Door Hrvoje Milakovic /31 december 202131 december 2021 'Stay Close' is een nieuwe Britse misdaaddramaserie gebaseerd op de gelijknamige roman uit 2012 van de megaverkopende schrijver Harlan Coben.
De serie van acht afleveringen is vanaf 31 december beschikbaar om te streamen op Netflix en maakt deel uit van een vijfjarige deal die in 2018 werd ondertekend, waarbij 14 van Coben's romans worden aangepast in series die op de streaminggigant draaien.
'Stay Close' is de vierde keer dat het scherm wordt behandeld na 'Safe' in 2018, 'The Stranger' en 'The Woods' beide in 2020 en 'The Innocent' in de Spaanse taal in 2021.
De serie geregisseerd door Daniel O'Hara heeft hoofdrollen voor Cush Jumbo, James Nesbitt, Richard Armitage, die ook speelde in 'The Stranger', Sarah Parish, Eddie Izzard, Andi Osho, Daniel Francis, Jo Joyner, Bethany Antonio en Rachel Andrews.
Deze show begon met de productie in februari 2021 en eindigde in juli met filmen in en rond Manchester, Blackpool en Noordwest-Engeland.
'Stay Close' is een van die verhalen waarbij een lelijk en vermoedelijk vergeten verleden waarin vreselijke dingen plaatsvonden, terugkomt om degenen te achtervolgen die hun best hebben gedaan om de gebeurtenissen uit het verleden als water onder een brug aan te nemen.
Meghan, gespeeld door Cush Jumbo, is de goede vrouw in dit verhaal en leeft het beste van haar leven terwijl ze op het punt staat te trouwen met haar vriend van 16 jaar. Ondanks dat ze niet wettelijk getrouwd zijn, heeft het paar samen drie kinderen, die Meghan haar best doet om op de best mogelijke en normale manier op te voeden.
Hoewel ze misschien de perfecte echtgenote en moeder lijkt, heeft Meghan een verleden met een totaal andere naam en een carrière waarbij ze exotisch voor de dollar in een schaduwrijke bar danste.
De andere stukjes van de puzzel arriveren in de vorm van Meghan's oude vriend Lorraine gespeeld door Sarah Parish, een agent genaamd Broome een rol van James Nesbitt geobsedeerd door de zaak van een vermiste persoon die al meer dan tien jaar koud is, en Ray belichaamd door Richard Armitage , een shutterbug die nog steeds aan het bijkomen is van de verdwijning van zijn vriendin 17 jaar eerder, met zijn verlangen naar de waarheid nieuw leven ingeblazen wanneer hij iets bloederigs tegenkomt terwijl hij door zijn werk graaft.
Al deze personages hebben één ding gemeen, namelijk die cold case die de verdwijning zag van Stewart Green, gespeeld door Rod Hunt, die 17 jaar geleden in het niets verdween.
Deze zaak is de enige die detective Broome ooit niet heeft kunnen oplossen, maar hij is vastbesloten om de zaak tot op de bodem uit te zoeken en de betrokken partijen tot een goed einde te brengen.
Nu wordt een jonge man genaamd Carton Flynn vermist vanaf ongeveer dezelfde plaats, wat angst oproept en een aantal schuldige gewetens doet rammelen, evenals een mogelijke heropleving van het onderzoek.
'Stay Close' is niet zo sinister als sommige van het Britse thrillerpubliek eerder hebben meegemaakt, zoals 'The Red Riding Trilogy', omdat het een fantastische naadloosheid vertoont.
Het sap van Nesbitt is zijdezacht en het politiebureau waar Broome zijn onderzoeken uitvoert, heeft een komisch steriele glans. De verloofde van Meghan daarentegen, die niet is aan wie hij zichzelf portretteert, heeft iets met gekke T-shirts.
Deze intrigerende show heeft zijn basis in de film noir-traditie waarin personages niet in staat zijn om hun verleden te ontlopen, ongeacht hoeveel ze proberen, en ze geen manier lijken te vinden om zich te bekeren voor de zonden die ze hebben begaan, die beter zijn voor als ze in het verleden zijn achtergelaten.
De cast-uitvoeringen zijn fantastisch, vooral Jumbo, die het centrale punt van de serie vormt. Haar gezichtsuitdrukkingen impliceren duidelijk het gewicht van de situatie die haar personage in elke scène doormaakt.
Als een vrouw die liever wegloopt van haar verleden dan het naar voren te brengen, is Meghan het perfecte voorbeeld van een persoon met twee identiteiten die extreem zijn van elkaar.
De ene vertelt haar wilde verleden, terwijl de andere een treurig heden en vermoedelijk zalige toekomst belicht.
Nesbitt en frequente scènepartner Joyner hebben tijdens de serie veel plezier en gooien er een aantal behoorlijk smaakvolle grappen in die de show boeiend houden.
De serie is goed geregisseerd, vooral de belichting is uitstekend, de camerabewegingen en -hoeken zijn tot in de perfectie uitgevoerd, en de show blijft over het algemeen trouw aan de stijlfiguren van het genre van de mystery crime-thriller.
Terwijl ‘Stay Close’ langzaam zijn puzzel opbouwt, realiseert het publiek zich dat niemand zijn handen helemaal schoon is wat betreft de centrale gebeurtenissen van de cold case.
Door de uitstekende subliminale montage van gewelddadige gebeurtenissen uit het verleden door de doodse stiltes waar personages elkaar in het duister houden in een poging ervoor te zorgen dat de skeletten verborgen blijven in hun kasten, wordt de kijker uitgenodigd om zich voor te stellen en te speculeren over wat er met iedereen is gebeurd. deze mensen al die jaren geleden.
Hoewel 'Stay Close' fantastisch is uitgevoerd, van de cinematografie tot de uitvoeringen, de verhaallijn, montage en muziek, heeft de serie moeite om zijn gevoel voor geografie over te brengen.
De show slaagt er nooit helemaal in om de correlatie tussen de verschillende locaties duidelijk te laten zien, wat behoorlijk afleidend kan zijn, omdat je je zonder een gevoel van fysieke aarding begint af te vragen of de hoofdpersoon haar naam heeft veranderd en een paar blokken verwijderd is van haar oude leven, dat ze; heeft zoveel geprobeerd om weg te rennen van iets dat helemaal geen zin zou hebben.
'Stay Close' is zo gemaakt dat je er zeker van bent dat als je er eenmaal naar begint te kijken, ze niet meer kunnen stoppen. De gebeurtenissen van de ene aflevering leiden op zo'n meeslepende manier naar de volgende dat de kijkers geïntrigeerd raken door wat er daarna gebeurt.
Het is een vrij gedenkwaardige ontmoeting die een blijvende indruk achterlaat op het publiek door een sfeervolle omgeving te creëren die gespannen en dramatisch is zonder obsessief verslavend te zijn, maar tegelijkertijd aangrijpend.
Het is een fantastische show om te binge als je het nieuwe jaar ingaat en het is elke minuut waard die eraan wordt besteed. Elke aflevering duurt 45 minuten; dus vrij gemakkelijk om doorheen te gaan.