Het verhaal van Lúthien en Morgoth

Tolkien's Legendarisch is een van de grootste, meest populaire en meest interessante fictieve universums die we hebben. Het is - in zekere zin - de belichaming van een op fantasie gebaseerd universum en diende als een prototype voor alle latere vergelijkbare universums die deel uitmaken van het fantasiegenre. Het universum van Tolkien heeft veel mysteries en hoewel sommige onduidelijk zijn, zijn er enkele die zijn opgelost, maar die verdere verduidelijking nodig hebben. Een van de laatste is het verhaal van de Elfenmaagd Lúthien en Morgoth, de eerste Dark Lord in de Legendarisch . Hoe zijn ze met elkaar verbonden en wat is hun verhaal? Blijf lezen om erachter te komen.

Lúthien was een Elfenmaagd die, met haar geliefde, de sterfelijke Adan Beren, de Dark Lord Morgoth misleidde zodat Beren een Silmaril van zijn Iron Crown kon stelen. Beren moest dat doen om de goedkeuring van Lúthiens vader te krijgen om met haar te trouwen.

In het artikel van vandaag gaan we je vertellen wie Lúthien en Morgoth waren en wat hun exacte rol in de Legendarisch waren. Je gaat dan zien hoe hun verhalen met elkaar verbonden zijn en wat Morgoth aanvankelijk van plan was voor de Elf-maiden voordat ze erin slaagde te ontsnappen. We hebben veel informatie voor je opgesteld, dus blijf lezen tot het einde!

Wie is Luthien?

Lúthien, ook bekend als Lúthien Tinúviel, is een fictief personage gecreëerd door J.R.R. Tolkien die voorkomt in verhalen van zijn Legendarisch . Ze is een Elfenmaagd en de enige dochter van Grote Koning Thingol van Doriath, en Melian, een Maia. Ze was de eerste Elf die trouwde met een sterveling, Adan Beren. De belangrijkste bron voor haar verhaal is het verhaal Beren en Lúthien, wiens eerdere versies zowel in andere werken als in verzen verschenen.

Lúthien ontmoette Beren in de bossen van Doriath en ze werden meteen verliefd. Helaas wilde de vader van Lúthien zijn dochter niet aan een sterveling achterlaten. Om hem af te wijzen zonder zijn eed te verraden Beren geen kwaad te doen, vroeg hij laatstgenoemde om een ​​van de drie Silmarillen van Morgoth's Iron Crown. Lúthien werd opgesloten zodat ze Beren niet kon helpen, maar toen ze hoorde dat hij gevangen was genomen in Tol-in-Gaurhoth, slaagde ze erin te ontsnappen om Sauron te confronteren en Beren te redden, met de hulp van Huan, de hond van Valinor .

Dankzij de krachten van Lúthien zijn ze door de poorten van Angband gegaan nadat ze de grote weerwolf Carcharoth, die de poorten bewaakte, had laten slapen. Ze gaven zich over aan de troon van Morgoth en Lúthien slaagde erin, door haar dans en zang, Morgoth en al zijn dienaren in een diepe slaap te brengen, waardoor Beren een Silmaril van de IJzeren Kroon kon verwijderen. Maar terwijl ze vluchtten, slaagt Carcharoth erin de hand van Beren, die de Silmaril vasthield, af te bijten en in te slikken; verbrand door de kracht van de edelsteen, richtte het verwoesting aan in heel Beleriand, tot aan Doriath, waar hij werd gedood tijdens de wolvenjacht.

Tijdens deze jacht werd echter ook Beren gedood; stervende, bood hij de Silmaril aan Thingol aan, waarmee hij zijn belofte nakwam. De geest van Lúthien vluchtte vervolgens naar de Mandos-grotten en smeekte Mandos zelf om toestemming om Beren nieuw leven in te blazen. Het was het mooiste lied dat ooit in Arda werd gezongen, en het bracht Mandos ertoe om Beren een tweede leven te schenken, op voorwaarde dat Lúthien zelf sterfelijk zou worden. Ze woonden toen enige tijd in Doriath, voordat ze zich in Tol Galen vestigden, waar ze een zoon kregen, Dior. Met Dior stammen alle koningen van Númenor af van Lúthien.

Wie is Morgoth?

Morgoth, voorheen Melkor, is een fictief personage uit Tolkien's Legendarisch , een van de belangrijkste antagonisten van de serie. Oorspronkelijk was Melkor onderdeel van een Ainur; broer van Manwë, hij was de machtigste van de vijftien Valar, maar hij wendde zich tot het kwaad. Na het stelen van de fantastische edelstenen genaamd de Silmarils, kreeg hij later de bijnaam Morgoth Bauglir, de zwarte vijand van de wereld door de Elf Fëanor. Morgoth was de belangrijkste antagonist in de tijd van de Silmarillion , en zijn invloed zou in Middle-Earth blijven lang na zijn verdrijving uit Arda, met name door de acties van zijn dienaar Sauron.

