’Shaman King’ Review: levendige kleuren en fantastische muziek

Langverwachte, langverwachte, dit zijn slechts een paar manieren om de Shaman King-reboot in 2021 te definiëren. De serie, aanvankelijk gepubliceerd als een manga door Hiroyuki Takei, was een favoriet van veel kinderen in de vroege jaren 2000. Het heeft een meeslepend themanummer, een uniek krachtsysteem en een gevarieerde cast van personages. De ontzagwekkende run eindigde echter lang voordat anime en manga wijdverspreide steunpilaren van de huidige popcultuur werden.

Dus stel je de verbazing van iedereen voor toen begin juni 2020 een trailer verscheen voor de bijna onmogelijke remake van Shaman King. Het eerste seizoen van Netflix verschijnt op 9 augustus 2021, ruim een ​​jaar na de verrassende aankondiging. Er zijn veel vragen gerezen als gevolg van de verspreiding ervan. Is de plot verschoven? Hoe uniek is deze frisse remake? Is het superieur aan het origineel? En, belangrijker nog, is het de moeite waard om naar te kijken?

Wat is Shaman King?

Om deze wederopstanding goed te kunnen waarderen, moet men eerst het kernidee van de serie begrijpen. Het gaat over een jong kind op reis om de 'Sjaman King' te worden, een titel die alleen wordt toegekend aan degenen die een toernooi dat eens in de 500 jaar wint. Onderweg ontmoet hij anderen die op hem lijken: sjamanen die hetzelfde doel nastreven. Hier komt de afwisseling om de hoek kijken. Er zijn personages van over de hele wereld - van China tot Duitsland, Egypte tot Engeland en zelfs fictieve Indiaanse stammen - die allemaal deelnemen aan het toernooi.

Shaman King in het verleden en heden

Het nostalgische element draagt ​​bij aan veel van de positieve aspecten van deze serie. Met zijn regie, een van de meest herkenbare kenmerken, de muziek, haalt hij gelijkaardige tonen uit de eerste reeks. Yuuki Hayashi, bekend van zijn werk aan My Hero Academia en Haikyuu!, voegt zijn flair zelfs toe met een nostalgische soundscape die doet denken aan zijn eerdere werken. Bovendien speelt Megumi Hayashibara het nieuwe openingsnummer op dezelfde manier als in 2001, terwijl sommige van de vorige themanummers tijdens specifieke afleveringen worden afgespeeld.

Bovendien doen zowel de Japanse versie als de Engelse dub een gezamenlijke poging om de originele cast nieuw leven in te blazen. Desondanks zijn specifieke veranderingen in stemacteurs en stemaanwijzingen onvermijdelijk. Over het algemeen is het duidelijk dat iedereen er hard aan werkt om deze nieuwe serie dezelfde sfeer te geven als de vorige. Aan de Japanse kant is dit vooral effectief, vooral met Romi Park en Hayashibara die respectievelijk Ren Tao en Anna Kyouyama spelen. Zelfs Youko Hikasa, die Yuuko Satou vervangt als de stem van Yoh Asakura, doet haar best om het lome en comfortabele karakter van het personage te behouden.

Helaas kan hetzelfde niet gezegd worden voor hun Engelse equivalenten, die onhandige bezorging hebben van Tara Sands als Anna en vreemde cadanskeuzes voor personages zoals Ryunosuke Umemiya. Enkele van de betere opties voor de Engelse dub van deze aanpassing zijn de vocale aanpassingen voor Yoh en Ren.

De emotionele hartslag van het verhaal wordt intact gehouden dankzij de muziek en uitvoeringen van de Japanse stemacteurs. Een van de dingen waar deze serie in uitblinkt, is het creëren van de juiste sfeer. Shaman King presenteert het concept van natuur en spiritualiteit door middel van beelden en muziek met een beetje meer elegantie en verfijning dan de manga en zijn eerdere vertaling, dankzij heldere kleuren en rustgevende instrumenten. De nieuwe grafische stijl, samen met de soundtrack van Hayashi, zet effectief de toon voor elke scène.

De komedie zelf is vele decennia oud, vol met clichés uit de late jaren 1990 en vroege jaren 2000. Gelukkig voor deze serie zijn veel van hen nog steeds even effectief als altijd in het opwekken van gelach bij het publiek, en het herbeleven van sommige van deze grappen is erg verfrissend. Het helpt enorm dat de stemartiesten aan beide kanten van de Japanse en Engelse vertalingen hun tekst afleveren met dezelfde zekerheid als jaren geleden, waarbij de eerste effectiever is dan de laatste. Sommige van de andere oude grappen kunnen soms oubollig en verontrustend zijn, maar ze zijn zeldzaam.

Het tempo van Shaman King is snel; een bijzonder opvallende productiekeuze is dat sommige afleveringen afzien van de eindcreditsequentie ten gunste van extra verhaallijnruimte. Ik heb gehoord dat de anime uit 2001 wat extra vulling bevatte omdat het een product van zijn periode was. In tegenstelling tot de 2011-versie van Hunter Hunter, die op dezelfde manier probeerde over bogen te rennen die eerder in de incarnatie van 1999 werden behandeld, glijdt Shaman King in chaos door het gebrek aan overgangen.

Door de snelheid voelen de meeste discussies aan als een informatiedump; elke tekenregel is expositie na expositie. Er zijn momenten waarop het tempo vertraagt ​​tot iets meer beheersbaar. Dit helpt kijkers zich snel aan te passen aan de snelheid van de verhaallijn in het hedendaagse tijdperk van binge-watching. Dit heeft echter als nadeel dat het hoge tempo de kijkers snel kan verslijten.

Een ander groot probleem met deze serie is de lage kwaliteit van de kunst en animatie. Shaman King zit vol met stilstaande beelden en vreemd gevormde mensen, zoals te zien aan scherpe gelaatstrekken en bobbleheads in actiescènes. Er zijn ook veel statische opnamen die zijn herhaald. Hoewel dit niet ongebruikelijk is in animatie, valt het meer op omdat het vele malen in één aflevering voorkomt, slechts een paar minuten uit elkaar. Zelfs volgens anime-normen, wanneer dergelijke problemen onvermijdelijk zijn vanwege financiële beperkingen, is de kunstdistributie relatief slecht.

Er is veel leuks aan deze film, met zijn liefde voor komedie,v. Zowel Japanse als Engelse stemacteurs doen uitstekend werk door hun rollen opnieuw te bekijken en de personages waar nodig een nieuwe draai te geven. Bovendien is het uitgangspunt op zich al een fascinerend begrip. Dit alles wordt echter volledig overschaduwd door slechte productiebeslissingen. Of het nu de moeite waard is om te zien of niet, ik kan alleen maar zeggen dat je een veel betere tijd zult hebben door simpelweg de manga te lezen.

Shaman King is nu te zien op Netflix.

SCORE: 6/10