Moet je Dragon Ball Z of Kai kijken?

Het kan verwarrend zijn voor een nieuwe fan om de wereld van Dragon Ball Z te betreden. Dit is een van de meest boeiende en actievolle verhalen die ooit op het scherm zijn verschenen. Een hele generatie kinderen en tieners groeide op met de oude versie van Dragon Ball Z op Cartoon Network's Toonami. Dus je vraagt ​​je misschien af, moet je Dragon Ball Z of Kai kijken?

Dragon Ball Z is langer, met veel meer opvulling en saaie momenten, maar de uitbetaling is bevredigender. Voeg daarbij de uitstekende soundtrack, en je begrijpt waarom we deze aanbevelen voordat je gaat kijken Dragon Ball Kai .

Zeker, DBZ heeft zijn gebreken. Het wordt geplaagd door opvullers, inconsistente nasynchronisatie, scriptwijzigingen en een iets lagere resolutie. Het is echter raadzaam om eerst DBZ te kijken, voordat je de modernere, originelere versie bekijkt: Dragon Ball Kai.

Hier is een beetje verduidelijking, zodat u de rest van het artikel gemakkelijker kunt volgen:

Dragon Ball Z – de originele release, beschikbaar in zowel het Japans als het Engels. De meeste punten zullen echter gericht zijn op de oude, niet-gemasterde Engelse dub

Dragon Ball Kai – de moderne release van DBZ, zonder enige opvulling. Het bevat de originele soundtrack van de show en een onbewerkt script.

Moet je Dragon Ball Z of Kai . kijken

Hier zijn enkele van de belangrijkste verschillen tussen de series en waarom het het beste is om eerst DBZ te kijken:

Hoewel dit in eerste instantie misschien een nadeel lijkt, was Dragon Ball Z een puinhoop toen het voor het eerst werd uitgezonden. Japanse media kunnen vrijheden nemen met veel meer dingen in vergelijking met Amerikaanse programmering. In de originele Japanse show was er een gezonde hoeveelheid bloed en bloed, vloeken en zelfs negatief gedrag van de hoofdrolspelers zelf.

Eenmaal in Amerikaanse handen, werd de show zwaar bewerkt om meer op een superhelden-saga te lijken. De maker van de serie wilde Goku afschilderen als een diep egoïstisch personage.

Zijn biologie is die van een Saiyan. Elke cel in het lichaam van een Saiyan zorgt ervoor dat hij om twee hoofdzaken geeft: vechten en eten. Anders tonen ze een volledige minachting, zelfs voor biologische familie. Ze paren meer als reptielen, en geven er niet om wat er met hun kinderen gebeurt nadat ze zijn geboren. Een andere nauwkeurige manier om Saiyans te beschrijven, is Spartans in Space.

Goku's hersentrauma wist zijn boosaardige aard uit en zorgde ervoor dat hij zijn sadistische liefde voor wreedheid verloor. Hij kanaliseert dat fanatisme echter in een toewijding aan competitieve gevechten.

Veel internetmemes maken grappen over Goku's gebrek aan zorg voor zijn kinderen of zijn slechte opvoedingsvaardigheden. Het is geen inconsistent kenmerk in de persoonlijkheid van de hoofdpersoon, het was gepland voor het begin. Toch kan dit feit een beetje schokkend zijn voor een westers tienerpubliek. De klassieke uitzending en dub van Dragon Ball Z verzachtte een deel van die invloed. Goku werd niet voor niets vaak de Japanse Superman genoemd. De redactie liet het zo lijken.

De soundtrack

Geluid speelt een zeer belangrijke rol bij geheugenopslag. Iedereen heeft wel eens een bepaald geluid gehoord, maar een vloedgolf van herinneringen en emoties overspoelt hun geest. Een paar tonen van een deuntje kunnen ons vele jaren terugbrengen naar een tijd waarin de wereld eenvoudiger leek.

