Ryan Murphy is zonder twijfel een van de meest productieve producers op het gebied van televisie. Slechts een paar weken geleden debuteerde zijn serie Dahmer met ongelooflijke aantallen, en toen bereikte de serie zelfs de top twee van live-actieseries op Netflix , alleen achter Squid Game. Murphy maakt al tientallen jaren een golf van zijn eigen creatie, en misschien wil je deze stijl, of misschien niet, maar zijn output is absoluut indrukwekkend, en hij zou overal als producer gerespecteerd moeten worden. Zijn nieuwe serie blijft binnen de grenzen van zijn stijl en biedt meer van wat mensen willen.
The Watcher is een serie geproduceerd door Ryan Murphy en gebaseerd op een artikel geschreven door Reeves Wiedeman, getiteld 'The Haunting of a Dream House'. Ja, dit betekent dat The Watcher weer een true-crime-serie is, een genre dat Murphy in de tweede helft van zijn carrière beroemd heeft gemaakt en dat ook grote aantallen heeft opgeleverd voor Netflix. Mensen kijken graag naar een fictieve hervertelling van duistere misdaad, en The Watcher volgt dezelfde route. Het vertelt het verhaal van een gezin dat naar hun droomhuis verhuist om te ontdekken dat het leven op die plek een nachtmerrie is.
In de serie spelen Naomi Watts, Bobby Cannavale, Luke David Blumm, Isabel Gravitt, Mia Farrow, Margo Martindale en Jennifer Coolidge. De indrukwekkende cast van veteranen komt de serie goed van pas omdat onze hoofdrolspeler, de familie Brannock, van overal moet worden aangevallen door een zeer vreemde verzameling individuen. De familie lijkt een huis te kopen dat iedereen in de buurt vereert als een soort tempel. Een vreemde obsessie omringt de geschiedenis van het huis, dus het gezin wordt meer gezien als indringers dan als eigenaren.
The Watcher heeft absoluut dat gevoel van komedie en schandaligheid dat een kenmerkend element is van elke Murphy-productie. De secundaire personages zijn allemaal groter dan het leven, en je kunt voelen dat er iets aan de hand is. Niemand die bij zijn volle verstand is zal een huis van deze omvang kopen zonder eerst te controleren of de buurt cool en vriendelijk is. Dit is echter een waargebeurd verhaal, dus je zou kunnen zeggen dat er mensen zijn die geen zin hebben om krankzinnige aankopen te doen, alleen voor de slagkracht.
Murphy schrijft en regisseert enkele afleveringen, dus deze serie heeft meer gemeen met zoiets als American Horror Story dan met Dahmer. Als je van de anthologiereeks houdt die Murphy de afgelopen twee decennia tot een begrip heeft gemaakt, zul je deze waarschijnlijk leuk vinden. De verzameling eigenzinnige personages lijkt soms te veel op tekenfilms, maar dit helpt alleen maar om het vreemde gevoel te versterken dat een van deze mensen verantwoordelijk zou kunnen zijn voor het lijden van onze hoofdrolspelers.
Het visuele ontwerp van de show is erg goed. Het huis zelf, hoewel prachtig, is bijvoorbeeld op zo'n manier opgenomen dat het er echt spookachtig uitziet. We krijgen het huis nooit helemaal van binnen te zien. Deze scherpe hoeken kunnen worden gebruikt om heel donkere dingen te verbergen, dus elke keer dat een personage zich op een van deze punten draait, ontstaan je verwachtingen. Je moet er klaar voor zijn, want er kan iets ergs aan de andere kant zijn. Ook de rest van de buurt biedt aardig wat sfeer. Het ziet er allemaal erg mooi uit, maar ook erg rot.
Naarmate het verhaal vordert, worden de personages steeds paranoïde en met slechts zeven afleveringen wordt de serie een waar baken van paranoia. Je kunt de personages niet verwijten dat ze op een bepaald moment tijdens de show hun verstand hebben verloren; je zou het ook kunnen verliezen als je te hard nadenkt over wie hen dit aandoet. Het maakt allemaal deel uit van het plezier, maar het mysterieuze deel van de show kan een beetje frustrerend zijn. Het creëren van een mysterie waar het publiek aan kan deelnemen, is erg moeilijk om te doen, en de show is misschien te veel aan de harde kant gegaan.
Natuurlijk zullen degenen die vanaf de eerste aflevering opletten, merken dat het antwoord er altijd was, ons in het gezicht starend, net zoals het personage van Naomi Watts zo vroeg in de serie zegt. Voor sommige andere leden zal het als een verrassing komen, maar het is moeilijk te zeggen of het einde bevredigend zal zijn voor de meerderheid van het publiek. Er kunnen mensen zijn die het teleurstellend of zelfs een anticlimax zullen vinden. Het hangt allemaal af van de stemming van het publiek op dat punt in de serie, meer dan wat dan ook.
Desalniettemin doen de acteurs allemaal geweldig werk en verkopen ze de situatie effectief. Naomi Watts is bijvoorbeeld de favoriete actrice geworden als het erom gaat een normaal persoon in een stressvolle situatie te brengen, en enkele hints van haar werk met David Lynch zijn voelbaar in het personage van Maria. Cannavale is een verworven smaak. Hij is goed, maar soms is hij te ruw en doet hij te hard zijn best om in de rol van een normale vader te passen.
The Watcher is niet perfect, maar het is weer een vermakelijke en aangrijpende serie van Mr. Ryan Murphy. Veel mensen zullen dol zijn op de mysteriefactor en zullen zichzelf vermaken terwijl ze proberen het antwoord te vinden. De serie heeft slechts zeven afleveringen, dus het blijft niet lang welkom. Het is een perfecte show voor het Halloween-seizoen en een perfecte binge-watch voor het weekend.