Waarom schreeuwen anime-personages zo veel?

Schreeuwen en schreeuwen (vooral namen en gevechtsbewegingen) is een bekend anime-cliché en in dit artikel gaan we je vertellen waarom anime-personages zo veel schreeuwen.

De reden voor het schreeuwen van anime-personages is dat de meeste anime afkomstig zijn van manga, een medium voor stilstaande beelden waarbij de personages hun naam moeten schreeuwen zodat de lezers weten met wie ze te maken hebben. Een andere reden heeft veel te maken met de Japanse traditie, aangezien jagers zichzelf aan elkaar zouden voorstellen voordat ze het gevecht aangingen.

In de rest van dit artikel gaan we dieper in op deze twee culturele aspecten van de Japanse geschiedenis die op een specifieke manier in de wereld van anime zijn vertaald. Je gaat erachter komen wat de historische wortels zijn van het schreeuwen van namen, en hoe manga als medium heeft bijgedragen aan dat fenomeen.

Waarom schreeuwen anime-personages zo veel?

Zoals we al hebben vermeld, is schreeuwen en schreeuwen een populair anime-cliché, samen met verschillende andere bekende. Dit is natuurlijk niets verplicht, en er zijn anime-series (vooral zijn waar het geschreeuw tot een minimum wordt beperkt of gewoon wordt gebruikt wanneer het echt nodig is, maar het is een traditie en iets dat het vaakst wordt gezien in shōnen werken.

De redenen die we hiervoor hebben kunnen vinden, hebben te maken met geschiedenis en manga. Laten we het verder uitwerken.

Wat anime betreft, zijn de meeste anime eigenlijk een bewerking van een manga; er zijn natuurlijk originele, maar die zijn niet zo relevant omdat ze een minderheid vormen in vergelijking met de aanpassingen. Nu, zoals je waarschijnlijk heel goed weet, zijn manga's meestal (wederom, met uitzonderingen) in zwart-wit getekend en dat is erg belangrijk voor dit segment.

Het kan namelijk, ondanks de kwaliteit van de tekeningen, op een gegeven moment verwarrend worden om de personages en de dialogen te volgen. Dit geldt vooral voor vechtscènes, waar het niet altijd helemaal duidelijk is wie er praat en wie wat doet. Uiteindelijk kom je er wel, maar niet elk paneel zal volledig te begrijpen zijn. Bovendien is manga een medium voor stilstaande beelden, wat de zaken nog ingewikkelder maakt.

Nu, om het verhaal leesbaarder te maken, zullen de personages vaak hun namen schreeuwen of aanvallen om je te laten weten wie er praat of aanvalt; zoals je misschien hebt afgeleid, is dit meer uitgesproken tijdens vechtscènes tussen personages.

Als je ooit een manga hebt gelezen, weet je waar we het over hebben en hoe dat geschreeuw de lezers helpt om de plot duidelijker te volgen. Dit is een van de redenen waarom anime-personages zo veel schreeuwen; het wordt, zoals verwacht, het vaakst geassocieerd met de shōnen genre van werken.

Een andere reden heeft te maken met maatschappelijke normen in het feodale Japan, omdat mensen hun naam moesten schreeuwen naar anderen die niet in de buurt waren, maar daar zullen we in de volgende sectie meer over uitweiden.

Zoals je kunt zien, schreeuwen anime-personages meestal om zichzelf voor te stellen of aan te vallen. Dit is een veelvoorkomend kenmerk van alle anime en wordt vaak gehoord. Hoewel sommigen van jullie misschien dachten dat het maar een willekeurige gril was, zoals je kunt zien, heeft het zijn redenen en verklaringen. Laten we nu verder gaan met de uitleg.

Waarom schreeuwen anime-personages hun namen zo vaak?

Aanvallen is één ding anime karakters schreeuwen het vaak uit. Dit lijkt ze meer kracht te geven en, puur esthetisch gezien, ziet het er behoorlijk episch uit als je het ons vraagt. Maar aanvallen zijn niet het enige dat anime-personages de neiging hebben om zonder pauze te schreeuwen.

Ze hebben ook de neiging om dat met hun naam te doen; een goed voorbeeld hiervan, waarbij personages zich gewoon aan hun tegenstanders moeten voorstellen, zijn Bleekmiddel en Naruto .

Dit is voornamelijk te wijten aan historische redenen en de samoerai-confrontaties die plaatsvonden in het feodale Japan, dat op dat moment nog geen verenigde staat was.

Duels tussen samoerai waren behoorlijk formalistisch, enigszins vergelijkbaar in het formalisme met Europese duels die werden uitgevochten in de 18^een 19^eeeuwen zelfs zo veel dat je zou kunnen zeggen dat de formele rituelen belangrijker waren dan het duel zelf.

Nu is de Japanse cultuur sindsdien geëvolueerd, maar de overblijfselen van deze culturele kenmerken zijn bewaard gebleven en zijn nog steeds te zien, vooral in artistieke voorstellingen.

Dit is waarom we beide genoemd hebben Bleekmiddel en Naruto als grote voorbeelden. De eerste speelt zich af in het moderne tijdperk, maar heeft veel feodale elementen en rituelen binnen Soul Society, waarbij de personages eigenlijk als moderne samoerai of ronin zijn. Naruto , aan de andere kant, speelt zich af in een feodale wereld van shinobi, waar een dergelijk formalisme heel belangrijk was.

De feitelijke praktijk in het feodale Japan zag er ongeveer zo uit (overgenomen uit een fictief epos dat het ritueel reproduceerde):

Ho, ik ben Kajiwara Heizo Kagetoki, afstammeling van de vijfde generatie van Gongoro Kagemasa van Kamakura, vermaard strijder van het Oosten en kan op tegen duizend man. Op zestienjarige leeftijd. . . toen ik door de helm een ​​pijl in mijn linkeroog kreeg, plukte ik die naar voren en schoot daarmee de schutter neer die hem had gestuurd.

Zoals je kunt zien, zijn de redenen voor het geschreeuw duidelijk en geworteld in traditie. Natuurlijk, ze lijken misschien een beetje archaïsch als je ze vanuit ons oogpunt bekijkt, maar ze zijn een belangrijk onderdeel van de Japanse cultuur, dus het is niet meer dan normaal dat we ze ook in anime te zien krijgen.