Is Squid Game eng en hoe bloederig is het?

Je gaat veel horen over Squid Game - tenminste als je vrienden je telefoon nog niet hebben opgeblazen met hun enthousiasme. Squid Game speelt zich af in Zuid-Korea, waar honderden individuen die zwaar in de schulden zitten, verbannen zijn of pech hebben, worden gerekruteerd om deel te nemen aan een onwettige en gevaarlijke reeks spellen in ruil voor grote sommen geld. Maar ook al worden we er familie voor familie door verslonden, is het Squid Game echt eng? Hoe bloederig is het?

Hoewel Squid Game geen monsters en springangst heeft, is het eng, gewelddadig en een zenuwslopende en verontrustende film. De kinderspellen van de deelnemers zijn allemaal brutaal gemaakt en eindigen steevast in gruwelijke sterfgevallen. De show is gebaseerd op een verraderlijke psychologische terreur die zijn tentakels om je heen wikkelt.

De serie is ongetwijfeld verontrustend, en hoewel het geweld en de gore nooit de hoogten van The Evil Dead bereiken, bevat het programma gore met psychologische terreur en verstoring. Lees verder terwijl ik alles verken over de gewelddadige aard van Squid Game en of het in het horrorgenre kan worden geplaatst.

Is Squid Game een horror?

Squid Games is meer een thriller dan een horrorshow, maar het met bloed besmeurde, opwindende geweld heeft misschien een catharsis veroorzaakt die vergelijkbaar is met die van horror. Het dystopische drama, genaamd Kasteel van Takeshi , vestigt de aandacht op de enorme verschillen in rijkdom in Korea. Het is echter een universeel herkenbaar onderwerp.

De Zuid-Koreaanse thriller, die in tien dagen op nummer 1 debuteerde in 90 landen – met 95% van de kijkers buiten Korea – ligt op schema om het grootste succes van Netflix ooit te worden. Het concept is eenvoudig: honderden wanhopige, door schulden geteisterde concurrenten strijden om een ​​enorme prijs - geld dat hun stoutste dromen overtreft. Het enige wat ze hoeven te doen is een reeks angstaanjagende gewelddadige kinderspellen overleven waarin ze moeten winnen of sterven, doden of gedood worden. Er zijn hier onmiskenbare toespelingen op Battle Royale en The Hunger Games.

De verleidelijke teaser brengt je in de stemming voor negen uur martelporno. Het feit dat alle steek-, schiet- en moordorgieën plaatsvinden in heldere pastelsets met te groot speelgoed dat volwassenen doet krimpen tot kindermaat, doet denken aan Japanse tv-spelprogramma's die decennia geleden pionierden in het genre van vernederende televisie, lang voordat het werd een hoofdbestanddeel van de westerse reality-televisie.

VERWANT: 15 tv-programma's zoals Squid Game die je moet bekijken

Gemaskerde huurmoordenaars sluipen rond in de stadions waar de spelen worden gehouden en schieten niet-succesvolle concurrenten neer. Het programma wordt afgesloten met het titelloze Squid Game, waarin hoofdrolspeler Gi-hun de opdracht krijgt om zijn jeugdvriend Sang-woo te vermoorden om de enorme prijs van het spel te winnen. Hoewel grafische beelden van moord en zelfs orgaanroof sommige kijkers hebben afgeschrikt, zijn anderen vastgehouden aan het programma vanwege het verslavende karakter.

Is Inktvisspel Eng?

Het inktvisspel is eng! En niet als gevolg van monsters die uit kasten of onder het bed komen. Angst wordt bij het publiek op een veel dieper, intellectueel niveau opgewekt door de uitvoering. Angst en wanhoop vloeien gemakkelijk van aflevering naar aflevering. Het breidt zich voortdurend uit als reactie op de banden van kijkers met de centrale personages en de gevaarlijke belangen waarmee ze worden geconfronteerd. Ze zijn allemaal machteloos om te winnen - wat inhoudt dat ze allemaal machteloos zijn om te leven.

Alle kinderspellen van de concurrenten zijn brutaal ontworpen en eindigen steevast in gruwelijke sterfgevallen. Gevangenisoproerscènes kunnen soms beangstigend zijn, en het is vooral moeilijk te verdragen hoe vrouwen in het verhaal worden behandeld. Veel van de mannelijke personages zijn gemeen of gewoon seksistisch, en ze hebben er geen moeite mee om opmerkingen te maken over hoe kwetsbaar en wegwerpvrouwen zijn.

De meest angstaanjagende momenten van Squid Game zijn gebaseerd op creatieve spanning. Soms kunnen kijkers duidelijk zien en begrijpen wat er op televisie gebeurt; op andere momenten zijn ze niet in staat om dat te doen, maar zijn ze altijd bezorgd over wat er zal gebeuren en waarom. De persoonlijke worstelingen van de deelnemers drijven hun onverwachte gedrag aan, en de beheerders van het spel hechten veel waarde aan het gebruik ervan voor entertainment.

Aan de andere kant zijn er momenten van lichtheid, grotendeels te danken aan het karakter van Gi-scrappy hun. En de echte vriendschap tussen Gi-hun en zijn collega's helpt om te verlossen wat anders een deprimerende bezichtiging zou zijn geweest. Het is duidelijk geen gemakkelijke kijkervaring, maar de verhalen - en de manier waarop de personages samenwerken om tegenspoed te overwinnen - zullen je waarschijnlijk lang bijblijven.

