBO Max? Het is eigenlijk een lang verhaal, dat begon lang geleden met Zack Snyder's Man van staal , de film waarmee de DC Uitgebreid Universum (DCEU) . Snyder, beroemd om zijn eerdere stripboekaanpassingen wachters en 300 , werd gekozen als de man die verantwoordelijk was voor het maken en ontwikkelen van de DCEU op grote schaal, en hij had ook de leiding over het Superman-personage.

Man van staal was grotendeels succesvol en de studio stond Snyder toe om een ​​vervolg te maken. de controversiële Batman v Superman: Dawn of Justice , verdeelde fans en critici, waarbij sommigen het prezen als een meesterwerk van stripboekcinema (vooral Snyder's uitstekende Ultimate Cut), terwijl anderen het als een verwarrende mislukking beschouwden. Wat de waarheid ook mag zijn, Snyder werd ingehuurd om er twee te schrijven, te regisseren en te produceren Justice League films, die zijn Superman-saga moesten afronden, aangezien alle vier de films in wezen een grote, op Superman gerichte verhaallijn presenteerden, die ook de deur zou openen voor andere personages, net als Batman tegen Superman deed voor Wonder Woman (en ook andere toekomstige Justice League-leden, die in cameo-rollen verschenen).

De productie van Justice League was een zeer vervelende gebeurtenis. De visie van Snyder was, zoals altijd, veel donkerder en humeuriger dan de studio-executives - die zich gedeeltelijk zorgen maakten over het gebrek aan licht van de film in vergelijking met De populaire films van Marvel – gewild en dit veroorzaakte veel problemen tijdens de productie. Toch zou het idee zijn doorgegaan als Snyders persoonlijke tragedie er niet was geweest, waardoor hij de productie moest verlaten. De studio bracht Joss Whedon ( Avengers ), die de film afmaakte en verklaarde dat hij trouw bleef aan de versie van Snyder, maar het bleek een heel andere film te zijn. Snyder kreeg nog steeds de enige regie-krediet, terwijl Whedon krediet kreeg als co-schrijver. De film flopte, zoals verwacht, en de studio besloot het idee van verder te schrappen Justice League een tijdje films.

En toen gebeurde het - het internet was vol nieuws dat er een zogenaamde Snyder Cut van de film bestaat. De originele versie van Snyder was naar verluidt klaar, behalve voor bewerking na de productie en CGI, wat betekende dat de studio eigenlijk een voltooide film had die wat extra werk nodig had. En toen gebeurde het - opnieuw. Met de hulp van de teasers en provocaties van Zack Snyder begonnen de fans de #ReleasetheSnyderCut-beweging, die een wereldwijd fenomeen werd. De fans zetten Warnes Bros. onder druk om het af te maken en vervolgens Snyder's versie van de film uit te brengen, die naar verluidt veel anders en veel beter was dan de versie van Whedon. En wat is er gebeurd?

Na jaren van lobbyen kregen de fans wat ze wilden, toen Warner Bros. en HBO aankondigden dat de beruchte Snyder Cut inderdaad ergens in 2021 op HBO Max (of HBO GO als je in Europa en elders bent) zou worden uitgebracht. Snyder deed wat reshoots, hij nam extra scènes op met de originele acteurs, voltooide de postproductie en kondigde aan dat zijn originele, 4 uur durende versie van de film degene zou zijn die de fans uiteindelijk zouden zien. Dit was een zeer ambitieus plan en na geruchten dat de film zou worden uitgebracht als een vierdelige miniserie, bevestigde Snyder dat zijn Justice League zou worden uitgebracht als een film van 4 uur. En tot slot - het deed het en we kregen de kans om het te zien!

Nu, ik schrijf dit direct na het kijken, dus ik ben nog steeds behoorlijk onder de indruk, daarom is dit zo moeilijk om coherent te schrijven, maar we zullen ons best doen. Wat wisten we van? Zack Snyder's Justice League voordat we het hebben gezien? We wisten dat het veel extra materiaal zou bevatten, we wisten dat het slechts een ruw deel van de versie van Whedon zou bevatten en dat het een compleet nieuwe film zou zijn. Van al het nieuwe materiaal waarvan we wisten dat het zou komen, wisten we al van de verwijderde personagescènes (Flash's ontmoeting met Iris West, Aquaman's ontmoeting met Mera en Vulko, Cyborg's uitgebreide verhaallijn, enz.), maar Snyder slaagde erin ons te verrassen.