Een soundtrack werkt het beste als je niet eens merkt dat hij er is. Bij het kijken naar een goede show moet de muziek opgaan in de actie zelf en een symfonie vormen van beweging en geluid.

Voor westerse Dragon Ball-fans worden die geluiden weergegeven door de Bruce Faulconer-soundtrack . De originele Japanse serie had behoorlijk wat legendarische deuntjes. Het resoneerde echter niet zo veel met mensen van buiten Japan.

Men kan stellen dat de Bruce Faulconer-score de show en de toon ervan beter weergeeft. Het is snel, luid en groter dan het leven. Het maakt slim gebruik van elektrische gitaar geluiden , pianonoten en gesynthetiseerd geluid.

Dat, in combinatie met de karakters die schreeuwen van woede, pulsen van energie op het scherm en omgevingseffecten, schetsen een effectief beeld. Je krijgt de indruk dat twee goddelijke wezens vechten, worstelend om elkaar te verslaan zonder de planeet die hen herbergt te vernietigen.

Het is de beste adrenalinestoot die je kunt krijgen terwijl je op je bank zit. Het is geen wonder dat tienerjongens dol zijn op Dragon Ball Z.

Alleen al voor de unieke, op maat gemaakte soundtrack, moet je eerst naar DBZ kijken.

Er zijn echter enkele nadelen. Deze weerspiegelen niet de soundtrack zelf, maar de montage van de show.

De Dragon Ball-anime is gemaakt met veel dramatische momenten van stilte en pauzes. Dramatische spanning werd versterkt door nerveus te slikken of gewoon onder de indruk, verslapte kaken.

De Engelse versie van DBZ is zo gemonteerd dat alle stiltes worden opgevuld, waardoor de spanning volledig wegvalt. Er zijn ook een paar scènes waarin het volume een beetje uit lijkt, en de muziek speelt over de lijnen van het personage. Toch ben je het aan jezelf verplicht om het te bekijken.

Dragon Ball Kai behoudt de originele soundtrack van de Japanse release. Voor sommigen weerspiegelt het het beste de toon van de serie en voegt het een meer mystieke sfeer toe aan dit mythologische avontuur.

Ik ben uniek onder de westerse kijkers, aangezien ik eerst de originele Dragon Ball-serie heb gezien en daarna naar Z ging. De dub van mijn land bevatte geen Amerikaanse soundtrack. Het nostalgie-argument valt flauw omdat ik niet eerst kennismaakte met de Engelse partituur. Toch is het mijn favoriet.

De animatie

Over de animatie valt niet veel te zeggen. Voor een gewone kijker zal er weinig verschil zijn in resolutie of helderheid. Het verschil zou veel schokkender zijn als je Kai zou vergelijken met de originele release. Het origineel is echter al lang uitgefietst, zelfs voor de Engelse dub. Begin jaren 2000 werd een geremasterde dvd-set van Dragon Ball Z uitgebracht met verbeterde beeldkwaliteit en ondersteuning voor breedbeeld.

De originele Engelse dub veranderde ook halverwege van studio, waarbij de hele cast van personages verschillende stemmen had. Het was destijds verwarrend voor de kijkers. De geremasterde DBZ-versie lost dat op, omdat de cast van Funimation de hele serie nasynchroniseert.

Gevolgtrekking

Tot op zekere hoogte is het proberen om kunst te beoordelen een vruchteloze bezigheid. Het hangt allemaal af van subjectieve gehechtheid, nostalgie en voorkeur. Dragon Ball Z is langer, met veel meer opvulling en saaie momenten, maar de uitbetaling is bevredigender. Voeg daarbij de uitstekende soundtrack, en je begrijpt waarom het zo populair is.

U kunt alle verschillen tussen Dragon Ball Z en Dragon Ball Kai in ons artikel. Ook als je iets wilt kijken zoals Dragon Ball Z we hebben een lijst met 10 beste anime, net zoals deze op die link.

Je moet Kai echter ook niet verwaarlozen. Het is een korte, originele bewerking die zeker na Z moet worden bekeken.