Door Robert Milakovic /21 september 20212 oktober 2021 'Squid Game' is een Zuid-Koreaanse overlevingsdramaserie geschreven en geregisseerd door Hwang Dong-hyuk, vooral bekend van 'Silenced' en 'Miss Granny'. Deze show is geïnspireerd op een populair Koreaans kinderspel uit de jaren 70 en 80, bekend van de titelnaam en heette aanvankelijk 'Round Six' in 2019 toen Netflix het oppikte voordat het werd gewijzigd in de huidige naam. De cast van 'Squid Game' is zo geweldig als maar kan, vol met bekende Koreaanse acteurs en nieuwkomers in de acteerwereld. Het met sterren bezaaide ensemble omvat Lee Jung-Jae, Park Hae-soo en Wi Ha-Joon, en het eerste seizoen bestaande uit negen afleveringen ging op 17 september in première op de streaminggigant.
Het verhaal is best fascinerend. Een mysterieuze organisatie in Zuid-Korea begint burgers te rekruteren die in de schulden zitten of financieel worstelen om deel te nemen aan in totaal zes evenementen, zowel adembenemend als hartverscheurend, met als prijs miljoenen dollars of liever miljarden gewonnen als de concurrenten tot het einde overleven van het spel. Wat de spelers niet weten, is dat eliminatie betekent dat ze hun leven verliezen.
Titels als 'The Hunger Games, die het meest herkenbaar is voor een wereldwijd publiek of de klassieker 'Battle Royale', 'Alice in Borderland' en 'As the Gods Will', die bekend zijn binnen de Japanse entertainmentindustrie, komen onmiddellijk in me op wanneer men kijkt naar de beschrijving van deze show.
Interessant genoeg zijn dit geen ongunstige spellen zoals zwaard- of vuurgevechten of zelfs worstelen, maar het zijn allemaal kinderspellen die bekend zijn bij de meeste Japanse kinderen, die zelfs de meeste deelnemers speelden toen ze opgroeiden. Dit lijkt misschien vrij eenvoudig, maar de uitdaging is dat deze kinderspellen onuitsprekelijk wreed zijn met fatale gevolgen als je verliest. En fataal is zo letterlijk als het klinkt. Er starten bijvoorbeeld meer dan 450 spelers, maar aan het einde van een spel genaamd 'Red Light Green Light', worden de deelnemers die niet stoppen bij het rode licht allemaal geëxecuteerd door een sluipschutter. Een ander voorbeeld is het touwtrekkenspel dat dertig meter boven de grond plaatsvindt, waar de verliezers op de grond gaan pletten.
Deze wedstrijd wordt geleid door een mysterieuze organisatie die maskers van playstation-knoppen draagt in dienstbaarheid aan de algemene leider die aan de touwtjes van het spel trekt. Dit klinkt misschien heel wreed; echter, de deelnemers aan het spel vrijwillig en hebben de mogelijkheid om de competitie te verlaten door te stemmen om te vertrekken. Helaas bieden hun financiële beperkingen deze concurrenten die luxe niet.
Als je de voortgang van de competitie ziet, vraag je je af wat de essentie van het geheel is. Desalniettemin is het entertainment aan het eind van de dag, en onderhoudend is het ook. Het is opwindend om te zien hoe het drama zich ontvouwt terwijl de deelnemers pacten sluiten en elkaar verraden met hun ogen gericht op de prijs.
De metafoor van de serie is het aspect van de machtigen, rijken en machtigen in de samenleving die azen op de wanhoop, kwetsbaarheid en verlatenheid van de armen met het oog op machtsdemonstratie, sport en winst, wat, om eerlijk te zijn, praktisch is wat gebeurt in de moderne wereld. De real-world weergave is te zien door verschillende buurten in Seoul, wat het nog angstaanjagender maakt. De terreur wordt echter in werkelijkheid gecontextualiseerd, omdat het alleen mogelijk is omdat de omstandigheden buiten de speeltuin het toelaten, een punt dat de serie het hele seizoen door maakt. Interessant is dat, hoewel de gamemakers absoluut geen respect hebben voor het menselijk leven, het duidelijk is dat het verhaal in dit opzicht een ander perspectief heeft, waardoor het een essentieel onderscheid maakt met zijn voorgangers.
De deelnemers zijn zo divers als de eigenaren van het spel zorgvuldig kunnen kiezen. Van een gescheiden vader die bij zijn moeder woont en elke munt die hij krijgt zo vergokt dat hij zo diep in de schulden zit dat hij zijn dochter niet eens kan trakteren op een goede maaltijd op haar verjaardag. Er loopt ook een onderzoek naar een bankier voor fraude, een oude man met een hersentumor, een zakkenroller, een gangster, een luidruchtige oplichter en een Pakistaanse arbeidsmigrant, onder vele anderen.
De plot van de serie is zijn grootste kracht omdat het met verstand is geschreven. Je bent er vrij zeker van dat ze op een gegeven moment op weg zijn, totdat het plotseling pikdonker is of het verhaal een andere route neemt. Het zit vol met verrassingen en wendingen die zo begrijpelijk zijn uitgespreid, wat resulteert in een bevredigende reeks intrigerende gebeurtenissen en climaxen gedurende het seizoen. Het sinistere uitgangspunt wordt tot leven gebracht door de verschillende spectaculaire decorontwerpen en de opvallend interessante kostuums, die nogal verschillend zijn. De geweldige score van Cho Sang-Kyung geeft de serie de sfeer en toon wanneer de omstandigheden leuk zijn, maar ook wanneer de dingen grimmig en nijpend worden.
De optredens zijn behoorlijk ongunstig en goed uitgevoerd, behalve de buitenlandse VIP's die afschuwelijk waren. Met Lee Jung-Jae als de assertieve en elastische hoofdrolspeler, is nieuwkomer Jung Ho-Yeon geweldig als de ballistische Noord-Koreaanse overloper, en ze zal zeker een favoriet bij de fans worden binnen het gebouw. Er zijn ook tal van verrassende cameeën verspreid over het seizoen.
'Squid Game' zit boordevol grafisch geweld, dat wordt uitgeoefend op de deelnemers terwijl ze strijden voor een toekomst. Geen wonder dat sommige Zuid-Koreaanse kijkers die naar de show keken aanvankelijk het gevoel hadden dat er te veel wreedheid was. Hoewel het geweld en de toonschommelingen van de show misschien niet voor iedereen werken, zijn er gebreken, zoals de mysterieuze poppenspelers achter de schermen die niet zo vaak verschijnen als je zou willen, en de finale is een beetje niet meeslepend. Maar de show is een absolute hit als het gaat om entertainment en zal waarschijnlijk een cultstatus krijgen, zowel in Korea als in de wereld daarbuiten.
Ondanks zijn houding ten opzichte van de zwakken en onderdrukten in de samenleving, biedt 'Squid Game' geen ontsnapping aan de gruwelen van de echte wereld, natuurlijk binnen zijn grenzen als een werk van fictie. Maar het bevestigt dat deze gruweldaden, verdeeldheid en ongelijkheden bestaan, en veel mensen vinden ze afschuwelijk.
SCORE: 8.5/10
Populaire Categorieën: Tv Shows , Spellen , Boeken , Fantasie , FH presenteert , One Punch Man , Beoordelingen , Sciencefiction , Podcasts , Bordspellen ,