Melkor was oorspronkelijk van dezelfde rang als Manwë en toch de machtigste van de Valar tot aan zijn ballingschap. Al heel vroeg keerde hij zich tegen het werk van Ilúvatar uit zijn verlangen om zijn eigen creaties voort te brengen en erover te heersen. Als een van de Ainur liet hij dissonante geluiden in de Great Creation Music stromen ( Alleen voor vogels ) en legde zo de basis voor de donkere kanten van Middle-Earth. Als de meester van hitte en kou gebruikte hij zijn krachten, niet om de wereld vorm te geven, maar om te proberen haar te onderwerpen.

Toen hij er niet in slaagde dit te doen door de weerstand van de andere Valar, werd hij verbitterd en probeerde vanaf dat moment alle werken van de anderen te vernietigen of te corrumperen. Op dat moment werd hij verbannen.

Op Arda vernietigde hij vaak de werken van de andere Valar en voedde hij veel van de kwaadaardige wezens op waarmee Elfen, Dwergen en Mannen in de daaropvolgende eeuwen het hoofd zouden bieden. Als gevolg hiervan verloor Melkor het vermogen om iets nieuws te creëren, zodat hij alleen kon imiteren en vervalsen wat eerder bestond. Veel Maiar, Elfen en Mannen werden door hem verleid of door onderdrukking tot zijn dienst gedwongen.

Aan het einde van de First Age, na de War of Wrath, wordt Melkor geketend door de Valar en verbannen naar de Timeless Void. In Middle-Earth bleven echter veel van zijn dienaren en wezens en gingen door met het uitvoeren van zijn wil; Sauron was een van hen. Eén profetie zegt dat Melkor aan het einde van alle dagen zal terugkeren en vermoedelijk in de Dagor Dagorath uiteindelijk zal worden vernietigd.

Het verhaal van Lúthien en Morgoth

Zoals gezegd is het verhaal van het Elfenmeisje – in zekere zin – verbonden met het verhaal van de eerste Dark Lord, aangezien Beren de taak kreeg om de vader van het meisje een Silmaril uit Morgoth’s Iron Crown te brengen. Dit werd als onmogelijk beschouwd, maar Beren en zijn maagd slaagden erin Morgot te misleiden en een van de juwelen te bemachtigen. Dit is hoe Tolkien de scène beschreef in De Silmarillion :

Toen gingen Beren en Luthien door de Poort en de labyrintische trap af; en samen de grootste daad verrichtten die door Elfen of Mensen is gedurfd. Want ze kwamen bij de zetel van Morgoth in zijn meest onderste hal die werd ondersteund door afgrijzen, verlicht door vuur en gevuld met wapens van dood en kwelling. Daar sloop Beren in wolfsvorm onder zijn troon; maar Luthien werd door de wil van Morgoth van haar vermomming ontdaan, en hij richtte zijn blik op haar. Ze liet zich niet afschrikken door zijn ogen; en zij noemde haar eigen naam, en bood haar dienst aan om voor hem te zingen, op de manier van een minstreel. Toen Morgoth haar schoonheid aanschouwde, bedacht hij in zijn gedachten een boze lust, en een plan dat duisterder was dan al het andere dat tot nu toe in zijn hart was gekomen sinds hij uit Valinor was gevlucht. Zo werd hij verleid door zijn eigen boosaardigheid, want hij keek naar haar, liet haar een tijdje vrij en schepte heimelijk genoegen in zijn gedachten. Plotseling ontweek ze zijn zicht, en uit de schaduw begon een lied van zo'n overweldigende schoonheid en van zo'n verblindende kracht, dat hij gedwongen luisterde; en een blindheid kwam over hem, terwijl zijn ogen heen en weer dwaalden, haar zoekend.

Zijn hele hof was in slaap gevallen, en alle vuren doofden en werden gedoofd; maar de Silmarillen in de kruin op Morgoths hoofd vlamden plotseling op met een gloed van witte vlammen; en de last van die kroon en van de juwelen boog zijn hoofd naar beneden, alsof de wereld erop werd gezet, beladen met een last van zorg, angst en verlangen, die zelfs de wil van Morgoth niet kon dragen. Toen sprong Luthien, die haar gevleugelde gewaad oppakte, de lucht in en haar stem viel als regen in plassen, diep en donker. Ze wierp haar mantel voor zijn ogen en liet hem een ​​droom zien, donker als de buitenste leegte waar hij eens alleen liep.

