‘Hellbound’ Review: Een hel van een nieuwe Netflix-show

Door Hrvoje Milakovic /19 november 202119 november 2021

Netflix heeft een paar weken geleden de jackpot gewonnen met de release van Squid Game , een show die eindelijk aan de mainstream de verbazingwekkende kwaliteit van Koreaanse audiovisuele producties onthulde. Het Aziatische land heeft de afgelopen decennia enkele van de beste films en televisieprogramma's geproduceerd, maar ze waren vaak in nevelen gehuld en alleen bekend bij de meest fervente cinefielen.





Dankzij Squid Game weet iedereen nu dat er echt ongelooflijke inhoud is voor alle doelgroepen uit Zuid-Korea. Netflix, dat hierop heeft geanticipeerd door de afgelopen jaren fors te investeren in Koreaanse producties, is klaar om de vruchten te plukken. Hellbound is slechts de nieuwste Netflix-productie die naar het streamingplatform komt. En net zoals Squid Game is gevuld met drama met hoge inzetten en een aantal echt boeiende morele raadsels die de conversatie tussen de kijkers tijdens de zes-afleveringen zullen voeden.

Hellbound wordt geregisseerd door Yeon Sang-ho, bekend als regisseur van de fantastische zombiefilm Train to Busan. De show is gebaseerd op een webtoon die Sang-ho zelf in 2002 heeft gemaakt en dankzij Netflix heeft hij de kans gevonden om het verhaal naar een nieuw niveau te tillen.



De show met Yoo Ah-ni, Kim Hyun-joo en Park Jeong-min, en vertelt het verhaal van een groep mensen terwijl de wereld wordt geconfronteerd met de bezoeken van vreemde wezens die voor mensen verschijnen en hun tijdstip van overlijden vertellen. Wanneer het tijdstip van overlijden aanbreekt, arriveert een andere reeks vreemde wezens en executeren de slachtoffers op gruwelijke manieren. Deze vreemde gebeurtenissen vallen samen met de opkomst van een sekte die leert dat alleen degenen die zondigen de schepselen onder ogen zullen zien.

Hellbound verspilt niet veel tijd aan het bepalen van de stemming voor het komende verhaal. Vanaf de eerste minuten is het duidelijk dat dit een verhaal is dat enkele van de donkerste voorbeelden zal blootleggen van wat de mensheid kan bereiken. Op dit punt is Yeon Sang-ho een ervaren filmmaker, en het is duidelijk dat hij weet hoe hij brutaal geweld moet ensceneren, maar ook hoe hij het klimatologische drama kan bereiken dat dat geweld ertoe zal brengen. De regisseur gaat all-in en grijpt elke gelegenheid aan van de beschikbare middelen om een ​​samenleving over te brengen die bij elke plotselinge beweging zal afbrokkelen.



Technisch gezien is de show behoorlijk solide. Het maakt intensief gebruik van CGI om enkele van de meest fantastische aspecten van het verhaal op het scherm te krijgen, en hoewel de kwaliteit van de CGI niet de beste is, werkt het. De fantastische wezens zien er misschien gek uit in hun uiterlijk, maar Sang-ho blijft nooit te lang bij hen of hun aard. Hij is meer geïnteresseerd in hoe de mensheid reageert op deze angstaanjagende gebeurtenis. Het resultaat is natuurlijk verdriet, dood en verraad. Dit zijn de typische dingen die je van mensen kunt verwachten.

Het verhaal wordt ook goed weergegeven. Sang-ho laat de acteurs centraal staan ​​in het stuk en het mysterie rond de gebeurtenissen blijft altijd op de achtergrond. Dit kan sommige mensen irriteren die op zoek zijn naar antwoorden, maar het punt van het verhaal is dat sommige dingen die ons overkomen nooit kunnen worden verklaard, en er is geen ander alternatief dan zo goed mogelijk te blijven leven.



VERWANT : 50 beste Koreaanse films aller tijden

Yoo Ah-in doet perfect werk als leider van de sekte die misbruik maakt van de vreemde gebeurtenissen om invloed te vergaren. De acteur staat erom bekend nogal stoïcijns te zijn in sommige van zijn uitvoeringen. Hier is er geen verschil, maar dat gedrag is er alleen om te verbergen dat er iets diepers van binnen gebeurt. De onthullingen rond zijn karakter zijn enkele van de beste in de show.

Kim Hyung Joo doet ook geweldig werk als een doorgewinterde advocaat die mensen probeert zo goed mogelijk te helpen. Haar boog is best interessant, hoewel haar karakter misschien het minst overtuigend is in de show. Niet vanwege Kims vertolking, maar omdat het verhaal iets doet met de personages die haar wat raakvlakken geven in plaats van haar midden in de zaak te houden. Park Jeong-min doet het ook geweldig tijdens zijn optredens en maakt indruk als het meer unieke personage in de groep. De secundaire acteurs trekken ook hun gewicht, maar er is niets bijzonders of unieks op acteerniveau. Het is heel eenvoudig als het gaat om acteren in Koreaanse tv-shows.

De serie gaat ook in op de georganiseerde religie in Azië en natuurlijk op de slechte ervaringen die Korea en andere landen zoals Japan hebben gehad met sekten en hun charismatische leiders. Je kunt voelen dat er minachting is voor dit soort geloof in de show. Dit kan botsen met wat meer orthodoxe kijkers in het westen, maar het opent ook de discussie om te zien hoe verschillende culturen in de wereld het concept van God en de hel benaderen.

VERWANT : Hellbound Seizoen 2: Releasedatum, trailer, plot, personages en meer

Hellbound is misschien wel de beste Netflix-horrorshow van het jaar. De tijd zal het alleen leren of er een tweede seizoen komt, maar zelfs als dit een eenmalig iets is, is het boeiend en kort genoeg om een ​​horloge te rechtvaardigen.

SCORE: 8/10

Wie Zijn Wij?

Bioscoopnieuws, Serie, Strips, Anime, Games