Door Robert Milakovic /24 februari 202128 juli 2021 Gandalf is een van de sterkste personages in de hele Lord of the Rings-wereld, maar kan hij echt sterker zijn dan de tweede Lord of Darkness? In dit artikel gaan we dieper in op hun krachten en zien we dat Gandalf sterker is dan Sauron in Lord of the Rings.
Sauron was sterker dan Gandalf in Lord of the Rings, maar het moet gezegd worden dat er een paar verschillende vormen van beide personages waren. Sauron was sterker dan Gandalf de Grijze, maar waarschijnlijk niet sterker dan Gandalf de Witte. Er zijn ook hun echte Istari-vormen die moeten worden vergeleken.
Er zijn hier een paar dingen aan het werk. We geven je een gedetailleerde kijk op beide personages en leggen uit waarom Sauron naar onze mening sterker was dan Gandalf. Als je meer wilt weten over de sterkste karakters in Midden-aarde , bekijk onze link.
Inhoudsopgave laten zien Gandalf Gandalfs krachten sauron Saurons krachten Conclusie - Is Gandalf sterker dan Sauron?
Gandalf
Gandalf de Grijze, later bekend als Gandalf de Witte, en oorspronkelijk Olórin genoemd, was een Istar (Tovenaar), die in de Derde Era naar Midden-aarde werd gestuurd om de dreiging van Sauron te bestrijden. Hij sloot zich aan bij Thorin en zijn compagnie om de Lonely Mountain van Smaug terug te winnen, riep de Fellowship of the Ring bijeen om de One Ring te vernietigen en leidde de Free Peoples in de laatste campagne van de War of the Ring.
Gandalf wordt in The Lord of the Rings vaak beschreven als snel boos en even snel om te lachen. Zijn diepe wijsheid en medeleven vloeiden duidelijk voort uit het geduld dat hij in Valinor leerde, net zoals zijn zorg voor alle schepselen van goede wil moet zijn voortgekomen uit zijn sterke gevoel van medelijden met de zwakken. Zowel zijn geduld als gevoel van medelijden werden keer op keer onthuld, zelfs tot aan de dienaren van zijn vijanden.
Scherpe waarnemers van Gandalf ontdekten vaak een gesluierde kracht, meestal onthuld in zijn ogen, die diep en wijs leek. Hij was afwisselend aanhankelijk en bruusk; hij verraste vaak anderen met zijn botheid wanneer de tijd van essentieel belang was. Gandalf berispte consequent dwaas gedrag, maar beloonde ook rijkelijk degenen die handelden met goede bedoelingen.
Gandalfs krachten
Gandalf is een van de wijste en meest deskundige wezens in Midden-aarde en geloofde door Galadriel als waardiger dan Saruman in het leiden van de Witte Raad. Hij heeft uitgebreide kennis van vele talen en schriftsystemen die in Midden-aarde worden gebruikt, evenals in de geschiedenis en gebruiken van verschillende van zijn volkeren. Hij beschouwt zichzelf als de grootste geleerde van Hobbit-tradities. Zijn lange reizen hebben hem in staat gesteld veel invloedrijke en machtige individuen te ontmoeten en duurzame banden met hen aan te gaan. De Hobbits kennen hem als een meesterlijke maker van vuurwerk.
Buiten de Gouw wordt Gandalf de Grijze echter vereerd als een van de meest machtige en wijste wezens om Midden-aarde te betreden , hoewel hij op zijn hoede was om Saruman en Sauron rechtstreeks te confronteren, de laatste ook na zijn wedergeboorte, evenals voor de invloed van de Ene Ring. Hij werd beschouwd als het machtigste lid van de Fellowship of the Ring, en volgens Aragorn ook de leider ervan, niet in de laatste plaats dankzij zijn encyclopedische kennis.
Zijn enorme intelligentie stelt hem in staat om de gedachten van anderen nauwkeurig te raden en maakt hem misschien wel de meest vooraanstaande architect van Saurons nederlaag. Er wordt vaak opgemerkt dat hij extreem scherpe ogen heeft die niet alleen in de duisternis kunnen kijken, maar ook in de dimensie van geesten, zoals wanneer hij de aanhoudende effecten van het Morgul-zwaard op Frodo waarneemt terwijl een deel van zijn lichaam bijna transparant is geworden. Hij heeft ook een zekere mate van buitenzintuiglijke waarneming, wat hij demonstreerde door Durin's Bane te voelen terwijl hij een spreuk uitsprak.