Plotseling viel hij, als een heuvel die in een lawine wegglijdt, en als de donder van zijn troon geslingerd, lag hij voorovergebogen op de vloeren van de hel. De ijzeren kroon rolde galmend van zijn hoofd. Alle dingen waren stil.

Als een dood beest lag Beren op de grond; maar Luthien, die hem met haar hand aanraakte, wekte hem op, en hij wierp de wolfshame opzij. Toen trok hij het mes Anrist; en uit de ijzeren klauwen die hem vasthielden sneed hij een Silmaril.

Toen hij het in zijn hand sloot, welde de glans door zijn levend vlees en zijn hand werd als een stralende lamp; maar het juweel onderging zijn aanraking en deed hem geen pijn. Toen bedacht Beren dat hij verder zou gaan dan zijn gelofte en alle drie de juwelen van Feanor uit Angband zou dragen; maar dat was niet de ondergang van de Silmarillen. Het mes Angrist knapte, en een scherf van het mes vloog tegen de wang van Morgoth. Hij kreunde en bewoog, en het hele leger van Angband bewoog zich in slaap.

Toen overviel Beren en Luthien, en ze vluchtten, achteloos en zonder vermomming, alleen maar verlangend om het licht nog een keer te zien. Ze werden niet gehinderd of achtervolgd, maar de poort werd tegengehouden om naar buiten te gaan; want Carcharoth was uit de slaap opgestaan ​​en stond nu in toorn op de drempel van Angband. Voordat ze hem in de gaten hadden, zag hij ze en sprong op ze af terwijl ze renden.

– De Silmarillion , Hoofdstuk XIX, Van Beren en Lúthien

Het vervolg van dit verhaal werd beschreven in Luthiens gedeelte van dit artikel, dus we gaan het hier niet herhalen, omdat je al weet wat er daarna gebeurde. We wilden je het precieze gedeelte uit het boek geven, zodat je voor jezelf kunt zien hoe het precies is gebeurd, voor het geval je dat nog niet hebt gedaan. Lees het boek zelf.

Wat was het duistere plan van Morgoth tegen Lúthien?

Er is een zin in de hierboven geciteerde alinea - Toen Morgoth haar schoonheid aanschouwde, bedacht hij in zijn gedachten een boze lust, en een plan dat duisterder was dan al het andere dat tot nu toe in zijn hart was gekomen sinds hij uit Valinor was gevlucht. – wat veel vragen opriep bij fans, aangezien Tolkien ons nooit expliciet vertelde dat Morgoths donkere ontwerp dat wel was. Welnu, hoewel we geen officiële bevestiging hebben, kunnen we zeggen dat we een antwoord hebben waarvan we denken dat het vrijwel zeker correct is.

De belangrijkste kwestie is namelijk wat donkerder had kunnen zijn dan de dingen die Morgoth al had gedaan, en hij deed een groot aantal behoorlijk gemene en vreselijke dingen. Dus, wat had hij het Elfenmeisje kunnen aandoen dat zou zijn gezien als het ergste wat hij tijdens zijn leven heeft gedaan? Welnu, u moet hier met twee feiten rekening houden. Allereerst werd het Legendarium geïnspireerd door middeleeuwse overlevering en de voorstellingen van bepaalde personages zijn vrij gelijkaardig aan hun voorstellingen in de middeleeuwse literatuur, vooral vrouwelijke karakters die als eerlijk en onschuldig worden beschouwd. Het tweede heeft betrekking op Tolkiens eigen, persoonlijke opvattingen over vrouwen. Hij had een heel ouderwetse, bijna Victoriaanse kijk op vrouwen en beschouwde ze in zekere zin als speciaal (zo niet eens heilig). Hij had ook erg ouderwetse standpunten over seks, daarom denken we dat onze uitleg logisch is. En hier is het…

We denken dat het de bedoeling van Morgoth was om Lúthien te verkrachten, vooral omdat Tolkien zelf stelt dat hij is overgenomen door een kwade lust. Aangezien Lúthien werd gezien als de mooiste onder de meisjes, een karakter van zo'n puurheid en schoonheid dat alleen al de aanwezigheid van Morgoth haar karakter verontreinigde, lijkt het vrij duidelijk dat Morgoth haar verkrachten een echt duister ontwerp zou zijn. Als we dat relateren aan de context van de werken, evenals Tolkiens opvattingen over seks en vrouwen, is het niet onlogisch om te concluderen dat hij de verkrachting van zo'n mooi meisje zou beschouwen als het duisterste wat Morgoth deed, als hij het echt had gedaan .

En dat was het voor vandaag. We hopen dat je het leuk vond om dit te lezen en dat we hebben geholpen dit dilemma voor je op te lossen. Tot de volgende keer en vergeet ons niet te volgen!