Review ‘Violet Evergarden: The Movie’: Kyoto-animatie brengt een mooi einde aan dit mooie verhaal

Door Hrvoje Milakovic /14 oktober 202114 oktober 2021

De afgelopen jaren heeft Netflix enorm geïnvesteerd in de anime-industrie. En met een goede reden. Enkele van de grootste franchises ter wereld komen uit Japan en de meeste van hen hebben anime als oorsprong of als onderdeel van hun componenten. Het is dus geen verrassing dat Netflix elk jaar meer en meer anime-series aankondigt die exclusief voor het platform zijn gemaakt. Een van die anime-projecten die Netflix goed heeft gediend in de concurrentie met andere streamingplatforms zoals Crunchyroll of Funimation, is Violet Evergarden. Een anime die tonnen prijzen heeft ontvangen en een verhaal dat in zeer korte tijd geliefd is geworden bij het publiek. Nu, Violet Evergarden: The Movie brengt de conclusie van het verhaal, maar voldoet de film aan de gelegenheid of voldoet hij niet aan de hype?





The Violet Evergarden: The Movie is geregisseerd door Taichi Ishidate en heeft in de hoofdrollen Yui Ishikawa en Daisuke Namikawa. De film is de afsluiting van de Violet Evergarden-verhaallijn, die is gebaseerd op een reeks lichte romans geschreven door Kana Akatsuki en geïllustreerd door Akiko Takase. De film is geproduceerd door de beroemde en altijd betrouwbare Kyoto Animation.

Allereerst moet het voor alle doelgroepen duidelijk zijn dat Violet Evergarden: The Movie de conclusie is van de Violet Evergarden-verhaallijn, die begon in de vorm van een reeks lichte romans, later aangepast in een anime van 13 afleveringen, en daarna, een eerdere film. Dus, terwijl de film verrassend genoeg op zichzelf kan staan, zelfs als je niet bent ingewijd in de serie. Om het volledige effect van dit fantastische einde te krijgen, is het een must om het volledige verhaal te ervaren, want deze film is eindelijk de climax die iedereen vanaf het begin wilde. Dit element van de ervaring zal ook betekenen dat sommige mensen het gevoel hebben dat ze totaal niet weten wat er op het scherm gebeurt. Dus doe jezelf een plezier en bekijk de anime, de vorige film en kom dan genieten van dit prachtige einde.



Kyoto Animation, dat natuurlijk berucht werd nadat hij het slachtoffer was geworden van een gekke crimineel die hun gebouw verbrandde en verschillende arbeiders vermoordde, herrijst uit de as met precies wat we gewend zijn van hen te zien. De filmpresentatie is gewoon uitstekend. De studio is altijd beroemd geweest omdat ze hun tijd namen bij het maken van hun films, en deze film bevestigt dat vooroordeel alleen maar. Elke achtergrond in de film is voortreffelijk, gevuld met een detailniveau dat vaak ongezien is in anime-films. Stedelijke steden, eilanden en natuur zijn allemaal met de grootste zorg en respect nagemaakt, wat de film een ​​genot maakt om naar te kijken.

De karakters komen ook prachtig tot leven op het scherm. Elk moment komt over met een gevoel van vloeibaarheid dat alleen kan worden bereikt door talloze uren werk. De film maakt op sommige punten gebruik van CGI, maar deze momenten zijn schaars en de tool wordt op de meest elegante en subtiele manier gebruikt. Wanneer zelfs een personage dat een deur probeert te openen iets moois wordt, dan weet je dat je op het hoogtepunt van hun spel wordt geconfronteerd met meesters van het vak.



Qua verhaal is de conclusie van de verhaallijn die we zagen vanaf 2018 met de anime gewoon geweldig. Violet Evergarden doet niets verrassends met het einde. In feite levert het dezelfde oude structuur op waarin Violet, onze hoofdrolspeler, rondgaat met haar capaciteiten als schrijver om het leven van andere mensen te verbeteren. Dit stelt ons natuurlijk in staat om enkele zeer oprechte verhalen te ervaren. Maar de film keert gemakkelijk terug naar de hoofdlijn van het hele verhaal, en tegen de laatste 30 minuten is het volledig gericht op Violet en het einde van haar verhaal.

Dit betekent dat sommige personages die de harten van mensen wonnen door de anime een beetje verwaarloosd worden in deze film, maar dit is niet hun verhaal, het is dat van Violet, en het is volkomen logisch. De film is lang. We hebben het over twee en een half uur, waarbij de eerste 30 minuten puur worden besteed aan het opzetten. Dit zal zeer nuttig zijn voor degenen die het hele verhaal zijn vergeten, maar ook voor degenen die nu pas in het verhaal komen.



Het centrale thema van de film over hoe tweede kansen zo zeldzaam en mooi zijn, komt op een zeer duidelijke en verfijnde manier over. Anime als medium heeft de neiging om het grootste deel van de tijd volledig in melodrama te gaan, maar hoewel er enkele scènes zijn die tegen het einde kunnen worden beschouwd, is het grootste deel van het einde erg genuanceerd en ingehouden.

Ook de score van Evan Call is waanzinnig mooi en tilt heel wat scènes naar een hoger niveau. Tranen kunnen gemakkelijk komen wanneer de score zich vermengt met deze emotionele verhalen die we op het scherm zien, dus het is misschien een goed idee om een ​​paar tissues bij de hand te hebben.

The Violet Evergarden is een prachtig einde van een prachtig verhaal en bewijst dat zelfs na een tragedie, net als Violet, Kyoto Animation klaar is om het beste van anime te blijven leveren aan het publiek over de hele wereld. Tweede kansen zijn zeldzaam en we moeten ze stuk voor stuk grijpen.

SCORE: 9/10

Wie Zijn Wij?

Bioscoopnieuws, Serie, Strips, Anime, Games