Gewapend met een Elfin-mes, is Gandalf een even dappere vechter als de andere zwaardvechters in de Fellowship, op geen enkele manier gehinderd door zijn bejaarde uiterlijk tijdens het vechten of rijden. Hij wordt nog formidabeler gemaakt door zijn magie.
Gandalf de Grijze heeft het bevel over een groot aantal spreuken voor alle situaties, zoals het versterken van de vloedgolf van Elrond, het water het uiterlijk van galopperende ridders geven, en deuren verzegelen of openen, hoewel het moet worden opgemerkt dat hij niet in staat was om open de deuren van Durin voordat u het wachtwoord onthoudt. Hij verklaarde dat Durin's Bane hem bijna overweldigde met zijn tegenspreuk, hem dwong te vertrouwen op een bevel dat resulteerde in een ontploffing waardoor het plafond van de kamer achter de deur instortte.
Gandalf beschreef zichzelf als een dienaar van het geheime vuur, drager van de vlam van Anor. Toevallig zijn veel van zijn spreuken gebaseerd op licht en vuur. Hij was in staat om een twijg van nat hout eenvoudig aan te steken met een aanraking van zijn staf, die hij onderscheidend genoeg vond zodat elke toeschouwer zijn handwerk zou herkennen.
Hij kan de punt van zijn staf doen gloeien met helder wit licht om in het donker te kunnen zien en de uitstraling naar believen vergroten, zoals aangetoond in Moria. Later toont hij het vermogen om dit licht in een straal te concentreren. Toen hij met een roedel wolven vocht, stak hij alle boomtoppen op een heuvel in brand met een enkele brandende tak, en de lucht werd zo heet dat een pijl halverwege de vlucht brandde. Ten koste van het verbrijzelen van zijn staf, was hij in staat een zee van witte vlammen te toveren die ervoor zorgde dat de brug onder de voeten van Durin's Bane afbrokkelde. Vergelijkbare spreuken die hij toonde zijn:
- Verwarming vuur
- Vonken manipuleren
- Massieve rookzuilen creëren
Gandalf de Witte vertoont dezelfde krachten, maar dan geavanceerder. Toen hij Aragorn, Gimli en Legolas in zijn nieuwe vorm voor het eerst ontmoette, schokte hij en overmeesterde ze hen snel met zijn behendigheid en magie: hij ontwapende moeiteloos de eerste twee, de een door zijn zwaard in vlammen te laten barsten, de ander door aan de bijl te trekken met een zwaai van zijn staf uit zijn handen, en verbrandde de pijl van de Elf in het niets toen deze hem losliet. Kort daarna zei hij dat hij onlangs tegen Saurons oog had gevochten om te voorkomen dat hij Frodo zou lokaliseren, en hoewel succesvol, liet de confrontatie hem uitgeput achter. Hij toonde ook het vermogen om met paarden te communiceren en was in staat om Shadowfax met zijn geest te bereiken.
Ten slotte verbrijzelde hij ook de staf van Saruman en ontdeed hij hem van zijn goddelijke kracht.
Als zijn onbeperkte vorm, Olorin, had hij al zijn eerdere krachten enorm versterkt en het vermogen om van gedaante te veranderen. Maar zelfs deze vorm lijkt beperkingen te hebben, aangezien de Ainur hun macht zouden hebben beperkt bij het afdalen naar de aarde.
sauron
Sauron, de gelijknamige Lord of the Rings, was een gevallen Maia, schepper van de One Ring, een begaafde leerling van Aulë de Smith en de grootste luitenant van Melkor (Morgoth). Na de nederlaag van Melkor door de Valar, werd Sauron na verloop van tijd de tweede Dark Lord en streefde ernaar om Arda te veroveren door de Rings of Power te creëren.
In de Second Age werd hij verslagen in de Oorlog van de Laatste Alliantie door Elfen en Mannen verenigd onder koningen Gil-galad en Elendil. In het laatste gevecht slaagde Isildur erin de Ene Ring van Saurons vinger af te snijden, waardoor Saurons lichamelijke vorm en kracht werden ontmanteld. Na eeuwenlang slapend te hebben gelegen en weer op krachten te komen, keerde Sauron laat in de Derde Era terug aan de macht en zou hij permanent verlamd raken in de Oorlog van de Ring door de vernietiging van de Ene Ring door Frodo Baggins.
Hij werd door de Sindar Gorthaur de Wrede genoemd.
