Door Hrvoje Milakovic /3 oktober 20213 oktober 2021 Squid Game heeft op internet de aandacht getrokken vanwege zijn diepe en verontrustende verhalen. Het Netflix-origineel heeft fans geïntrigeerd over de mogelijkheid van een tweede seizoen, en veel mensen willen weten wat scenarist Hwang Dong-Hyuk motiveerde om de verhaallijn te creëren. Daarom ligt de echte vraag; is Squid Game gebaseerd op een waargebeurd verhaal, en is het een echte game in Korea?
De show Squid Game is niet gebaseerd op een waargebeurd verhaal, maar het is een echte game, zij het met verschillende afbeeldingen in Korea. De regisseur van de serie zei dat hij vooral werd gemotiveerd door overlevingsstrips zoals Battle Royale en een persoonlijke ervaring met schulden op het moment dat het scenario werd geschreven.
Ontwerper Hwang Dong-hyuk erkende echter dat veel aspecten eigenlijk zijn geïnspireerd op het spel Inktvis voor kinderen, gespeeld in Korea. De competitie van de show lijkt op een Battle Royale-game, waarin honderden deelnemers in een arena worden gepropt, met slechts één die als overwinnaar uit de bus komt. Hoewel het idee al vele malen eerder is gedaan, onderscheidt Squid Game zich door zijn verhalen en uitvoering. Lees daarom verder terwijl ik je alles uitleg over het Inktvisspel en de originaliteit van zijn idee.
Inhoudsopgave laten zien Is Squid Game gebaseerd op een waargebeurd verhaal? Wat is een inktvisspel in Korea? Wat zijn de regels van het echte inktvisspel in Korea? Verschillen tussen het Real Squid-spel en de Netflix-versie Eerste ronde: rood licht, groen licht Tweede ronde: Dalgona Candy Challenge Derde ronde: touwtrekken Vierde ronde: knikkers Vijfde ronde: Stepping Stone Bridge Laatste ronde: het inktvisspel
Is Squid Game gebaseerd op een waargebeurd verhaal?
Squid Game is niet gebaseerd op een waargebeurd verhaal, aangezien geen enkele deelnemer is gedwongen om in het echte leven deel te nemen aan dodelijke versies van kiddiegames.
In plaats daarvan liet de maker Hwang Dong-hyuk zich inspireren door het Japans manga en anime , met overlevingsthema's die een snaar raken bij de schrijver-regisseur te midden van een moeilijke financiële positie, waardoor een allegorie ontstaat over de hedendaagse kapitalistische samenleving en de rivaliteit die deze bevordert. Dong-hyuk verklaarde echter dat de titel en climax van de laatste uitdaging van Squid Game waren geïnspireerd op een favoriet spel uit de kindertijd dat vooral in Korea beschikbaar was.
Hwang zei in een online persconferentie dat hij geïnspireerd was om het programma te maken na het lezen over overlevingsspellen in stripboeken.
Na mijn debuut met 'My Father' las ik veel strips en was ik gebiologeerd door survivalgames. Met een poging om een Koreaanse versie te maken, begon ik in 2008 met het plannen van het werk en voltooide ik het scenario in 2009.
Volgens hem kostte het hem zo lang om het idee te creëren, omdat het rekruteren van artiesten en het veiligstellen van financiering eind jaren 2000 moeilijke procedures waren. Het idee van een spelwinnaar die rijk wordt, was niet welkom. De brutaliteit en wreedheid van de games waren zorgwekkend. Ik moest het scenario op de plank leggen,
In de loop van het volgende decennium veranderden de dingen echter en Hwang vond brede belangstelling voor zijn concept. Hij besloot uiteindelijk om het te produceren als een Netflix-serie. Toen hem werd gevraagd waarom hij de naam Squid Game voor het programma koos, zei Hwang dat het als kind zijn favoriete spel was en hij geniet ervan hoe fysiek veeleisend het is.
Ik dacht dat de game een perfecte metafoor was voor onze zeer competitieve samenleving, dus 'Squid Game' was een perfecte naam voor deze serie.