De hoofdlijnen van het verhaal zijn hetzelfde: geconfronteerd met een kosmische dreiging na de dood van Superman, probeert Batman andere metahumans te verzamelen om deze dreiging te bestrijden; tegelijkertijd arriveert een kosmische schurk, Steppenwolf, op aarde om de moederdozen te verzamelen en de planeet te veroveren. En hoewel dit idee in de eerste plaats van Snyder was, heeft Whedon het praktisch verlamd en we hebben het grootse plan van Snyder nooit in actie gezien, zowel vanwege de interventies van Whedon als omdat de studio de looptijd van de film heeft verkort.

Het verhaal is meer dan samenhangend en compleet, wat een van de grotere problemen was met Batman tegen Superman voor de meeste fans en critici, als je de Ultimate Cut niet als canon meetelt, omdat die snit extra materiaal bevat dat het verhaal aanvult. Justice League is daarentegen in zijn 4 uur durende versie een compleet verhaal, van begin tot eind.

Het lijdt geen twijfel dat Snyder onbeantwoord laat, hij beantwoordt zelfs enkele vragen uit de vorige films (zoals een deel van het verhaal rond de moord op Jason Todd door de handen van de Joker, zoals te zien in Batman v Superman) en hij portretteert een werkelijk geweldig verhaal dat boeit je zo dat je eigenlijk niet het gevoel hebt dat de film vier uur duurt.

Het is verbazingwekkend als het je lukt om een ​​verhaal dat al bekend is, vier uur lang te maken zonder pauzes (onze versie had niet die pauze van 10 minuten die in eerdere artikelen werd genoemd), en het lijkt alsof het een standaard was film die je in één lange take kunt bekijken. Het is absoluut verbazingwekkend wat Snyder met dit verhaal heeft gedaan, hoe hij het minutieus heeft gemaakt en hoeveel emotie hij erin heeft gestopt, en dat is het eerste waarin deze film grondig slaagt.

Wat betreft de technische aspecten van deze film, Zack Snyder heeft zichzelf in zekere zin overtroffen. de schaal van Justice League kon alleen worden vergeleken met de 3,5 uur durende onderbreking van wachters in termen van technische vaardigheid en ambitie. Snyder's stripboekaanpassingen zijn altijd heel specifiek geweest, omdat Snyder een stripboek-nauwkeurige benadering van zijn opnames heeft, waarbij hij zo trouw mogelijk aan de tekeningen wil zijn.

Dit is het beste te zien in wachters , die visueel zo nauwkeurig was dat het bijna eng was (op de best mogelijke manier natuurlijk). En terwijl Justice League is niet gebaseerd op een specifiek stripboek (hoewel de aftiteling veel namen onthult die het verhaal hebben geïnspireerd, waaronder Frank Miller, Grant Morrison en anderen), het voelt wel als een echt stripverhaal en iets dat je op de pagina's zou kunnen lezen van een DC Comics-publicatie.

Of je zijn aanpassingen nu leuk vindt of niet (en die van jou echt overweegt .) wachters om een ​​waar meesterwerk te zijn!), is Zack Snyder waarschijnlijk de beste regisseur die je kunt vinden voor een stripboekbewerking die nauwkeurig is en trouw aan de strips; even ter verduidelijking, Marvel's films zijn niet echt directe aanpassingen van stripboeken en zijn op zichzelf staande filmische ervaringen, en daarom zitten ze niet echt in dezelfde groep als de films van Snyder.

Zack Snyder begrijpt zowel stripboeken als films en die ervaring, evenals zijn passie voor stripboeken, is waarom zijn aanpassingen zo goed en authentiek zijn. Ze voelen authentiek aan omdat Snyder de visuele magie van deze panelen probeert vast te leggen en ze tot leven te brengen op het grote scherm, en voor het grootste deel slaagt hij daarin.

Dit hielp hem ook bij het regisseren van zijn drie Superman-films ( Man van staal , Batman tegen Superman , Justice League ), aangezien dit geen directe aanpassingen zijn (hoewel Batman tegen Superman heeft veel de duistere Ridder keert terug referenties), maar ze voelen wel aan als een stripboek.

Het kenmerkende camerawerk van Snyder is slechts gedeeltelijk zichtbaar in deze film. De opnamen zijn namelijk realistischer, met natuurlijk licht en minder kunstmatige duisternis, zoals te zien is in zijn eerdere films, zoals wachters of 300 , maar zelfs Man van staal . Snyder is dergelijke opnamen niet helemaal vergeten, maar ze komen minder vaak voor in vergelijking met de opnamen die hij minder vaak in zijn werk gebruikt. En hoewel ik persoonlijk van die stijl hou, was de lichtere visuele ervaring een verfrissing en het paste perfect bij de film (om niet te zeggen dat Snyder zonlicht verkiest boven maanlicht, integendeel, maar de hele ervaring voelt natuurlijker aan).