Saurons krachten
Sauron was een van de machtigste van de Maiar. Oorspronkelijk van het volk van Aulë, verwierf hij grote wetenschappelijke kennis van de stoffen in de wereld en hoe ze te gebruiken. Hij zou deze kennis gedurende zijn hele ambtstermijn als de Heer van het Duister in Midden-aarde behouden en deze gebruiken om de Ene Ring te smeden en zijn fort van Barad-dûr te bouwen. Sauron leek ook voornamelijk verband te houden met het gebruik van vuur, en als hoofdluitenant van Morgoth was zijn vermogen om de vuren in de aarde aan te boren van grote waarde.
Tot de belangrijkste krachten van Sauron behoorden bedrog en vermomming: in het eerste tijdperk nam Sauron vele vormen aan. Zijn strijd tegen Luthien en Huan in The Silmarillion laat hem niet minder dan vier verschillende vormen aannemen: zijn normale vorm, vermoedelijk die van een soort vreselijke donkere tovenaar, een grote wolf, een slang en tenslotte een vampier die bloed druipt van zijn keel op de bomen (Van Beren en Lúthien, The Silmarillion).
Aan het einde van de First Age nam Sauron een goede vorm aan om een beroep te doen op de Kapitein van de Hosties van de Valar en om gratie te vragen. In de Second Age nam Sauron die mooie vorm weer op en gebruikte het onder de alias Annatar om de Elfen te misleiden om de Rings of Power te creëren. Het niveau van misleiding dat nodig is om de Elfen van Eregion voor de gek te houden, moet verder zijn gegaan dan alleen het aannemen van een eerlijke vorm. Sauron instrueerde de Elfen letterlijk om artefacten te maken die, hoewel ze in staat waren tot groot goed, uiteindelijk bedoeld waren voor zijn eigen overheersing en doordrenkt waren met de kracht om de natuurlijke orde van de wereld te arresteren. De Elfen wisten tot het elfde uur niet met wie ze te maken hadden en ontsnapten maar ternauwernood aan zijn val.
Eeuwen later was Sauron in staat om de Númenóreanen te misleiden en hen rechtstreeks naar hun eigen vernietiging te sturen onder beloften van eeuwig leven. Een dergelijke vernietiging is een bewijs van Saurons manipulatieve karakter en het vermogen om de perceptie van zijn vijanden te verdraaien.
Er ontstaat een interessante tweedeling tussen zijn bedrieglijke aard en zijn symbool. Hoewel hij zelden persoonlijk verscheen en iedereen bedroog, behalve de meest omzichtige, vertegenwoordigde hij zichzelf als een alziend oog dat alle vermommingen kon doorboren. Zelf kon hij zich vermommen door van gedaante te veranderen en een eerlijke gedaante aan te nemen.
Maar na de val van Numenor , was hij jarenlang niet in staat om fysieke vorm aan te nemen, en werd later een gruwelijke Dark Lord. Nadat hij de Ring had verloren, duurde het nog langer voordat hij zijn fysieke vorm had teruggekregen, hoewel hij deze door de War of the Ring had herwonnen.
De omvang, aard en bijzonderheden van Saurons kracht worden grotendeels aan de verbeelding overgelaten. Net als Morgoth was hij in staat om de fysieke substantie van de wereld om hem heen te veranderen door slechts een wilsinspanning.
Conclusie - Is Gandalf sterker dan Sauron?
Naar onze mening is Gandalf dat meestal niet sterker dan Sauron .
In het begin , ze waren allebei ongeveer gelijk. Niet alle Maiar zijn gelijk geschapen. Gandalf wordt beschreven als de wijste van de Maiar, maar Tolkien hield van parallellen. Net zoals Melkor en Manwe de machtigste van de Ainur waren, behoorden Sauron en Gandalf waarschijnlijk tot de machtigste van de Maiar. Tolkien schreef een passage die ondersteunt dat Sauron en Gandalf in het begin gelijk waren:
Velen van de 'Faithful' geloofden dat 'Gandalf' de laatste verschijning van Manwë zelf was ... Maar ik denk dat het niet zo was ... Om Morgoth omver te werpen stuurde hij zijn heraut Eonwë. Zou hij dan niet een mindere (maar machtige) geest van het engelenvolk naar de nederlaag van Sauron sturen, een even oude en gelijke, ongetwijfeld met Sauron in het begin, maar niet meer? Olorin was zijn naam. Maar van Olórin zullen we nooit meer weten dan hij onthulde in Gandalf. (Onvoltooide verhalen).
