Hebben de Witchers emoties?

Tijdens de The Witcher-serie zijn veel fans enigszins in de war geraakt door het algemene idee van Witchers en de emoties die ze uitbeelden. Er is voldoende bewijs dat suggereert dat ze volledig apathisch zijn, hetzij door keuze of door hun natuur. Maar is het echt zo simpel? Er zou een veel complexere theorie kunnen zijn achter het echt begrijpen of de Witchers emoties hebben.

Witchers ervaren 'gedempte' of 'afstompen' emoties met een onvermogen om ze effectief te uiten

Blijf lezen om meer te weten te komen over Witchers emotieloos, kunnen ze verliefd worden en kan de meest bekende Witcher – Geralt emoties voelen.

Zijn Witchers emotieloos?

Door de serie heen is er sprake van mutaties, en de extra effecten die ze hebben. Er wordt gezegd dat mutaties resulteren in een algeheel of volledig gebrek aan emotie als gevolg van de manier waarop de mutatie de zenuwuiteinden van de persoon beïnvloedt. Er werd gezegd dat Witchers emoties 'imiteren' om mensen op hun gemak te stellen, maar ze nooit echt ervaren.

Het bewijs hiervan is te zien in scènes waar er een gebrek aan emotie is - of in ieder geval een gebrek aan visuele representatie van emotie. Er zijn veel verhalen over Witchers met vreemde of bizarre emotionele reacties op traumatische situaties.

Maar zijn hun emotionele/emotionele reacties binnen de context van het ervaren van het trauma, het bloedvergieten en het verlies dat ze hebben meegemaakt, echt zo bizar?

Worden Witchers echt verliefd?

Er zijn veel verhalen over Witchers die op een romantische of intieme manier met anderen omgaan. Dit is natuurlijk niet te vergelijken met het werkelijk ervaren van liefde voor een ander. De factor die dit zo ingewikkeld maakt, is dat ware liefde in contrast staat met de cultuur van een Witcher, namelijk het cultiveren van onthechting en het nemen van beslissingen op basis van logica.

Hier moet worden vermeld dat in het geval dat een Witcher verliefd wordt, het niet zo eenvoudig zou zijn als liefde verkondigen en de zonsondergang tegemoet rijden. Er is een last om te dragen en keuzevrijheid is vaak niet echt iets dat in dit soort situaties kan worden benut.

Er is altijd het onvermijdelijke - als liefde wordt gevoeld voor een sterveling, zul je je partner oud zien worden en sterven, en zul je alleen gestrand zijn. Er is een kans dat de levensstijl die wordt geleid door een Witcher gevaarlijk of schadelijk is voor de mensen om je heen. Als deze gedachten constant in gedachten blijven hangen, zou dat op elke dag een domper op de stemming zijn.

Dat gezegd hebbende, toont vooral Geralt toegewijde en gepassioneerde liefde voor Yen. Hoewel deze relatie op zijn zachtst gezegd turbulent was, werden zijn ware gevoelens voor haar door geen enkele kracht beïnvloed door de serie. Nadat Geralt vermoedde dat ze dood was, zei hij enige tijd haar naam in zijn slaap.

Naast zijn liefde voor Yennefer is er ook een heel duidelijke gehechtheid aan Ciri. Hoewel dit geen romantische liefde is die wordt ervaren, is het toch liefde. Ware platonische liefde is veel volwassener en veelzeggender, omdat het niet dezelfde bevrediging oplevert als romantische liefde, en het vermogen van een Witcher voor ware liefde onthult.

Hebben de Witchers emoties?

Er zijn min of meer gelijke hoeveelheden bewijs om te suggereren dat Witchers emotie voelen versus de laatste. Deze niet-overtuigende, 'op het hek'-achtige bevindingen werpen eigenlijk een duidelijk licht op de emotionele dynamiek van een Witcher.

Het is aannemelijk dat zoiets complexs als een menselijke emotie, gehechtheid en liefde, alleen maar complexer zou worden door mutaties en trauma. Het is niet moeilijk te geloven dat Witchers emoties gewoon anders ervaren omdat ze in wezen anders zijn.

Witchers worden van jongs af aan getraind, en als je dat niet doet, zijn er consequenties. Zelfs als een niet-gemuteerd mens zou dit soort jeugdtraining een enorme rol spelen bij het vormgeven van iemands controle over emoties en het vermogen om deze te tonen. Dit komt bovenop de beproevingen waarmee Witchers in het leven na de training te maken zouden hebben gehad.

Het is vrij waarschijnlijk dat Witchers een afgestompte versie van emoties ervaren, in combinatie met een gebrek aan emotionele volwassenheid of het vermogen om deze emoties te reguleren en te uiten. Dit wordt ook aangegeven door het feit dat Witchers eerder eenvoudige emoties zoals woede vertonen – Lambert kan worden gezien als een voorbeeld hiervan, die niet te lang nuchter kan blijven zonder uit zijn voegen te barsten.

Kan Geralt echt emoties voelen?

Er zijn genoeg verhalen waarin Geralt woedend wordt bij de gedachte dat iemand om wie hij geeft gewond raakt. Ook zorgt hij voor de mensen in zijn directe omgeving door middel van kleine gebaren of veiligheid.

Hoewel Geralt misschien apathisch of grotendeels emotieloos lijkt, samen met andere Witchers, schilderen zijn acties een ander licht. Hij bemoeit zich met rommelige situaties en brengt zichzelf vaak in gevaar, waarbij hij vaak zwaargewond raakt.

Hij raakt vaak te emotioneel betrokken en vertoont in feite minder intense emoties - tot het punt waarop dit door zijn klanten en vijanden als een zwakte werd gezien. Dit zou niet echt haalbaar zijn voor iemand zonder enige emotie. Hoewel subtiel, zijn er tal van verhalen over emoties die worden getoond door middel van gezichtsgebaren en lichaamstaal. Dit is duidelijk zichtbaar wanneer hij Ciri vindt, denkend dat ze dood is.

Vooral Geralt is volkomen onzeker in zijn menselijkheid, en is geroepen door Dandelion hiervoor in A Little Sacrifice. Geralt stelt dat hij niet weet hoe hij moet huilen, en stelt ook dat de Witcher-mutaties zijn emoties wegnamen.

De meeste fans geloven dat de stoïcijnse aard van Geralt het resultaat is van zijn mutatie in combinatie met de training die hij heeft doorstaan, zijn levenservaringen en zijn temperament. Veel fans geloven dat er genoeg bewijs is om te suggereren dat Geralt het stereotype 'emotieloze Witcher' gebruikt als een uitweg voor zijn onvermogen om met zijn eigen gevoelens om te gaan.

Hoewel hij emoties misschien niet op de traditionele 'menselijke' manier laat zien, betekent dit niet dat deze emoties niet bestaan.

Het feit dat Geralt niet weet hoe hij moet huilen, betekent niet dat hij geen verdriet voelt. Zijn gebrek aan lachen betekent niet dat hij geen vreugde voelt.

Er is meer dan genoeg bewijs om het idee te ondersteunen dat Witchers 'gedempte' of 'afstompen' emoties ervaren met een onvermogen om ze effectief te uiten. Maar de echte test van emotie en wat er in iemands wezen wordt vastgehouden, is niet beperkt tot tranen en gelach. Geen woorden maar daden.