de overlevering van De geschriften van JRR Tolkien over de geschiedenis van Middle-Earth en de verschillende dingen die gebeuren in de verhaallijn is zo uitgebreid dat het moeilijk is om de verhalen van de dingen die gebeurd zijn volledig te vertellen. Toch waren de objecten die veel konden bijdragen aan de ontwikkeling van de verhaallijn juwelen die de Silmarils werden genoemd, omdat iedereen ze leek te begeren. Dus, wat zijn de Silmarillen en waarom zijn ze belangrijk?
De Silmarils zijn drie juwelen die Fëanor heeft gemaakt. Ze zijn in staat om hun eigen licht te vangen en te produceren, en daarom begeerde iedereen ze. Toen de kwaadaardige Valar genaamd Melkor ze stal, was dat het moment waarop de Ñoldor tegen de wil van de Valar ten strijde trok op Middle-Earth.
In zekere zin waren de Silmarillen het object dat een groot deel van de gebeurtenissen in de geschiedenis van Middle-Earth mogelijk maakte, omdat de Elfen zonder hen niet helemaal naar Middle-Earth zouden zijn gevaren om oorlog te voeren tegen Morgoth. Dat is de reden waarom veel van de dingen die in Middle-Earth zijn gebeurd, terug te voeren zijn op de Silmarils. Dus, dat gezegd hebbende, laten we eens kijken naar wat we weten over deze juwelen.
Wat zijn de Silmarillen?
Er is altijd iets in de geschriften van JRR Tolkien geweest dat veel aandacht besteedt aan materiële objecten zoals ringen of juwelen. Zowel The Lord of the Rings als The Hobbit praten bijvoorbeeld over de One Ring en de Arkenstone. Maar hoewel beide objecten belangrijk zijn voor de geschiedenis van Middle-Earth, zijn de Silmarils misschien wel de belangrijkste.
Hoewel ze slechts losjes werden genoemd tijdens de gebeurtenissen van The Lord of the Rings: The Rings of Power, werden de Silmarils een onderwerp, vooral wanneer ze verband hielden met de Lied van de wortels van Hithaeglir. Dat komt omdat de Elfen geloven dat de... mithril-erts gevonden in de Misty Mountains bevat het licht van de Silmarillen. Maar wat zijn de Silmarillen precies?
Terug in de jaren van de bomen in Valinor, werd Fëanor, die vaak wordt beschouwd als de grootste van de Elfen, gefascineerd door het licht dat in het haar van Galadriel zit. Dat komt omdat haar haar bijna net zo helder was als de twee bomen van Valinor, die het licht gaven dat het continent Aman nodig had. Fëanor vroeg drie keer om een pluk van haar haar, maar Galadriel wees hem alle drie de keren af omdat hij in Fëanors egoïstische hart kon lezen.
Daarom besloot Fëanor om juwelen te maken die hetzelfde licht konden vangen als de Two Trees. Dat was toen hij in staat was om de Silmarils te voltooien, drie juwelen die zo helder schenen als de twee bomen van Valinor. Het zijn onverwoestbare juwelen die hun eigen licht opvangen en produceren.
Omdat de Silmarillen licht konden produceren en zo mooi waren, begeerde iedereen ze. Het waren de kostbaarste dingen voor Fëanor, die trots was op zijn handwerk. En natuurlijk trokken de Silmarillen zelf ook de aandacht van de Valar genaamd Melkor.
Waarom zijn de Silmarillen belangrijk?
De Silmarillen zijn zo belangrijk voor de geschiedenis van de geschriften van Tolkien vanwege het feit dat ze de geschiedenis van Middle-Earth konden laten voortgaan. En hun belang gaat terug tot de twee bomen van Valinor.
Terug in Valinor was de reden waarom Fëanor geloofde dat de Silmarillen zo kostbaar waren, het feit dat licht zelf schaars was. Voordat de zon en de maan werden geschapen, gaven alleen de twee bomen van Valinor licht aan het hele continent Aman. Dit verklaart ook waarom Galadriel, wiens haar zo helder schijnt als de Twee Bomen, zo mooi is.
Melkor, een van de sterksten van de Valar, begeerde de Silmarillen voor zichzelf omdat hij ook gefascineerd was door hun schoonheid. Dat was toen hij de gigantische spin Ungoliant stuurde om de Two Trees in Valinor te vernietigen. En in de dekking van de duisternis stal hij de Silmarillen en trok hij zich terug naar Middle-Earth.
Juist het feit dat Melkor de Silmarillen stal, dwong Fëanor en de Ñoldor Elfen om ten strijde te trekken tegen hem door helemaal naar Middle-Earth te zeilen. Fëanor noemde Melkor de naam Morgoth, wat 'zwarte vijand van de wereld' betekent. In dat opzicht was het het feit dat Fëanor de Silmarils van Morgoth wilde terughalen dat hem dwong Valinor te verlaten tegen de wil van de Valar, die hen verbood ooit terug te keren.
De Silmarillen zijn zo belangrijk omdat het feit dat Morgoth ze heeft gestolen, het begin was van het hele Eerste Tijdperk van Midden-aarde. Zoals je waarschijnlijk al weet, was de First Age een chaotisch zes-eeuws deel van de geschiedenis dat vol was van verschillende veldslagen en oorlogen tussen de Elfen en de troepen van Morgoth. Het waren alle gevechten die Eärendil ertoe brachten om naar Valinor te zeilen met behulp van het licht van een Silmaril die hij van zijn vrouw had gekregen, zodat hij de Valar kon smeken om te helpen in de strijd tegen Morgoth.
Toen de Valar uiteindelijk tussenbeide kwam, werd Morgoth verslagen en gebonden. Ondertussen beloonde de Valar Eärendil door hem samen met de Silmaril die hij bezat door de lucht te laten reizen. Hierdoor kon een van de Silmarillen in de lucht blijven, terwijl Eärendil er voor altijd mee zeilde om de mensen te leiden die zijn licht nodig hadden.
Ondertussen pleegden de overlevende zonen van Fëanor allemaal zelfmoord terwijl ze in het bezit waren van de andere twee Silmarillen, omdat deze juwelen hun handen verbrandden vanwege het feit dat ze misdaden pleegden in hun zoektocht om ze te verwerven. De Silmarillen waren voor altijd verbonden met de drie elementen van de wereld: de lucht, de aarde en het water. Als zodanig waren ze voor altijd verloren in de tijd.
In The Rings of Power stelt het Lied van de Wortels van Hithaeglir echter dat een van de Silmarillen in een boom was vastgebonden en dat het feit dat de bliksem insloeg in de boom was waardoor het licht van de Silmaril in de aarde kon sijpelen om mithril produceren. Dit kan natuurlijk dezelfde Silmaril zijn die voor altijd in de aarde was vastgebonden na het Eerste Tijdperk.
Dus hoewel de Silmarils misschien voor altijd verloren zijn, was het hun bestaan dat de geschiedenis van Tolkiens geschriften vooruitging. Zonder hen zouden de Elfen niet naar Middle-Earth zijn gevaren. En Morgoth zou niet verslagen zijn als hij de Silmarils niet had gestolen.