Wat betreft de opnametechnieken, Snyder was altijd in staat om de perfecte veldgrootte te vinden om alle belangrijke verhalende elementen te benadrukken. Gecombineerd met de juiste hoeken, zagen sommige van deze scènes er behoorlijk indrukwekkend uit, zoals de aankomst van Batman op het GCPD-dak toen Gordon het signaal aanzette of het eerste gevecht tegen Darkseid. Dit is een ander aspect waar de kwaliteit van Snyder van pas komt, omdat hij het veld en de hoek kan gebruiken om een ​​prachtige visuele ervaring voor iedereen te creëren.

Een ander groot pluspunt is de CGI, die vrij gebruikelijk is in de film, maar niet overbodig of kunstmatig aanvoelt. Namelijk, de scènes waarin CGI werd gebruikt, waren zo episch in hun reikwijdte en prachtig in hun visuele aspect dat je Snyder niet echt de schuld kunt geven van het gebruik van zoveel CGI. Deze scènes brachten, interessant genoeg, het beste naar voren dat de film te bieden heeft en demonstreerden niet alleen de unieke visie en aanpak van Snyder, maar ook de verbazingwekkende reikwijdte van zijn ideeën en zijn creatieve genialiteit.

Net als alle andere aspecten is de CGI minutieus en met grote precisie gedaan en elk element had zijn rechtmatige plaats in de film. Dit hangt ook samen met het productieontwerp, aangezien veel locaties zijn gemaakt met behulp van CGI (het paleis van Darkseid is in dit opzicht behoorlijk indrukwekkend), maar we moeten ook de daadwerkelijke locaties prijzen, omdat ze ook Snyders genialiteit tonen in zijn benadering van de film.

De muziek van Junke XL (Tom Holkenborg) paste episch bij de sfeer van de film, vooral de compositie die werd gebruikt tijdens de strijd van de League tegen Steppenwolf, maar we moeten hier wel zeggen dat we de score van Zimmer missen en dat we graag nog een samenwerking hadden gehoord tussen de twee, zoals we deden in Batman tegen Superman .

Al met al heeft Snyder geweldig werk geleverd wat betreft de technische aspecten en dat is het tweede pluspunt van de film. De hele ervaring voelt meer als een stripboek, maar tegelijkertijd ook authentieker. De hele reikwijdte van Snyder's wereld is gewoon zo geweldig, en er is absoluut geen aspect waarin het de film van Whedon niet verslaat, maar ook een heleboel andere stripboekaanpassingen die we de afgelopen jaren hebben gezien.

Wat de personages betreft, Zack Snyder's Justice League is een verlossing voor alle personages die er een nodig hadden vanwege hun eerdere optredens in de DCEU, zelfs de Joker van Jared Leto (ja, je hebt het goed gehoord!). Snyder, hoewel hij meer een verhalende regisseur is, besteedt veel aandacht aan zijn personages en ondanks enkele controversiële momenten (zoals de veranderingen in wachters of de beruchte Martha-scène, die eigenlijk logisch is, maar dat geeft niet, deze personages zijn meestal met veel zorg gemaakt en deze film is daar een goed voorbeeld van.

Wat de toch al geliefde personages betreft, kregen Batman, Superman, Wonder Woman en Aquaman allemaal een briljante behandeling in deze film en een behandeling die hun rollen liet zien en hoe hun eigen persoonlijkheden zich beter aanpasten aan het verhaal in de film van Whedon. In tegenstelling tot die versie liet deze film ons precies zien waarom deze personages zijn zoals ze zijn, het benadrukte hun verhalende rollen (vooral die van Batman) en hoe elk van hen perfect in Snyder's grote puzzel past. Snyder's behandeling van hen was absoluut fantastisch en het was een waar genot om ze weer te zien.

Zoals we al zeiden, kregen veel andere personages hun rechtmatige rol in deze film en werden ze veel beter geschreven en geregisseerd dan in de eerdere films. Dit geldt meestal voor Cyborg van Ray Fisher, wiens verhaal werd uitgebreid en met zoveel emotie werd geschreven dat het een beetje een centraal punt van de film werd. Cyborgs overgang van zoon naar monster naar held is iets wat Snyder behoorlijk goed heeft uitgevoerd en daar kunnen we hem alleen maar om prijzen. De boog van The Flash kreeg ook veel nieuwe diepte en het personage kreeg eigenlijk veel emotionele diepte, in tegenstelling tot het komische reliëf dat hij in de versie van Joss Whedon was. Als dit de versie is waar ze mee gaan, in de solofilm (en we hopen oprecht dat het zo is), wordt het geweldig.

Een ander personage dat veel meer ruimte kreeg - en we genoten van elk moment van hem in de film - was Alfred van Irons, die zelfs beter was dan eerder, waardoor Irons meer ruimte kreeg om zijn acteervaardigheden te tonen in een omgeving die volledig bij hem paste.