Meer dan het bloed en de knallen van geweerschoten, draagt ​​effectief gebruik van geluid bij aan het inboezemen van angst, onbehagen en aanhoudend ongemak in een overvloed aan situaties. Het publiek mag niet wennen aan doodsgeluiden of geweerschoten. Het draagt ​​bij aan het creëren van spanning, waardoor het angstelement steeds groter wordt. Hoewel Squid Game een aantal typische verrassingen en plezierige momenten heeft, is het het materiaal van vele nachtmerries dat het echt eng maakt.

Is Inktvis Spel Bloederig?

The Squid Game zit boordevol geweld en is bedekt met bloed, waardoor het een van de meest bloederige thrillershows op televisie is. De weg naar succes in Squid Game is eigenlijk bloederig. Soms kan de uitvoering een visuele aanval zijn, vooral voor bangeriken. De ongefilterde afbeeldingen van menselijke orgaanroof op de zwarte markt zijn enkele van de meest meedogenloze sequenties in de film, maar toch vertellen ze het verhaal goed. Squid Game is bedreven in het leveren van bloed terwijl het verhaal nog steeds wordt bevorderd.

Voor veel wanhopige concurrenten is de gedachte om uit te gaan in de echte wereld angstaanjagender dan de dystopische, gewelddadige omgeving waarin ze vrijwillig zijn binnengegaan. Ik zou liever hier sterven en proberen dan daar om te komen als een hond, zegt een deelnemer op een moment dat illustreert hoe wreed het leven voor hen is geweest. Ze keren zich snel tegen elkaar en hun nachtelijke afglijden naar geweld en anarchie is een van de meest huiveringwekkende scènes in de film.

VERWANT: Beste Citaten en dialogen over inktvisspellen

Hoewel er bruut geweld is, veel zenuwslopende momenten en een aantal echt angstaanjagende ontdekkingen en verraad, wat Squid Game boven het standaard overlevingsshowpatroon verheft, zijn de zeldzame momenten van vriendschap van de deelnemers. Men kan het niet helpen, maar moedig ze aan als ze proberen als een team te werken door middel van een echt angstaanjagende game, of wanneer een deelnemer in het geheim een ​​ander helpt met zijn werk door middel van een belachelijke, maar levensreddende hack.

Kijkers hebben zoveel geïnvesteerd in het lot van deze verschillende individuen dat het zien van hun gruwelijke einde een afsluiting biedt voordat ze verder gaan en applaudisseren voor degenen die overblijven. Het publiek dat thuis naar Squid Game kijkt, raakt gewoon gewend aan de bloederige sterfgevallen zonder er ooit aan te wennen.

Maar om zo'n vreemd en wreed concept te laten slagen, moeten de technische elementen onberispelijk zijn, wat Squid Game is. De verontrustend heldere roze, groene en gele tinten die de gangen en trappen sieren, dienen als een zeer ingenieuze en komische dekmantel voor de verschrikkingen van de faciliteit. De cinematografie versterkt de toon van de show; het is voortdurend verontrustend en grenst aan voyeurisme.

Bovendien draagt ​​de achtergrondmuziek bij aan de algehele griezelige sfeer, maar probeert nooit de procedure te domineren. Door de naadloze integratie van al deze aspecten neemt de productie nooit zijn toevlucht tot goedkope jumpscares; er is hier genoeg kunstzinnigheid om de kijkers zenuwachtig te maken.

Is Squid Game geschikt voor 13-jarigen?

Netflix heeft deze nieuwe release nu een TV-MA classificatie toegekend, wat aangeeft dat kijkers van 17 jaar en jonger niet mogen kijken. De BBFC heeft het programma een 15 beoordeeld in het Verenigd Koninkrijk voor toespelingen op seksueel geweld, beschrijving van verwondingen, grove komedie, seks, zelfmoord, seksuele beelden en geweld. Squid Game heeft een zeer sinister concept, dat ongetwijfeld zijn doelgroep zal beperken.

VERWANT: 'Squid Game' tv-serie recensie

Squid Game bevat veel kinderspellen, maar dat betekent niet dat ze geschikt zijn voor jongeren. Laat je niet misleiden door de grote lachende pop die vaak de Squid Game-banner op de interface van Netflix siert - Squid Game is absoluut niet geschikt voor iemand die nog jong genoeg is om hinkelen, knikken of een van de andere games in het programma te spelen. Bovendien zijn er talloze gevallen van godslastering, drank en sigaretten, evenals een seksscène - dus de TV-MA-classificatie is welverdiend, ondanks de morele leringen die soms naar boven komen tijdens het bloedbad.

In tegenstelling tot de 12a-classificatie, die jongere kijkers toestaat als ze worden vergezeld door een ouder of andere voogd, specificeert de 15-classificatie dat de inhoud uitsluitend geschikt is voor personen van 15 jaar en ouder, zonder uitzonderingen voor begeleidende volwassenen. Dit is niet verwonderlijk gezien het hoge dodental van de serie, dat vaak voorkomt tijdens verwrongen interpretaties van speeltuinactiviteiten die gepaard gaan met extreem geweld en zelfs marteling.

Is inktvisspel ongepast?

Is Squid Game verontrustend?