Op dit punt moet worden opgemerkt dat het specifiek Gandalf wordt genoemd, niet een van de andere Istari. Saruman was hun gekozen leider, geen leider bij gebrek aan macht. Gandalf was eigenlijk de eerste die werd gevraagd om leider te worden, wat hij weigerde. Waarschijnlijk was Saruman bij de schepping zwakker dan Gandalf en Sauron, en hij bracht zijn hele leven door met proberen zijn macht te vergroten, wat leidde tot zijn jaloezie op Gandalf en uiteindelijk verraad. Gandalf is met de hand geselecteerd en gestuurd door Manwë. Saruman bood zich aan.
Daarna, in de onsterfelijke landen , Sauron was krachtiger.
Na de schepping van de wereld daalde de Maiar neer in Arda. Mairon (Sauron) begon te studeren onder Aulë en leerde vakmanschap. Olórin (Gandalf), aan de andere kant, leerde medelijden en geduld van Nienna. Hij genoot ook van het kijken naar de elfen, en leek over het algemeen een heel zachtaardige ziel te zijn, nog nieuw (tenminste voor een fysieke vorm) en jong zonder zo emotioneel en gedreven te zijn als hij later zou zijn. Gedurende deze tijd verhoogde Sauron zijn vaardigheden buiten zijn aangeboren kracht als een sterke Maia. Gandalf leek qua macht grotendeels te stagneren, hoewel zijn wijsheid gedurende deze tijd toenam, waardoor hij de wijste van de Maiar werd genoemd.
Gandalf the Grey vs de 2e geboorte van Sauron, Sauron zou waarschijnlijk sterker zijn
Op dit punt heeft Sauron de ring van de macht verloren. Hij begint ook de effecten te voelen van afnemen, wat het lot is van al die rebellie tegen Eru. Of liever (het lijkt) hun kracht te gebruiken voor een doel buiten Eru's. Toen Morgoth zijn legers, de draken, vulkanen, enz. creëerde, moest hij kracht van binnenuit gebruiken in plaats van de omgevingsenergie van Eru.
Het lijkt erop dat wanneer een wezen kracht van binnenuit gebruikt, het niet wordt vervangen. Morgoth, die ooit in staat was om alle Valar samen af te weren, werd later gevangen genomen door Ungoliant (een wezen dat waarschijnlijk in dezelfde volgorde stond als de Maiar, en mogelijk een corrupte) en had hulp nodig van de Balrogs. Dit was nadat hij de effecten van afnemen begon te voelen. Sauron en Saruman gebruikten hun krachten op dezelfde manier (zij het op een kleinere schaal) en namen daardoor af.
Omdat Sauron afnam, verloor hij al het voordeel dat hij had om niet gehinderd te worden door een mensachtige vorm zoals de Istari. Door de ring te verliezen verloor hij alle voordelen die hij op Gandalf had behaald vanwege zijn studie onder Aulë en Morgoth. Dit is ook na de val van Numenor. Het verlies van zijn fysieke lichaam dwong hem veel energie te besteden aan het creëren van een nieuw lichaam, wat resulteerde in nog meer afname.
Gandalf daarentegen:
Werd gebonden , zoals alle Istari waren, in een mensachtige vorm. ... gekleed in lichamen als van mannen, echt en niet geveinsd, maar onderworpen aan de angsten en pijnen en vermoeidheid van de aarde, in staat om te hongeren en dorsten en gedood te worden .... Dit had tot gevolg dat ze veel minder krachtig waren dan ze waren als zuivere geesten. Omdat het hun echter verboden was om macht met macht te combineren, kan worden aangenomen dat ze nog steeds genoeg macht hadden om delen van Midden-Aarde in elk conflict te kunnen vernietigen, aangezien dit is wat de Valar probeerden te vermijden.
Was bang voor Sauron . Het kan echter ook betekenen dat hij minder gevechtsgericht was dan Sauron. Ook zou de laatste keer dat hij Sauron zag vlak voordat Sauron wegging zijn geweest, een wezen met minstens dezelfde kracht als Gandalf en veel meer kennis in de strijd. Hij zou niet hebben geweten hoe ver Sauron was afgenomen. … Olórin verklaarde dat hij te zwak was voor een dergelijke taak en dat hij bang was voor Sauron. Plus, zou je willen vechten tegen een tegenstander met een kans van 50 50 om je te verslaan en je vervolgens te doden / eeuwig te martelen?