Velen beschuldigden Squid Game-regisseur Hwang Dong-hyuk van plagiaat van eerdere films en televisieprogramma's met soortgelijke ideeën. Dong-hyuk ontkende de beschuldigingen en beweerde dat de meeste van zijn inspiratie afkomstig was van de Japanse strips en anime die hij tijdens zijn jeugd verslond.
Dong-hyuk verkeerde voorheen in een financieel precaire positie. Hij las in die periode veel strips over hetzelfde onderwerp. Squid Game is gemaakt met behulp van wat hij van hen heeft geleerd en zijn eigen ervaringen uit het echte leven.
Velen konden via het officiële persbericht van de show inzicht krijgen in de productie van de gewelddadige thriller. Hwang Dong-hyuk en de productieploeg bespraken enkele van de denkprocessen en nuances die bij het maken van de sets kwamen kijken.
Wat is een inktvisspel in Korea?
Hoewel Squid Game's weergave van inktvisspel uniek is, is de game zelf authentiek. In de jaren 70 en 80 was de echte Koreaanse versie van Squid Game een populair kinderspel. Het wordt gedefinieerd als een soort tag waarbij de aanval en verdediging gebruik maken van een door vuil getrokken inktvisvormig bord.
Wat zijn de regels van het echte inktvisspel in Korea?
Het inktvisspel is een variant op de tag waarbij de deelnemers worden opgesplitst in twee teams, een offensieve en een defensieve. Het doel van het spel is voor degenen die in de aanval zijn om met hun voet op het kleine gebied te tikken dat bekend staat als het hoofd van de inktvis. De verdediging daarentegen is genoodzaakt om binnen de inktvisvormige limieten van de onverharde linies te blijven en te proberen degenen die aanvallen te volgen.
In het inktvisspel mogen aanvallers slechts op één voet springen totdat ze met succes door het midden van de inktvis hebben gesneden. Het inktvisspel gaat dan verder naar het ultieme gevecht, waarin de resterende aanvallende spelers van de ingang van de inktvis naar zijn hoofd moeten rennen zonder te worden aangeraakt. Als ze echter door een verdediger buiten de limieten worden gedreven, zullen ze omkomen.
Squid Game's weergave van de regels van het eigenlijke inktvisspel is vrij nauwkeurig, maar het Netflix-programma voegt een aantal nieuwe rimpels toe. Ook al is Squid Game een legitiem spel in Korea, en een variatie ervan wordt hier getoond, kijkers zullen zich ongetwijfeld zorgen maken over de regels. Hoewel algemeen wordt aangenomen dat Squid Game een echt Koreaans spel is, is gedetailleerde informatie over de regels en hoe te spelen moeilijk te vinden buiten wat Squid Game biedt.
Verschillen tussen het Real Squid-spel en de Netflix-versie
Er is een enorm verschil tussen de echte Squid Game en de Netflix-versie. Allereerst wordt de echte Squid Game pas in de laatste ronde van de competitie in de Netflix-versie afgebeeld. Er zijn zes ronden in de Netflix-versie, zoals hieronder uitgelegd:
Eerste ronde: rood licht, groen licht
De serie begon met een Koreaanse bewerking van Red Light, Green Light, een beroemd kinderspel in andere landen. De Koreaanse titel vertaalt zich als De mugunghwa-bloesem heeft gebloeid. Mugunghwa (in het Engels, Sharon's rose) is de nationale bloem van Zuid-Korea.
De K-drama-serie plaatst alle 456 deelnemers in een gesimuleerde open veldomgeving, waar ze dichter bij een finishlijn moeten werken in de buurt van een enorme robotpop die lijkt op een klein kind. De deelnemers mochten alleen bewegen totdat ze de woorden The mugunghwa flower has bloomed hoorden (die onheilspellend worden overgebracht met een kinderlijke stem), waarna ze onbeweeglijk moesten blijven. Degenen die tijdens de stilte bewogen, werden neergeschoten en uit het spel verwijderd.