Er is veel gedaan in de nieuwe Knightmare die Bruce Wayne had aan het einde van de film, waar zowel Deathstroke als Joker verschenen, waarbij de eerste een absolute badass was en de laatste een personage dat net zo griezelig was als Ledger's versie van het personage. Persoonlijk dacht ik niet dat ze Ayer's Joker konden verzilveren, maar wat Snyder in deze ongeveer 3 minuten deed, is meer dan Ayer deed in de hele film. De Joker was eindelijk wat hij moest zijn en dit is de versie die we aanvankelijk wilden zien. Snyder deed hier het onmogelijke, let wel, en dat is echt iets geweldigs.

De hoofdschurk, Steppenwolf, werd zelfs eng in deze film, dankzij de originele CGI-versie van Snyder die voor de film werd bewaard. Hij was donkerder, enger en zag er monsterlijker uit, maar toch voelde hij zich menselijker en authentieker dan Whedon's ingerichte versie uit de originele film. De vocale interpretatie van Hinds deed er hier echt toe, evenals de motion capture, die Steppenwolf tot een echt dreigende tegenstander maakten. Het laatste gevecht van de League tegen hem was ook verbazingwekkend en werd uitgevoerd in een superieure modus in vergelijking met de versie van Whedon, met een veel donkerder einde.

De toevoegingen waren ook geweldig. Darkseid was zelfs beter dan we hoopten dat hij zou zijn, DeSaad was ook meesterlijk crafter en het Apokolips-hof was echt geweldig in elk aspect, daarom willen we er in de toekomst meer van zien, ondanks de bevestiging van Snyder wat Warner niet heeft onmiddellijke plannen voor een vervolg. Martian Manhunter had een erg leuke rol en zijn introductie werd op de meest soepele manier gedaan, zowel met zijn eerste onthulling als met het naderen van de competitie.

Nu hebben we al gezegd dat de film veel donkerder is dan Whedon's rare mashup van ... wat het ook was ... maar het was zeker niet zo donker als je zou verwachten van een Zack Snyder-film. Zeker, de film heeft zijn R-rating volledig verdiend en het is veel grafischer en bloediger dan de versie van Whedon (wat een andere manier is waarop het lijkt op een stripboek), maar het is niet zo donker als een van beide Man van staal of Batman tegen Superman , wat eigenlijk goed werkte, als Justice League is een film – zoals Batman meermaals stelt – over geloof (en hoop). Het draait allemaal om geloven dat het juiste kan worden gedaan en dat het is gedaan, zowel met deze film als erin.

Maar wat deze film echt onderscheidt van de film van Whedon, maar ook van veel andere stripboekfilms, is dat het een ziel heeft. Aan elk schot kon je zien dat dit van Snyder was goed gedaan , zijn grote project. Hij is een regisseur die een briljant verhaal kan maken, met als belangrijkste punt dat zijn verhalen meestal te lang zijn voor een standaardformaat (zoals deze recensie...), maar als je het geluk hebt om zijn hele visie te zien, zul je op alle mogelijke manieren versteld staan. En dat is wat hij deed met Justice League hier, maar wat belangrijker is - hij gaf de film een ​​ziel.

Alle personages en hun bogen, het verhaal, de technische precisie - dat alles zorgt voor een geweldige filmische ervaring waarvan je in één keer kunt genieten, ook al duurt het vier uur. In tegenstelling tot de generieke film van Whedon, Zack Snyder's Justice League heeft echte emoties, zichtbaar in de personages en hun reacties in de hele film, emoties die je ook boeien en je in de film trekken, en een ziel die gewoon te mooi is om te negeren.

De film was opgedragen aan de overleden dochter van Snyder, Autumn, wat een emotioneel afscheid was, aangezien hij zijn beste film tot nu toe aan zijn dochter opdroeg. Het was echt een emotionele en geweldige ervaring, zowel voor hem als voor ons.

Zack Snyder's Justice League is, naar onze mening, een van de beste stripfilms in de geschiedenis. Het is zoveel beter dan de versie van Whedon dat de laatste er in vergelijking hiermee uitziet als een productie op C-niveau, maar het verdient ook een plek bij de beste. Het was een passieproject voor Snyder en hij slaagde erin om ons te laten zien hoeveel hij van deze film hield en we danken hem door er van te houden. Het is misschien niet perfect, het kan een vervolg vereisen dat we misschien nooit zullen zien, maar Zack Snyder's Justice League is een historisch precedent over hoe fans kunnen krijgen wat ze willen en hoe een kunstenaar uiteindelijk zijn kunst aan de wereld kan laten zien, ondanks de financiële elementen van de moderne cinema. Bedankt, Zack, voor deze film en we hopen oprecht dat we er eerder eerder dan later meer zullen zien!

BEOORDELING: 10/10