We weten dat Sauron zelfs verzwakt en zonder de ring sterker was dan Saruman. … Saruman de Witte, viel van zijn hoge opdracht … hij was verstrikt in die duistere geest [Sauron], machtiger dan hij. Dit verwijst specifiek naar de geest van Sauron, niet zijn volledige macht (legers, Nazgul, enz.). Dus in een tweegevecht bleek Saruman de zwakkere.
We hebben echter reden om aan te nemen dat Gandalf bij de schepping sterker was dan Saruman, en sterker ten tijde van hun aankomst in Midden-Aarde. vanaf hun eerste ontmoeting in de Grijze Havens [Cirdan] werd in [Gandalf] de grootste geest en de wijste gepeild; en hij verwelkomde hem met eerbied, en hij schonk hem de Derde Ring, Narya de Rode. (Unfinished Tales, The Istari) Dit wordt later herhaald wanneer Tolkien het heeft over Círdan's perceptie dat Gandalf de grootste van hen was.
Saruman werd al snel jaloers op Gandalf, en deze rivaliteit veranderde uiteindelijk in haat, des te dieper omdat hij verborgen was, en des te bitterder omdat Saruman in zijn hart wist dat de Grijze Zwerver de grotere kracht had en de grotere invloed op de bewoners in Midden-aarde, ook al verborg hij zijn macht en verlangde hij noch vrees noch eerbied. Saruman vereerde hem niet, maar hij begon hem te vrezen, omdat hij altijd onzeker was hoeveel Gandalf van zijn innerlijke geest begreep, meer verontrust door zijn stiltes dan door zijn woorden.
Onvoltooide verhalen - J.R.R. Tolkien over Gandalf, Saruman en de Gouw
Ook toen Saruman de Witte Gandalf de Grijze opsloot, zou Gandalf een sukkel zijn geweest omdat hij het verraad van Saruman niet verwachtte. Saruman zou alles hebben gebruikt in zijn eerste schot, omdat zijn jaloezie op Gandalf hem ook extreem voorzichtig zou hebben gemaakt. Gandalf zou ook niet zo veel hebben teruggevochten, omdat hij niet corrupt was en zou hebben geprobeerd om geweld niet met geweld te combineren. Zelfs als ze allebei in hun menselijke vorm waren, zou elk gevecht met hun volledige kracht (waartoe ze toegang hadden) tussen de twee hebben geleid tot genoeg strijd om delen van Middle Earth te vernietigen (zoals de Valar vs Morgoth deden). Hij wist dat Saruman hem nodig had en dat hij dan een kans zou hebben om te ontsnappen, daarom zou hij niet per se de behoefte hebben gevoeld om terug te vechten. Hij wist ook dat Strider (Aragorn) Frodo voor hem zou ontmoeten als dat nodig was.
Gandalf versloeg in zijn gebonden vorm een Balrog met beperkte schade aan het land. Balrogs waren Maiar-geesten, ongebonden, in tegenstelling tot de Istari. Ook, hoewel aanvankelijk Sauron's ondergeschikte, zou de Balrog niet veel van het afnemende effect hebben gevoeld als Sauron (omdat ze geen legers en andere dingen creëerden zoals Sauron en Morgoth deden), noch zou het het grootste deel van zijn kracht in een ring hebben gestopt dat ging toen verloren. Gandalf versloeg het, zelfs als een halfsterfelijke oude man.
Gandalf hield destijds ook Sauron's Nazgul af op Weathertop, en ze waren zelfs bang voor hem (tenminste gedurende de dag). Naast de ring van macht, zou ik zeggen dat Sauron de meeste kracht in zijn dienaren investeerde.
Een ander punt dat gemaakt zou kunnen worden, is dat toen Frodo de Ring aan Gandalf aanbood, Gandalf er door beïnvloed zou zijn, ja, maar hij zou een te grote en verschrikkelijke macht hebben gehad om het me voor te stellen... Ik wil niet worden zoals de Heer van het Duister hijzelf (Fellowship 95). Gandalf dacht duidelijk dat als hij de ring zou opnemen, het net zo slecht zou aflopen als wanneer Sauron de ring terug zou krijgen. Dit idee wordt herhaald in Brief 246, waarin Tolkien stelt dat Gandalf met de ring slechter zou zijn geweest dan Sauron, zowel qua macht als qua corruptie.
Dus, omdat zowel Gandalf als Sauron destijds onder beperkingen handelden, is het moeilijk te zeggen wie zou winnen in een tweegevecht, maar ik zou zeggen dat Gandalf op dat moment absoluut krachtiger was dan Saruman en dat hij (waarschijnlijk) ongeveer gelijk aan Sauron (mano a mano) zolang Sauron de ring niet had. Als Sauron de ring zou krijgen, zou hij zeker sterker zijn dan Gandalf.