Tweede ronde: Dalgona Candy Challenge
In de tweede ronde van de wedstrijd moesten de deelnemers verschillende vormen snijden uit Dalgona-snoepjes, een soort honingraatkoekje.
Ook wel bbopgi genoemd in het Koreaans (wat zich vertaalt als plukken of uitkiezen in het Engels), was de vintage knapperige straatsnack gemaakt van gesmolten suiker en bakpoeder populair bij kinderen in de jaren 70 en 80.
Het wordt geleverd met een vorm erin gedrukt, en jongeren proberen vaak rond de vorm te eten zonder het te breken, wat de taak was voor spelers in de Squid Game-serie - behalve dat ze elk een kleine naaldpin kregen om dit te doen.
Spelers die de omtrek van de vorm die ze waren toegewezen (een cirkel, driehoek, ster of paraplu) schonden, werden onmiddellijk doodgeschoten.
Derde ronde: touwtrekken
Dit wereldwijd populaire kinderspel was het derde obstakel van de competitie.
De deelnemers werden in groepen verdeeld en moesten het in touwtrekken tegen elkaar opnemen. Het spel wordt gespeeld op een verhoogd platform met een brede opening in het midden die de twee teams scheidt. De polsen van de spelers zijn vastgebonden aan het touwtrekken.
Toen het verliezende team over de rand van het platform was geduwd en door de opening viel, sneed een enorme guillotine het touw door, waardoor de verslagen spelers naar hun dood konden kelderen.
Vierde ronde: knikkers
Het vierde spel van de competitie was gebaseerd op knikkers, een ander beroemd tijdverdrijf uit de kindertijd wereldwijd.
Voor deze ronde werden de deelnemers verdeeld in paren en streden tegen elkaar binnen het paar. Ze mochten elk knikkerspel spelen dat ze wilden, en sommigen werden gezien hoeveel knikkers de andere persoon in hun hand had, terwijl anderen de knikkers op de grond naar een doel gooiden.
Elke deelnemer kreeg tien knikkers en om het spel te winnen, moest één persoon alle tien de knikkers van de andere speler nemen, waarbij de verliezer onmiddellijk werd doodgeschoten door een staflid.
Vijfde ronde: Stepping Stone Bridge
Het onderwerp van de laatste wedstrijd van het survivaltoernooi was het stepping stone bridge-spel, waarbij jongeren over stenen lopen die uit een beek of rivier steken om de andere kant te bereiken.
De opstapbrug van de serie was gemaakt van glazen panelen in plaats van stenen en was op een gevaarlijk hoge hoogte geplaatst. Elke speler moet over de brug. Sommige panelen waren van gehard glas, terwijl andere waren samengesteld uit gewoon glas. Als gevolg hiervan vielen sommige gamers, afhankelijk van het paneel waarop ze stonden, dood.
Laatste ronde: het inktvisspel
De laatste ronde van de wedstrijd was de Squid Game, een straatspel voor kinderen dat in hun jeugd door veel Koreanen werd gespeeld, waaronder de regisseur van de serie, Hwang Dong-hyuk.
Het spel plaatst twee individuen (of teams) tegen elkaar in een raster dat op de grond is geschilderd en lijkt op de vorm van een inktvis. Voordat het spel begint, moet worden bepaald wie of welk team aanvaller (aanval) en wie verdedigend zal spelen, aangezien elke positie bepaalde beperkingen heeft.
De verteller legt de regels van het retro-spel uit in de eerste scène van de Squid Game-serie, waarin kinderen het spel spelen. Om te winnen moeten de aanvallers met hun voet op de kleine afgesloten ruimte op de kop van de inktvis tikken. Maar als iemand van de verdediging erin slaagt je buiten de grens van de inktvis te duwen, sterf je, zoals de verteller het zegt.
Elke deelnemer gebruikt ook een mes in de huidige editie van het spel terwijl ze het uitvechten in de bloedigste ronde van de competitie.
Populaire Categorieën: Toplijst , Nieuws , Game Of Thrones , Bekijk Bestelling , Demonen Doder , Bordspellen , Beoordelingen , Harry Potter , Tv Shows , Stripverhalen ,