De jaren negentig waren echt een magische tijd voor anime. Het medium werd uiteindelijk geaccepteerd in de mainstream buiten Japan dankzij producties als Akira and the werken van Studio Ghibli , dus er werden steeds meer series uitgebracht met het oog op een Japans en buitenlands publiek. Animatie ging ook enorm omhoog, en dus zagen shows als Evangelion, Cowboy Bebop, Rurouni Kenshin en Trigun er beter uit dan ooit in het medium, vooral voor een tv-serie. Driehoeksstorm , nu beschikbaar op Crunchyrol , bereidt zich voor om precies dat nog een keer te doen.
Trigun Stampede is een anime-serie geproduceerd door Studio Orange en gebaseerd op de manga met dezelfde naam geschreven en geïllustreerd door Yasuhiro Nightow. De serie volgt het karakter van Vash the Stampede , terwijl hij door de planeet reist die bekend staat als No Man's Land, premiejagers vermijden die proberen de enorme premie boven zijn hoofd te verzilveren. Vash zal tijdens zijn reis verschillende bondgenoten ontmoeten en al snel zal zijn mysterieuze verleden hem inhalen. De serie is een samensmelting van alles wat westers is, naast een flinke dosis sciencefictionelementen.
Nightow heeft verklaard dat hij een grote fan is van westerse films, en dat zie je terug in elk aspect van Trigun als een verhaal. Onze hoofdrolspeler is een eenzame man met een mysterieus verleden die uiteindelijk ook een van de meest indrukwekkende schutters wordt die je ooit hebt gezien. De planeet waar het verhaal zich afspeelt is eigenlijk een enorme woestijn met kleine steden, corrupte burgemeesters, fascistische autoriteiten en nog veel meer. Alles in Trigun schreeuwt 'Western Genre' en toch voegt Nightow een dosis sciencefiction toe waardoor het verhaal echt opvalt.
Het andere belangrijke aan het verhaal dat Trigun zo'n sympathieke franchise maakt, is Vash zelf. Het hebben van de juiste hoofdrolspeler voor het juiste verhaal is altijd een zeer belangrijk element van elk verhaal. Geven we om dit personage? Willen we weten wat er met hem gebeurt? Vash laat je die vragen stellen, en we zijn er zeker van dat de meerderheid van de mensen er bevestigende antwoorden op zal hebben. Vash is misschien mysterieus en heel erg een eenzame wolf, maar hij is ook erg maf; hij ondermijnt zichzelf bij elke stap, en zijn zachtaardige ziel komt altijd naar voren.
De originele Trigun deed al die dingen al, en het resultaat is een show waar met veel plezier aan teruggedacht wordt door degenen die ernaar keken in de jaren 90 en zelfs in de jaren 00 hier aan de westkant van de wereld. In de wereld van entertainment is echter geen enkel intellectueel eigendom echt dood, vooral niet als mensen het met zoveel liefde onthouden. Het is dus logisch dat er een nieuwe aanpassing aankomt in de hoop nieuwe fans te vangen en het verhaal ook anders te vertellen. Trigun Stampede probeert al die dingen te doen, en het is behoorlijk succesvol.
Het eerste dat opvalt aan de show zijn natuurlijk de beelden, en, nou ja, we hebben het over een visueel ontwerp en een uitvoering die je echt zal verbazen. Het gebruik van CGI in anime-producties blijft zeer controversieel. Oudere en nieuwere fans lijken de voorkeur te geven aan de oude 2D-stijl, omdat deze veel expressiever en prettiger voor de ogen is. De afgelopen tien jaar zijn veel producties die hebben geprobeerd volledige CGI-anime te zijn mislukt omdat de studio's niet het talent, de kennis, de tijd of het geld hadden om dat niveau van beelden naar behoren uit te voeren.
Desalniettemin lijkt het erop dat de animatiegoden langzaam maar zeker het punt bereiken waarop CGI-anime iets kan zijn waar we allemaal op hetzelfde niveau van kunnen genieten als van 2D-animatie. Toie's nieuwste inspanningen met films als Dragon Ball Super: Super Hero en The First Slam Dunk hebben bewezen dat CGI-anime goed kan worden gedaan, waarbij beide films gewoon geweldige voorbeelden zijn van hoe het unieke anime-gevoel kan worden vertaald naar een CGI 3D omgeving. Die films zijn niet perfect, en Trigun Stampede ook niet. Ze zijn echter vrij dichtbij.
Je kunt echt voelen dat het proces bij elke nieuwe productie verbetert, en Trigun Stampede ziet er gewoon fantastisch uit. Er zijn een paar momenten waarop de personages stijf aanvoelen, maar over het algemeen is de vloeiendheid van de animatie met deze 3D-modellen gewoon geweldig. Vash voelt bijvoorbeeld ongelooflijk gedetailleerd aan, en hij slaagt er nog steeds in om net zo maf en leuk te zijn als in de originele anime. Zijn ontwerp is anders, maar de ziel van het personage is er nog steeds. Hetzelfde met de rest van de ondersteunende cast. Natuurlijk, net als in een 2D-anime, hebben achtergrondpersonages minder details, maar het hele pakket is erg indrukwekkend.
Er worden vanaf het begin enkele wijzigingen aangebracht. De grootste lijkt meer gericht te zijn op Vash als personage. Zoals in elke goede western of in navolging van de Mad Max-franchise, dient de hoofdpersoon, hoe interessant die ook is, vooral als ontsnappingsroute voor de verhalen die zich afspelen in de wereld waarin ze leven. De hoofdpersoon is een voertuig, een erg cool, maar toch een voertuig. In Stampede richt de serie zich vanaf het begin op de oorsprong van Vash. We kunnen alleen maar hopen dat dit de rest van de interessante verhalen waar hij in de toekomst deel van gaat uitmaken niet verwatert.
Trigun Stampede is een erg leuke en visueel indrukwekkende anime-show die CGI-animatie naar een nieuw niveau probeert te tillen, en ik geloof dat het daarin slaagt. Het verhaal voelt veel meer in de trant van Cowboy Bebop dan in het origineel, met meer focus op het verleden van Vash, dat voorheen gewoon achtergrond was. Trigun Stampede lijkt een goede manier om in 2023 anime te gaan kijken.