‘The Raincoat Killer: Chasing a Predator in Korea’ Review: een gruwelijke hertelling in de handen van een historische moordenaar

'The Raincoat Killer: Chasing a Predator in Korea' is een driedelige Netflix-docuserie gebaseerd op het beruchte waargebeurde verhaal van Yoo Young-chul, een zelfverklaarde seriemoordenaar en een zedendelinquent die zich tegoed deed aan zijn slachtoffers. Deze moordende maniak, die in de jaren 70 in Gochang Country werd geboren, bracht zeven jaar in de gevangenis door voor verschillende veroordelingen voordat hij in 2003 zijn eerste moord pleegde. Zijn belangrijkste doelwitten waren commerciële sekswerkers en rijke ouderen in Seoul, Korea. Deze psychopaat sloeg zijn slachtoffers dood met een voorhamer of stak ze afzonderlijk, en begroef hun lichamen vervolgens in een bergachtig pad boven een tempel in Korea genaamd Bongwon.

Toen de autoriteiten hem uiteindelijk oppakten na jarenlang deze gruweldaden te hebben begaan, noemde hij shows als 'Normal Life' en 'Public Enemy' als zijn inspiratiebron, naast zijn overweldigende haat tegen vrouwen en rijke mensen. Uiteindelijk eindigde zijn moorddadige heerschappij en werd hij beschuldigd van 20 moorden, en zijn verhaal bracht de Koreaanse thriller 'The Chase' voort, die in 2008 werd uitgebracht.

Iets dat deze documentaire best interessant maakt, is dat Yoo niet wordt beschreven als een typische seriemoordenaar. Het is intrigerend om te zien hoe de rechercheurs de zaak onderzochten en hem uiteindelijk tot boek brachten. Een waardevol aspect van zijn misdaden is dat hij niets van zijn slachtoffers heeft afgenomen; daarom was het vaststellen van een motief of het voorspellen van zijn volgende moord een uitdaging voor de betrokken politie. Aanvankelijk was er een MO, die hij gaandeweg veranderde toen hij het gevoel had dat de politie hem naderde.

Deze documentairereeks heeft het gebruikelijke bekende formaat dat politiedetails over de zaak combineert met beelden die nog nooit eerder zijn gezien, met interviews met experts en rechercheurs die aan de zaak hebben gewerkt. Ondanks dat het net zo gewoon is als elke andere documentaire in zijn soort, is het intrigerend, heeft het fantastisch gedetailleerde kennis van de experts en zal het zeker behoorlijk goed passen bij de diehard fans van inhoud van het type moord-seriemoordenaar.

De montage is niet overdreven, wat een echt verfrissende kijk op de documentaire geeft. Je kunt niet anders dan de indruk krijgen dat de filmmakers meer gericht waren op het tot leven brengen van het verhaal dan op het imponeren van het publiek met overdreven beelden. Het gebruikelijke; stroboscoopeffecten die veel voorkomen bij documentaires over seriemoordenaars zijn nergens te vinden. Er is absoluut geen drama, de instellingen voor de interviews zijn gewoon standaard en de muziek staat niet te hard. Alles wordt op een veel getemde manier gepresenteerd, waardoor het publiek de informatie die wordt gecommuniceerd of doorgegeven, daadwerkelijk kan bekijken, beluisteren en begrijpen.

VERWANT: 30 beste films op Netflix op basis van waargebeurde verhalen

Het verhaal wordt ook verteld in termen van re-enactments om precies weer te geven hoe de gebeurtenissen plaatsvonden, wat kijkers die geen grote fans zijn van dergelijke verteltechnieken, zou kunnen afschrikken. De details en de kennis zijn echter veel beter in vergelijking met de kleine aspecten van re-enactments. Elke persoon die voor de documentaire is geïnterviewd, presenteert een levendige en rauwe herinnering aan wat er toen gebeurde.

De recensies zijn als deze gruwelijke gebeurtenissen die onlangs plaatsvonden. Het is ongelooflijk hartverscheurend om de slachtoffers te horen vertellen wat ze hebben meegemaakt in de handen van een harteloze moordenaar die mensen vermoordde voor sport en zelfverheerlijking. De serie werpt ook een licht op het harde werk en de talloze uren die in het onderzoek en de emotionele effecten van een zaak als deze gaan.

Hoewel de beschrijving van hoe deze koelbloedige moordenaar zich van de dode lichamen van zijn slachtoffers ontdeed, cruciaal is om het verhaal voort te stuwen, kan men het niet helpen om het gevoel te hebben dat het is opgenomen voor schokwaarde. Ondanks het motief is het begrijpelijk, want het is volkomen brutaal en walgelijk, met een hoofdgerecht dat geliefd is bij de bewoners, wat hielp om de vreselijke stank van de rottende lichamen te maskeren. Veel slachtoffers vielen ten prooi aan zijn valstrik toen de moorden veranderden van maandelijks naar wekelijks, terwijl zijn honger om zijn verlangen om mensenlevens weg te nemen, escaleerde naarmate hij meer vermoordde.

De profiler die in de zaak is toegevoegd, maakt het intrigerender omdat het zijn taak was om de gedragsanalyse te onderzoeken van wat er precies op de plaats delict gebeurde. Deze laag voegt een fantastische aantrekkingskracht toe aan de plot. Het publiek leert ook dat een profiler normaal gesproken wordt gebruikt wanneer er geen duidelijk of duidelijk motief is voor de gepleegde misdaden, wat het geval was met Yoo Young-chul. Dit aspect geeft de kijkers ook de mogelijkheid om deel te nemen aan het onderzoek en te onderzoeken wat voor soort dier in de vorm van een mens tot zulke gruwelijke misdaden in staat zou kunnen zijn en wat hem op dit dodelijke pad zou hebben gedreven.

Een ander behoorlijk interessant aspect is hoe de documentaire ingaat op de mislukkingen van de Koreaanse autoriteiten, aangezien de implicatie is dat als de politie meer had geïnvesteerd in tijd, middelen en personeel, deze specifieke dader en vele anderen eerder voor het gerecht hadden kunnen worden gebracht, waardoor tonnen bespaard waren van levens die aan hun hand hebben geleden. Hopelijk zal dit als een cruciale les worden opgevat, niet alleen door de Koreaanse autoriteiten, maar ook door vele andere politiediensten verspreid over de hele wereld, aangezien deze dodelijke rotte appels in elke gemeenschap in elk land leven.

'The Raincoat Killer: Chasing a Predator in Korea' grijpt van het begin tot de aftiteling. Het publiek krijgt de kans om veel te leren over hoe de politiek in die tijd in Korea werd gevoerd en hoe de invloed van de machthebbers en de genomen beslissingen het onderzoek naar deze cruciale zaak beïnvloedden.

Over het algemeen, als je een grote fan bent van documentaires gebaseerd op echte gebeurtenissen, vooral in de moord mysterie genre, dan wordt dit een spannend horloge. Naast dat elk deel slechts 45 minuten duurt, valt er veel te leren over hoe dit soort zaken wordt afgehandeld, de nadelen, voordelen en uitdagingen, het wat en waarom, en hoe de politiek kan inspelen op zaken als deze. Deze miniserie is gemakkelijk te binge, en als je eenmaal begint met het eerste deel, raak je verslaafd en geboeid tegelijk.

SCORE: 7/10