Gandalf the White vs de 2e geboorte van Sauron: Gandalf was krachtiger
Sauron in het derde tijdperk was zwakker dan in het tweede tijdperk en veel zwakker dan hij was geweest als Mairon. Dit zou betekenen dat hij in de derde leeftijd ook zwakker was dan Olorin, aangezien Olorin gelijk was aan Mairon.
Toen hij ontdekte hoezeer zijn kennis werd bewonderd door alle andere rationele wezens en hoe gemakkelijk het was om hen te beïnvloeden, werd zijn trots grenzeloos. Tegen het einde van de Second Age nam hij de positie van Morgoths vertegenwoordiger aan. Tegen het einde van het derde tijdperk (hoewel eigenlijk veel zwakker dan voorheen) beweerde hij dat Morgoth was teruggekeerd.
Brief 183 Voetnoot
Toen Gandalf terugkeerde als Gandalf de Witte, had hij toegang tot al zijn krachten als de Maia Olorin. Sauron handelde echter nog steeds onder de beperkingen van het afnemen en het verlies van de ring. Aangezien ze in het begin gelijk waren (tenminste in de Unfinished Tales), zou ik zeggen dat de effecten van afnemen op dit punt zo groot voor Sauron zouden zijn dat zelfs als hij de ring zou krijgen, hij minder macht zou hebben dan Gandalf, of eerder Olorin. Dit wil niet zeggen dat Gandalf de oorlog in zijn eentje zou kunnen winnen, aangezien dit duidelijk niet het geval is.
Ik ben Gandalf, Gandalf de Witte, maar Zwart is nog machtiger!
Twee torens
Deze passage maakt geen melding van Gandalf of Saurons geest (zoals sommige van de eerdere citaten waarover gesproken zou kunnen hebben), dus het gaat over (mijn interpretatie) Saurons volledige kracht en alle middelen die tot zijn beschikking staan. Hij had enorme legers van orks, trollen en viezere dingen, om nog maar te zwijgen van zijn allianties met slechte mannen. Deze verklaring is ook voorafgaand aan de nederlaag van Saruman. Tussen Saruman en Sauron hadden ze elke oppositie moeten kunnen neerslaan. Ze waren allebei zwart.
Gandalf daarentegen was de enige blanke Maiar die nog over was. Saruman was tot het kwaad overgegaan, Radagast was nutteloos en de Blue Wizards waren AWOL. Hij had alleen de hulp van een paar menselijke naties die veel zwakker waren dan de legers van Sauron en Saruman. Dus wit was minder dan zwart.
Maar zelfs als iemand ervoor kiest om het niet op deze manier te interpreteren, is er een grote hoeveelheid bewijs dat door Tolkien is geschreven nadat hij dit schreef, dat het vrij waarschijnlijk is dat zijn mening veranderde na het schrijven van LOTR.
Bijna werd het (de ring) onthuld aan de vijand, maar het ontsnapte. Ik had daar een aandeel in: want ik zat op een hoge plaats en ik streed met de Donkere Toren; en de schaduw ging voorbij.
Terwijl Gandalf de Witte hierna moe was, verhinderde hij niet alleen dat Sauron de ring vond terwijl Frodo hem om had, maar hij vormde ook genoeg uitdaging voor Sauron dat Sauron ervoor koos zich terug te trekken uit de confrontatie ondanks dat hij de ring had gevoeld.
Gezien hoe wanhopig Sauron was om de ring van de macht te vinden, spreekt het feit dat hij zich moest terugtrekken boekdelen. Sauron werd overtroffen door Gandalf. Met de ring had hij misschien wel of niet gewonnen: de kans is groter dat hij net zijn mannetje had kunnen staan. Dit was ook met Gandalf de Witte die niet genoeg van zijn kracht gebruikte om een van de landen te vernietigen: als hij op volle kracht was gegaan, had hij Sauron op dat moment misschien verslagen. Maar dat zou ten koste zijn gegaan van Middle Earth.
Al met al zou dit een van de moeilijkste veldslagen in de Lord of the Rings-wereld zijn, en afhankelijk van het tijdstip waarop ze zouden botsen, zou de uitkomst anders zijn. Ik heb het gevoel dat Gandalf in zijn menselijke vorm meer beperkt was in zijn krachten, maar aan de andere kant verloor Sauron in de loop van de tijd zijn macht, vanwege zijn doen en laten.
bronnen: